Getting Started with Writing in Psychology
By Athena Hensel
(wersja do druku tutaj)
Psychologia zajmuje się badaniem ludzkich myśli, emocji i zachowań. Piękno psychologii polega na tym, że dziedzina ta ma zastosowanie do prawie wszystkich aspektów życia; można sobie wyobrazić, że pisanie w tej dyscyplinie jest wyjątkowym doświadczeniem. Łączy ona analizę społeczną, biologiczną, biochemiczną i matematyczną, aby wyjaśnić mechanizmy stojące za tym, jak ludzie „tykają”. Ale ponieważ pole jest tak szerokie, kładziemy duży nacisk na pisanie jest zwięzły i jasny.
Często celem pisania w psychologii jest analiza poprzednich badań i integracja ustaleń z tych badań do bieżącej literatury teoretycznej. W ten sposób autor sugeruje społeczności akademickiej, jakie wnioski można wyciągnąć na temat „jak działa umysł”, w jakim kierunku powinny pójść badania w przyszłości lub co społeczeństwo może zrobić, aby poprawić takie dziedziny jak zdrowie psychiczne, edukacja lub wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych. Zanim jeszcze zaczniesz pisać, warto mieć ten pomysł w głowie, abyś czytając i pisząc myślał o syntezie informacji z poprzednich badań, a nie tylko powtarzał ich wnioski.
Przegląd literatury
Ponieważ pisanie w tej dziedzinie jest bardzo bezpośrednie (co oznacza, że nie można napisać „puszystej” pracy i uzyskać dobrą ocenę), bardzo ważne jest, aby mieć zorganizowany zestaw notatek do badań, które czytasz. Hjortshoj (2009) przypomina nam, że dobre notatki nie muszą rejestrować każdego szczegółu, ale powinny dać ci zarys lektury, który pomoże ci „zrekonstruować” tekst kilka dni, tygodni lub miesięcy później (s. 22-23). Jest to ważne przy pisaniu dłuższej pracy naukowej, ponieważ zaoszczędzisz sobie czasu na szukanie źródła dla faktu, który wiesz, że pamiętasz, ale nie potrafisz podać autora i daty.
Pomocną metodą robienia notatek dla badań z eksperymentalnym projektem jest podsumowanie lub umieszczenie w kulach kluczowych punktów z czterech głównych sekcji papieru (Wstęp, Metody, Wyniki, Dyskusja). Dr Bishop z Wydziału Biologii UR opracował również listę pytań, które należy zadać sobie podczas czytania artykułu naukowego, aby wydobyć najważniejsze punkty z często gęstych tekstów.
Jeśli planujesz podjąć zajęcia z psychologii na wyższym poziomie, pomocne może być pobranie programu do czytania i organizowania plików PDF, takiego jak Readcube lub Mendeley. Aplikacje te są bezpłatne i pozwalają na szybkie przeszukiwanie zapisanych w pamięci podręcznej artykułów z czasopism, na wypadek gdybyś musiał sprawdzić coś, czego nie wyjaśniłeś dokładnie w swoich notatkach. Mendeley posiada również pomocne narzędzie do tworzenia własnych bibliografii prosto z plików pdf – jednakże, zawsze upewnij się, że cytaty są zgodne z aktualnym formatem APA.
Outlining and Developing your Thesis
It’s easy to get bogged down in facts and figures from previous research when writing a research paper or thesis. Konstruowanie podstawowych ram dla papieru pomaga ogromnie z utrzymaniem pisania zwięzłe i bezpośrednio związane z centralnym tematem.
Jeden punkt, aby pamiętać, zanim spróbuje zrobić zarys jest to, co teza papieru jest. Jak prawdopodobnie nauczyłeś się w klasie angielskiej w pewnym momencie, teza jest „twierdzeniem rządzącym” w pracy, która zawiera zasadniczy punkt, który autor próbuje przekazać. W kontekście psychologii, tezą powinno być jakiekolwiek przewidywanie lub wniosek, który chcesz wysnuć na temat danych, które przedstawisz w swojej pracy. Oczywiście może się to zmienić w zależności od rodzaju pisanej pracy. Ogólnie rzecz biorąc, twoja teza jest twoim nowym wkładem do literatury badawczej.
Na przykład, czy opisujesz wyniki badań/zestawu badań? Wtedy twoja teza może być twoją wstępną hipotezą na temat danych. Dzieje się tak dlatego, że Twoja hipoteza jest kamieniem węgielnym wszystkich poprzednich badań, które badałeś i ich wniosków na dowolny temat, który badasz. W sekcji „Format i styl raportu z laboratorium” omawiamy szczegółowo, co powinna zawierać każda sekcja raportu z laboratorium (a więc standardowego artykułu w czasopiśmie empirycznym). Robisz przegląd aktualnej literatury na temat technik terapeutycznych dla pewnego rodzaju zaburzeń? Wtedy twoja teza może być jakikolwiek główny wniosek chcesz wysunąć biorąc pod uwagę swój przegląd i porównanie różnych technik.
Carson, Fama i Clancey (2008) sugerują następujące ramy dla konstruowania tezy:
- Możesz przedstawić krytykę istniejącej teorii i zaproponować nową teorię, która wydaje się lepiej wspierana przez badania, które przeglądasz.
- Możesz porównać i skontrastować dwie lub więcej konkurujących teorii i przedstawić świadomą opinię na temat tego, która teoria jest lepiej wspierana przez dostępne dane.
- Możesz połączyć dane z dwóch lub więcej rozbieżnych obszarów tematycznych, aby uzyskać nowe spojrzenie na swój temat.
- Możesz też wskazać trend w danych, który został przeoczony przez innych.
Pre-Writing Strategies
Poniżej znajduje się kilka technik, które można wykorzystać do organizowania swoich myśli w consctructing spójny i zwięzły kawałek pisania naukowego.
- Outlining: Konspekt to ogólny plan informacji, które przedstawisz w swoim artykule. Klasyczny konspekt zdania lub tematu bardzo dobrze sprawdza się w psychologii, ponieważ większość prac badawczych lub raportów laboratoryjnych będzie zgodna ze standardowym, pięcioczęściowym formatem APA. Możesz przeczytać bardziej wyczerpujący przegląd technik tworzenia konspektów tutaj.
- Webbing/Clustering: Dla tych z was, którzy uczą się wzrokowo, zrobienie diagramu waszego toku rozumowania może być pomocne, ponieważ przedstawia on wasze tematy od ogólnych do szczegółowych, pokazując jak każdy z nich odnosi się do głównej tezy. Zacznij od swojego ogólnego tematu lub tezy w centrum pracy w bąbelku. Od tej bańki centrum, lista głównych podtematów, które planujesz zająć się wokół głównego tematu, rozgałęziając się od niego. Wokół każdego podtematu wymień przykłady lub dowody; możesz dodać tyle odgałęzień, ile uznasz za stosowne – czasami te pajęczyny stają się naprawdę duże i skomplikowane! Aby uzyskać więcej informacji, zobacz stronę Writer’s Web o grupowaniu.
I oczywiście – nie bój się prosić o pomoc!