W 1985 roku, Portland Business Journal poinformował, że magazyn katalogowy Montgomery Ward w Northwest Portland został sprzedany. Domniemany nabywca był Target Oil, który planował przekształcić 800.000 stóp kwadratowych dziewięć-piętrowy magazyn w ogrodzie hydroponicznym do uprawy pomidorów do wysyłki lotniczej do Japonii.
Bill Naito (ojciec Boba) i Bob polecieli do Chicago, aby spotkać się z zarządcą nieruchomości Montgomery Ward i wrócili następnego dnia z podpisaną umową kupna zawierającą jeden warunek – że miasto Portland zatwierdzi emisję obligacji przychodowych na rozwój przemysłowy w ramach działalności prywatnej w celu sfinansowania przebudowy budynku.
W tamtym czasie w mieście brakowało obiektów kongresowych i targowych. Plan Naito zakładał przebudowę trzech dolnych pięter budynku na obiekty targowe i konferencyjne. Pozostała część budynku miałaby zostać przekształcona w salon towarowy z piętrami poświęconymi prezentom, odzieży i centrum projektowemu. Wraz ze zmianą dwóch liter na 300-stopowym neonie na dachu, budynek został przemianowany na „Montgomery Park”.
Proponowane nowe zastosowanie wymagało najbardziej rygorystycznych przeglądów użytkowania ziemi: poprawki do planu ogólnego i zmiany strefy z ciężkiej przemysłowej na komercyjną oraz przeglądu witryny superbloku. Ponadto, wykorzystanie federalnych historycznych kredytów podatkowych wymagało zatwierdzenia przez Służbę Parku Narodowego.
Historyczna renowacja budynku była wczesnym przykładem budownictwa ekologicznego. Uzbrojeni w grant „Energy Edge” o wartości $500,000 od Bonneville Power Administration, Naito’s włączyli do projektu wiele cech oszczędzających energię. Najbardziej widoczną cechą jest „USS Montgomery” – ogromny zbiornik wody w kształcie łodzi podwodnej, służący do przechowywania wody, która jest wstępnie chłodzona przez noc i używana do chłodzenia budynku w ciągu dnia.
Masa termiczna budynku i jego wewnętrzne obciążenia cieplne były wystarczające do ogrzewania budynku w zimie. Dwa kotły gazowe przeznaczone do ogrzewania budynku nigdy nie pracowały, aż do czasu, gdy kilka lat temu modernizacja systemów oświetleniowych zmniejszyła ilość ciepła odpadowego do poziomu, w którym były one sporadycznie potrzebne do wstępnego ogrzania budynku w bardzo zimne poranki.
.