Het feit dat rumineren een dwang is, is van fundamenteel belang voor een effectieve OCD-behandeling. Om uit te leggen waarom, beginnen we met het definiëren van onze termen:
Een ‘obsessie’ is een verontrustende gedachte die bij een persoon opkomt. De gedachte is verontrustend omdat ze geassocieerd wordt met de mogelijkheid om een onomkeerbare fout te maken die blijvende gevolgen heeft (voor verdere discussie, zie hier.)
‘Dwanghandelingen’ zijn alles wat de persoon doet om ervoor te zorgen dat hij die onomkeerbare fout niet maakt.
‘Rumineren’ betekent proberen uit te vinden wat te doen, of wat te geloven, om te voorkomen dat ze die onomkeerbare fout maken (voor verdere discussie, zie hier.)
Zoals hier besproken, als mensen zeggen dat ze opdringerige gedachten hebben, blijkt bij nadere inspectie dat ze aan het herkauwen zijn. De verontrustende gedachte die bij de persoon opkomt is de obsessie, maar deze gebeurtenis neemt bijna geen tijd in beslag. Alles wat volgt, alle mentale betrokkenheid bij die gedachte, is dwangmatig herkauwen.
Nu zou je kunnen denken dat de vraag of herkauwen een obsessie of een dwang is slechts een kwestie van semantiek is, maar eigenlijk heeft het cruciale, praktische implicaties voor de behandeling:
- Ten eerste wordt patiënten in Exposure with Response Prevention (ERP, de behandeling voor OCD) gevraagd om de obsessie te laten bestaan terwijl ze zich onthouden van een dwangneurose. Dus, wanneer mensen ten onrechte herkauwen als een obsessie, denken ze dat ze verondersteld worden om dit denkproces te laten voortduren. Daardoor gaan ze uiteindelijk bewust door met deze dwang, en worden ze niet beter.
- Ten tweede: de enige manier om een dwang uit te bannen is door de keuze te maken om ermee te stoppen. Geen enkel ander aspect van de behandeling kan een dwangneurose doen verdwijnen. Dus omdat herkauwen een dwang is, moet de patiënt het direct elimineren om beter te worden. Dit klinkt misschien voor de hand liggend, maar veel mensen denken dat een ander onderdeel van de behandeling, zoals een exposure, het rumineren op de een of andere manier moet doen verdwijnen, en dat zal nooit gebeuren (zie hier voor een verdere bespreking van dit enorme probleem).
Om beide bovengenoemde redenen is het van essentieel belang dat zowel therapeuten als patiënten begrijpen dat rumineren een dwang is. Om dezelfde redenen is het van essentieel belang dat zij weten waar de grens ligt tussen obsessie en dwang: Zoals hierboven besproken, is het hele proces van mentale betrokkenheid (inclusief zelfs het richten van de aandacht op het probleem) een dwang. ‘Ruminatie’ is geen stroom van obsessies, noch is het een mengeling van obsessies en dwanghandelingen; het is volledig een dwang.
Het besef dat vrijwel al het denken in verband met een obsessie ruminatie is, dat ruminatie een dwang is, en dat een persoon daarom ruminatie direct moet elimineren om zich beter te voelen, is het uitgangspunt om beter te worden van OCD.
Om duidelijk te zijn, het elimineren van ruminatie is niet altijd zo eenvoudig: Mensen komen soms vast te zitten omdat ze doorgaan met het rechtvaardigen van ruminatie, ook al is het zinloos, of omdat ze niet begrijpen hoe ze moeten stoppen. Maar deze problemen zijn oplosbaar, en de middelen op deze website zullen u daarbij helpen.
Als u begint met het proces van beter worden, houd dan het volgende in gedachten:
Ruminatie is niet iets dat u overkomt; het is iets dat u doet.
En omdat het iets is dat u doet, is het ook iets waarmee u kunt stoppen.
Ik hoop dat u zich snel beter voelt.