Schrijven in de Disciplines: Psychologie – Aan de slag

Aan de slag met schrijven in de psychologie
Door Athena Hensel
(hier een afdrukbare versie)

Psychologie is de studie van menselijke gedachten, emoties en gedrag. Het mooie van psychologie is dat het vakgebied toepasbaar is op bijna alle aspecten van het leven; je kunt je dan ook voorstellen dat schrijven in deze discipline een unieke ervaring is. Het combineert sociale, biologische, biochemische en wiskundige analyse om de mechanismen te verklaren achter hoe mensen “tikken”. Maar omdat het vakgebied zo breed is, leggen we veel nadruk op beknoptheid en duidelijkheid.

Vaak is het doel van schrijven in de psychologie het analyseren van eerdere studies en het integreren van bevindingen uit die studies in de huidige theoretische literatuur. Op die manier geef je als auteur de academische gemeenschap suggesties voor conclusies over “hoe de geest werkt”, waar het onderzoek in de toekomst naartoe moet, of wat het publiek kan doen om gebieden als geestelijke gezondheid, onderwijs of strafrecht te verbeteren. Voordat je begint te schrijven, helpt het om dat idee al voor ogen te hebben, zodat je bij het lezen en schrijven nadenkt over het samenvatten van de informatie uit eerdere studies in plaats van alleen maar de conclusies te herhalen.

De literatuurstudie

Omdat schrijven op dit gebied heel direct is (wat betekent dat je geen “luchtig” werkstuk kunt schrijven en toch een goed cijfer kunt krijgen), is het heel belangrijk om een georganiseerde set aantekeningen te hebben voor de studies die je leest. Hjortshoj (2009) herinnert ons eraan dat goede aantekeningen niet elk detail hoeven vast te leggen, maar je een overzicht van de lezing moeten geven dat je helpt om de tekst dagen, weken of maanden later te “reconstrueren” (p. 22-23). Dit is belangrijk bij het schrijven van een langere research paper, omdat je jezelf dan tijd bespaart bij het opzoeken van de bron voor een feit dat je je herinnert, maar waar je niet helemaal een auteur en datum bij kunt plaatsen.

Een handige methode om aantekeningen te maken voor studies met een experimenteel ontwerp is om de belangrijkste punten uit de vier hoofdsecties van het artikel (Inleiding, Methoden, Resultaten, Discussie) samen te vatten of in bullets te zetten. Dr. Bishop van de UR biologie afdeling heeft ook een lijst van vragen opgesteld die je jezelf kunt stellen bij het lezen van een wetenschappelijk artikel, om de belangrijkste punten uit de vaak dicht op elkaar staande teksten te halen.

Als je van plan bent lessen psychologie van een hoger niveau te volgen, kan het nuttig zijn om een pdf-lezer en organiserende software voor je computer te downloaden, zoals readcube of Mendeley. Deze applicaties zijn gratis te gebruiken en stellen je in staat om snel door een opgeslagen cache van tijdschriftartikelen te zoeken voor het geval je iets moet opzoeken dat je niet grondig hebt uitgelegd in je aantekeningen. Mendeley heeft ook een handige tool om je eigen bibliografieën rechtstreeks vanuit de pdf’s te maken – zorg er echter altijd voor dat de citaten in overeenstemming zijn met het huidige APA-formaat.

Outlining and Developing your Thesis

Het is gemakkelijk om te verzanden in feiten en cijfers van eerder onderzoek bij het schrijven van een research paper of thesis. Het opstellen van een basiskader voor je werkstuk helpt enorm om je schrijfwerk beknopt te houden en direct gerelateerd aan je centrale onderwerp.

Een punt om in gedachten te houden voordat je probeert om een overzicht te maken, is wat de stelling van je werkstuk is. Zoals je waarschijnlijk geleerd in het Engels klasse op een bepaald punt, een scriptie is de “governing claim” om een papier, dat het essentiële punt dat de auteur probeert over te brengen inkapselt. Binnen de context van de psychologie moet je thesis een voorspelling of conclusie zijn die je wilt maken over de gegevens die je in je artikel zult presenteren. Dit kan natuurlijk veranderen naargelang het soort werk dat je doet. In het algemeen is je thesis je nieuwe bijdrage aan de onderzoeksliteratuur.

Beschrijft u bijvoorbeeld de resultaten van een studie/reeks studies? Dan zou je scriptie je eerste hypothese over de gegevens kunnen zijn. Je hypothese is namelijk de sluitsteen van alle eerdere studies die je hebt onderzocht en hun conclusies over welk onderwerp je ook onderzoekt. In onze rubriek “Labrapport Formaat en Stijl” bespreken we uitvoerig wat elk onderdeel van een labrapport (en dus het standaard empirisch tijdschriftartikel) moet bevatten. Doe je een overzicht van de huidige literatuur over therapietechnieken voor een bepaald type aandoening? Dan kan je scriptie elke hoofdconclusie zijn die je wilt formuleren op basis van je overzicht en vergelijking van de verschillende technieken.

Carson, Fama en Clancey (2008) stellen de volgende kaders voor het construeren van een scriptie voor:

  • Je kunt een kritiek geven op een bestaande theorie en een nieuwe theorie aanbieden die beter lijkt te worden ondersteund door het onderzoek dat je hebt beoordeeld.
  • Je kunt twee of meer concurrerende theorieën vergelijken en contrasteren en een geïnformeerde mening geven over welke theorie beter wordt ondersteund door de beschikbare gegevens.
  • U kunt de gegevens van twee of meer ongelijksoortige onderwerpsgebieden combineren om tot nieuwe inzichten over uw onderwerp te komen.
  • Of u kunt wijzen op een trend in de gegevens die door anderen over het hoofd is gezien.

Strategieën voor het schrijven

Hieronder vindt u enkele technieken die u kunt gebruiken om uw gedachten te ordenen en een samenhangend en beknopt stuk wetenschappelijk schrijven op te stellen.

  • Outlining: Een outline is een algemeen plan van de informatie die je zult presenteren in je paper. De klassieke procedure voor het schetsen van zinnen of onderwerpen werkt heel goed voor het schrijven in de psychologie, omdat de meeste onderzoekspapers of laboratoriumrapporten het standaard APA-formaat met vijf delen zullen volgen. Een meer uitgebreid overzicht van outlining-technieken kun je hier lezen.
  • Webbing/Clustering: Voor degenen onder u die visueel leren, kan het maken van een diagram van uw lijn van redenering nuttig zijn, omdat het presenteert uw onderwerpen van algemeen naar specifiek, waaruit blijkt hoe elk verband houdt met de centrale stelling. Begin met je algemene onderwerp of stelling in het midden van je paper in een luchtbel. Maak vanuit die centrale tekstballon een lijst van de belangrijkste deelonderwerpen die je van plan bent te behandelen en die het hoofdonderwerp omcirkelen en zich vertakken van het hoofdonderwerp. Geef rond elk deelonderwerp voorbeelden of bewijzen; je kunt zoveel uitlopers toevoegen als je nodig acht – soms worden deze webben echt groot en ingewikkeld! Zie voor meer informatie de pagina van Writer’s Web over clusteren.

En natuurlijk – wees niet bang om hulp te vragen!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.