Dyskusja
Badania wykazały, że 71% osób chciałoby rozmawiać o medycynie komplementarnej ze swoimi lekarzami pierwszego kontaktu.1 Ważne jest, aby lekarze pierwszego kontaktu wiedzieli, czy dana terapia alternatywna będzie korzystna. W jednym z badań,1 85% ankietowanych lekarzy pierwszego kontaktu uznało, że nie mają wystarczających informacji i wiedzy na temat skuteczności i bezpieczeństwa różnych terapii komplementarnych.
W latach 1976-2006 przeszukaliśmy piśmiennictwo w Cochrane Database of Systematic Reviews, Cochrane Controlled Trials Register i MEDLINE (z wykorzystaniem PubMed) pod kątem świecowania uszu, świecowania uszu i z wykorzystaniem terminów MeSH ucho i terapia komplementarna oraz ucho i medycyna alternatywna. Przeprowadziliśmy również ogólną kwerendę internetową. Nasze poszukiwania ujawniły niewiele odniesień w literaturze naukowej i żadnych innych opisów przypadków w recenzowanych czasopismach. Nie udało nam się znaleźć żadnych wiarygodnych informacji na temat tego, ile osób korzysta z metody świecowania uszu. Jeden dostawca, z którym skontaktowaliśmy się w Wielkiej Brytanii sprzedał 100 do 200 świec usznych każdego miesiąca, a istnieje wielu dostawców reklamujących się w Internecie.
Proponenci świecowania uszu oferują 2 główne teorie na temat tego, jak to działa. Jedna z nich mówi o „efekcie kominowym”: paląca się świeca wytwarza próżnię, która wyciąga woskowinę z ucha wraz z zanieczyszczeniami i bakteriami.5 Druga teoria głosi, że w czasie świecowania nie dochodzi do wyciągnięcia woskowiny, ale że woskowina nagrzewa się, topi i wydostaje się z ucha w ciągu następnych kilku dni.
W badaniu6 przetestowano pierwszą teorię, tworząc sztuczny kanał słuchowy i mierząc ciśnienie w kanale słuchowym za pomocą tympanometru podczas świecowania. Eksperyment ten wykazał, że podczas świecowania nie wytwarza się podciśnienie. Stwierdzono również, że podczas świecowania na sztucznej błonie bębenkowej odkładał się proszek. Kiedy proszek został przeanalizowany przy użyciu chromatografii gazowej i spektrometrii masowej, okazało się, że zawiera on wiele alkanów, które występują w wosku świecy, ale nie w wosku ucha.6
W eksperymencie7 przeprowadzonym dla Health Canada w celu zbadania drugiej teorii zmierzono temperaturę powietrza w odległości 10 mm od podstawy świecy podczas jej palenia. Najwyższa osiągnięta temperatura wynosiła 22º C, znacznie poniżej temperatury ciała.6
Niewielkie badanie kliniczne6 potwierdziło implikacje tych eksperymentów. Świecowanie uszu przeprowadzono na uszach, połowa z woskiem w nich, połowa bez. Zdjęcia otoendoskopowe zostały zrobione przed i po świecowaniu uszu. Zdjęcia te wykazały, że wosk nie został usunięty z uszu, w których znajdował się wosk, a wosk ze świec został odłożony w uszach bez wosku.
Zgłaszano niepożądane efekty świecowania uszu. W Stanach Zjednoczonych przeprowadzono ankietę wśród członków Northwest Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery na temat stosowania przez ich pacjentów świecowania uszu oraz tego, czy zaobserwowali oni jakiekolwiek powikłania związane z jego stosowaniem. Spośród 122 respondentów 40 wiedziało o stosowaniu tej metody przez swoich pacjentów, a 21 leczyło urazy ucha związane z jej stosowaniem (tab. 16).6 Zabieg świecowania uszu powinien być bezwzględnie przeciwwskazany u pacjentów z perforacją błony bębenkowej, grommetami lub po niedawno przebytym zabiegu chirurgicznym.8
.