Według dwóch badań przeprowadzonych na dużej próbie, wydają się występować pewne zaskakujące i niepożądane zmiany w zachowaniu psów, które zostały poddane kastracji lub kastracji.
Jeśli wierzyć wielu stronom internetowym prowadzonym przez liczne towarzystwa humanitarne i grupy weterynaryjne, kastracja lub kastracja psów wydaje się być rozwiązaniem wielu problemów behawioralnych. Niektóre z tych stron internetowych będzie nawet mówić o „Odpowiedzialność kastracji i kastracji psów.” Próbka oświadczeń, które znalazłem na tych stronach obejmują:
- „Kastracja i kastracja sprawia, że zwierzęta domowe są lepszymi, bardziej czułymi towarzyszami.”
- „Twój pies powinien być wykastrowany lub wykastrowany, ponieważ hormony płciowe prowadzą do niepotrzebnego stresu i agresji wśród psów.”
- „Niesterylizowane zwierzęta często wykazują więcej problemów z zachowaniem i temperamentem niż te, które zostały wysterylizowane lub wykastrowane.”
- „Wielu problemów związanych z agresją można uniknąć dzięki wczesnej kastracji.”
- „Samice, podobnie jak samce, mają zwiększone ryzyko agresji, jeśli pozostaną nienaruszone.”
- „Samce wykazują agresję wobec siebie pod wpływem hormonów. Kastracja eliminuje wiele z tych zachowań.”
Moje zainteresowanie kwestią możliwych zmian w zachowaniu związanych z kastracją i sterylizacją zostało na nowo rozbudzone, kiedy miałem parę europejskich gości, którzy byli dość zdumieni liczbą psów w Ameryce Północnej, które zostały poddane kastracji lub sterylizacji. Według nich pomysł, że pies powinien być wykastrowany, aby kontrolować pewne tendencje behawioralne wydaje się być wyłącznie północnoamerykańskim pojęciem.
Najwyraźniej Europejczycy nie kupują do tego pomysłu. Szwedzkie badanie wykazało, że 99 procent psów w ich próbie nie było wykastrowanych. Węgierskie badanie wykazało 57 procent nienaruszonych psów, a brytyjskie badanie wykazało 46 procent nienaruszonych psów. W rzeczywistości, to jest wbrew prawu do kastracji psów w Norwegii, chyba że istnieje szczególny powód medyczny.
Większość badań przeprowadzonych na kastracji i kastracji skupiła się na kwestiach medycznych, takich jak zmniejszenie częstości występowania niektórych nowotworów i chorób hormonalnie związanych i kontroli populacji psów. Jednakże, ponieważ moje zainteresowania koncentrują się na zachowaniu te dały mi mało wgląd.
W końcu moje poszukiwania literatury naukowej odkrył dwa badania, które wydawały się być solidnie zaprojektowany, który używany podobną metodologię, zebrane dane z dużej liczby psów, i bezpośrednio skierowane do kwestii zmian w zachowaniu w wyniku kastracji i kastracji. Szczerze mówiąc, znalazłem, że ich wyniki są zaskakujące i nieco szokujące.
Pierwsze z tych badań zostało zgłoszone przez Deborah Duffy i James Serpell, zarówno w School of Veterinary Medicine na Uniwersytecie w Pensylwanii. Został on opublikowany w The Proceedings of the Third International Symposium on Nonsurgical Contraceptive Methods for Pet Population Control*. Drugie było pracą magisterską w Hunter College w Nowym Jorku, która została złożona przez Parvene Farhoody**.
Oba te badania wykorzystywały Canine Behavioral Assessment and Research Questionnaire (zwykle skracany jako C-BARQ), który został opracowany przez Serpella i jego współpracowników. Jest to długi kwestionariusz, zawierający 101 pozycji, który okazał się być ważnym i wiarygodnym sposobem badania różnych aspektów agresji, strachu i lęku psów, przywiązania, pobudliwości, poziomu energii i innych czynników. Opiera się ona na bezpośrednim zgłaszaniu przez właścicieli występowania lub niewystępowania określonych zachowań u ich psów w ustrukturyzowany sposób.
Liczba psów badanych w tych dwóch badaniach jest dość duża. Duffy i Serpell badanie testowane dwie różne próbki, jeden z 1,552 psów, a drugi z 3,593 psów. W badaniu Farhoody’ego przetestowano 10 839 psów, więc połączone badania dostarczają danych na temat 15 984 psów w sumie, co sprawia, że jest to niesamowicie potężny zestaw danych.
Jest zbyt wiele środków, abym mógł przedstawić je w szczegółach, jednak główne wyniki były takie same we wszystkich trzech próbkach psów. Biorąc pod uwagę, że jednym z akceptowanych powodów behawioralnych dla kastracji jest zmniejszenie agresji, niepokojące wyniki tych badań pokazują, że psy kastrowane i sterylizowane wykazują znacznie więcej agresji. W zależności od konkretnej formy agresji (agresja skierowana do właściciela, agresja skierowana do nieznajomego itp.) wielkość tych efektów jest dość duża, wahając się od niskiego poziomu około 20 procentowego wzrostu do ponad dwukrotnie wyższego poziomu agresji u wykastrowanych psów mierzonego skalą punktową C-BARQ.
Kolejną niespodzianką było to, że efekty te były podobne zarówno u samców jak i u samic. Jedna niewielka różnica między samcami i samicami jest to, że dla psów płci męskiej wiek, w którym są wykastrowane nie robi różnicy we wzroście agresji w stosunku do nienaruszonych psów, jednak dla samic wczesne kastracji (przed pies jest jeden rok życia) powoduje znacznie większy wzrost agresji w stosunku do późniejszego spaying.
Innym niepokojącym odkryciem jest to, że nie było około 31 procent wzrost strachu dla obu płci. Towarzyszy temu 33 procentowy wzrost wrażliwości na dotyk. Spayed i wykastrowany psy również wykazały około 8 procent wzrost pobudliwości. O jedynym pozytywnym wpływem na zachowanie, które wydaje się wynikać z kastracji i kastracji jest około 68 procent spadek znakowania moczu.
Muszę przyznać, że byłem zdumiony i bardzo zaniepokojony kierunkiem tych wyników. Farhoody podsumowuje swoje ustalenia, mówiąc: „Nasze dane wykazały, że zachowanie wykastrowanych psów znacznie różni się od zachowania psów niekastrowanych w sposób, który zaprzecza panującym poglądom. Wśród odkryć, wykastrowane psy były bardziej agresywne, bojaźliwe, pobudliwe i mniej podatne na szkolenie niż psy niekastrowane.” Wyniki te zostały potwierdzone w innym, bardziej aktualnym badaniu na dużą skalę.
Rozważając, że jednym z powodów zalecanych do kastracji i sterylizacji psów jest skorygowanie szeregu problemów behawioralnych psów, wnioski Duffy i Serpell’a odsłaniają to jako mit, gdy mówią: „W przypadku większości zachowań, kastracja była związana z gorszym zachowaniem, w przeciwieństwie do konwencjonalnej mądrości.”
Może w tej kwestii Europejczycy mają rację.
.