Louisa Adams (1775-1852) was een Amerikaanse first lady (1825-1829) en de echtgenote van John Quincy Adams, een Amerikaans Congreslid en de zesde president van de Verenigde Staten. Als enige in het buitenland geboren first lady ontmoette zij haar echtgenoot toen hij als Amerikaans minister in Europa diende en zij vergezelde hem op al zijn diplomatieke missies gedurende hun huwelijk. Hoewel ze een bekwaam gastvrouw was, leed ze aan een reeks ziekten en terugkerende depressies, die samen met het verlies van verscheidene kinderen, ertoe leidden dat ze zich steeds meer terugtrok uit het openbare leven toen ze first lady was.
Het tweede kind van Catherine Nuth, een Engelse vrouw, en Joshua Johnson, een Amerikaanse koopman, Louisa Catherine Johnson werd geboren in Engeland en bracht een deel van haar jeugd door in Frankrijk. Ze kreeg een goede opleiding op kostscholen en daarna via een privé-leraar, en ontwikkelde een affiniteit voor schrijven en muziek. De welgestelde Johnsons ontvingen vaak Amerikaanse bezoekers, waaronder de diplomaat John Adams en zijn zoon John Quincy in 1879, maar het is mogelijk dat zij een radicale levensstijl voor die tijd hebben gekozen: Uit documentatie blijkt dat de Johnsons pas in 1785 officieel trouwden, wat, als dat waar is, Louisa de enige buitenechtelijke first lady maakt.
Toen minister in Nederland, was John Quincy Adams in 1795 in Londen voor zaken toen hij een romance ontwikkelde met de 20-jarige Louisa. Zijn moeder weerhield de jonge diplomaat er echter van Catherine te versieren. Zij vond dat een huwelijk met een Britse zijn politieke ambities zou schaden. Na zijn terugkeer in Nederland stuurde Adams een reeks brieven waarin hij afwisselend zijn toewijding aan zijn werk belijdt en Louisa wijst op haar tekortkomingen. Uiteindelijk stemde hij in 1797 in met een huwelijk, nadat Louisa’s vader had aangeboden de overtocht naar zijn volgende post in Portugal te betalen, maar die belofte werd ongedaan gemaakt toen Adams werd overgeplaatst naar Pruisen.
Louisa onderging een ongelukkige politieke opdracht in Rusland toen Adams abrupt van zijn post werd gehaald om te onderhandelen over het Verdrag van Gent in 1814. Toen Adams zijn vrouw liet weten dat ze zich bij hem in Engeland moest voegen, nam Louisa haar 7-jarige zoon en hun bedienden mee op een schrijnende reis van 2000 mijl van Sint-Petersburg naar Londen, midden in de winter. Op een gegeven moment werd hun Russische rijtuig in de buurt van Parijs tegengehouden door een contingent vijandige Napoleontische troepen en aanhangers van het kamp, maar Louisa verijdelde het gevaar door hen in het Frans toe te spreken en een saluut te brengen aan de generaal. Verbazingwekkend genoeg overleefden ze hun zes weken durende expeditie naar Londen ongedeerd.
Geërgerd door de bitterheid van de presidentsverkiezingen van 1824 en de toenemende vervreemding van haar echtgenoot, vond Louisa troost in haar creatieve projecten als first lady. Ze begon een memoires te schrijven, “Record of a Life, or My Story,” en ook een reeks gedichten en toneelstukken. Een dun versluierd autobiografisch toneelstuk genaamd “The Metropolitan Kaleidoscope” ging over een temperamentvolle staatsman genaamd Lord Sharpley die meer gefocust was op zijn carrière dan op zijn lijdende vrouw. Maar Louisa richtte haar vuur ook op critici buiten de familiekring, met name door een artikel te schrijven ter verdediging van het karakter van haar man en haar loyaliteit aan de Unie tijdens de verkiezingen van 1828.
Niet tevreden met het verdwijnen in de vergetelheid na haar vertrek uit het Witte Huis, zette Louisa haar schrijven voort met “Narrative of a Journey from Russia to France, 1815″ en een andere autobiografische poging met “The Adventures of a Nobody.” Ze begon ook dieper in te gaan op de rolverdeling tussen mannen en vrouwen in de Amerikaanse samenleving en correspondeerde met de bekende voorvechtsters van het feminisme en de abolitionisten Sarah en Angelina Grimke. Louisa groeide in die jaren dichter naar haar echtgenoot toe en werd een vertrouwde assistent toen hij aan het eind van zijn carrière een overtuigd abolitionistisch congreslid werd. Op de dag van haar begrafenis schorsten beide huizen van het Congres in rouw, de eerste keer dat een vrouw in de Amerikaanse geschiedenis een dergelijk gebaar mocht maken.
Toegang tot honderden uren historische video, reclamevrij, met HISTORY Vault. Probeer het vandaag nog gratis uit.