Wiele narzędzi do obróbki drewna lub maszyn jest łatwo rozpoznawalnych. Wiertła, stemple, imadła – wszystko to są dość proste narzędzia o jasnym przeznaczeniu. Inne maszyny mogą być nieco bardziej skomplikowane, a ich znaczenie nieco niejasne. Tokarki, szczególnie te wysokiej klasy, należą do tej drugiej kategorii.
W swoim sercu, tokarka jest prostym urządzeniem, zaprojektowanym do przechowywania części materiału, który ma być rzeźbiony, cięty lub kształtowany. Jest to tak zwany przedmiot obrabiany. W przeciwieństwie do zwykłego imadła, tokarka nie tylko trzyma obrabiany przedmiot, ale również go obraca. Dzięki temu inna część maszyny, głowica, może poruszać się wzdłuż przedmiotu obrabianego, używając różnych wierteł lub instrumentów tnących do usuwania materiału w razie potrzeby i kształtowania przedmiotu obrabianego.
Czas na przykład. Pomyśl o kole garncarskim:
W tym przypadku, glina jest przedmiotem obrabianym. Koło jest podstawową tokarką, obracającą przedmiot z ustaloną prędkością i utrzymującą go w jednym miejscu. Głowica i końcówki tnące, w powyższym przykładzie, są rękami robotnika. Są one ruchomą częścią – poruszającą się wzdłuż długości przedmiotu (oś „y”), oraz w i w kierunku środka przedmiotu (oś „x”).
Zaczynasz widzieć jak to działa? W porządku, teraz zajmijmy się trochę historią powstania tokarek.
Krótka historia tokarek
Teraz, gdy spojrzeliśmy na tokarkę w akcji, cofnijmy się trochę. Tokarki, w jakiejś formie, istnieją od czasów Egipcjan. Pomyśl o podobieństwie do koła garncarskiego; cóż, garncarstwo istnieje od tysięcy lat – więc ma sens, że tokarki, które działają na podobnej zasadzie, pojawiły się dość szybko po nim.
Najprostsze tokarki pozwalały, i nadal pozwalają, rzemieślnikom na usuwanie materiału z wolnej ręki, jak na powyższym filmie. Z biegiem wieków, a zwłaszcza podczas rewolucji przemysłowej, tokarki stały się wyposażone w zintegrowane głowice, zamontowane na poprzecznych prowadnicach, które biegły wzdłuż łoża tokarki, nad którymi obracał się obrabiany przedmiot. Również podczas rewolucji przemysłowej wprowadzono tokarki napędzane parą, zdolne do osiągania coraz większych prędkości obrotowych i momentu obrotowego umożliwiającego obracanie cięższych elementów. Tokarki były teraz używane nie tylko do toczenia części drewnianych, ale także metalowych.
Kolejny wielki skok naprzód nastąpił w drugiej połowie dwudziestego wieku, wraz z pojawieniem się komputerowego sterowania numerycznego (CNC). Tokarki wyposażone w CNC pozwalały operatorom na zaprogramowanie zestawu instrukcji dla maszyny. Pozwoliło to na dokładne powielanie tych instrukcji, co oznaczało, że części były coraz dokładniejsze i zmniejszyło liczbę operatorów potrzebnych do jednoczesnej pracy wielu maszyn. Dzisiejsza innowacja zapewnia coraz bardziej precyzyjne programowanie CNC, z coraz większą liczbą osi.
Przemysłowe zastosowania tokarek
Po stronie przemysłowej, tokarki produkują niezliczone ilości części: wały napędowe w samochodach, nogi do stołów, itp. Ciężkie, duże tokarki mogą być używane do toczenia ogromnego metalowego stożka lub dysku, podczas gdy małe maszyny mogą wyciąć metalowy szachownicę.
Dzisiejsze tokarki przemysłowe są w pełni zautomatyzowane, z głowicami, które mogą pomieścić wiele bitów. Oznacza to, że ta sama tokarka może wykonywać wiele procesów – zgrubne bity do szlifowania materiału, drobniejsze do uszlachetniania części, a nawet bity do szlifowania i polerowania. Dzięki technologii CNC, wyszkolony operator może zaprogramować tokarkę, aby doprowadzić pojedynczy przedmiot od surowego materiału do gotowego produktu bez udziału człowieka, gdy program zostanie zainicjowany. Kilka osób może nadzorować całe piętro produkcyjne wyposażone w tokarki CNC.
Małe zastosowania tokarek
Tokarki na skalę przemysłową mogą być dość duże, ale większość tokarek ma tendencję do bycia nieco mniejszymi. Tokarka do metalu jest ostoją wielu małych warsztatów maszynowych lub firm produkujących narzędzia i matryce, ze względu na jej wszechstronność. Poza warsztatami maszynowymi, wielu innych rzemieślników i hobbystów uważa tokarkę za niezbędną. Możesz użyć tokarki do stworzenia części do starego samochodu:
Albo prostej miski:
Wprawny rzemieślnik może zamienić bryłę metalu w filiżankę, podstawkę pod lampę, a nawet szachownicę. Istnieje ogromna różnorodność potencjalnych zastosowań, a możliwość swobodnego cięcia i rzeźbienia oznacza, że każdy kawałek nadal zachowuje unikalny dotyk rzemieślnika.
Nie jest tokarka do metalu ograniczona do określonych stopów lub metali: niektóre metale mogą być łatwiejsze w obróbce, ale teoretycznie każdy metal może być toczony na tokarce. Oto delikatna filiżanka dla niemowląt z pewteru:
Dla czegoś bardziej ozdobnego, ale szczególnie efektownego, spróbuj tego wspaniałego szachownicy:
Do czego służy tokarka? Prawie do wszystkiego! Ale dzisiejsze zastosowania mieszczą się w kategoriach „przemysłowe” i „rzemieślnicze”. Zastosowania przemysłowe obejmują wszystko, od lokalnego warsztatu produkującego części zamienne do starych samochodów, do państwowych przedsiębiorstw produkujących ciężkie maszyny. Na drugim końcu spektrum, rzemieślnicy używają tokarek do produkcji unikalnych i zapierających dech w piersiach elementów z drewna, metalu, szkła, epoksydów i prawie każdego innego materiału, jaki można sobie wyobrazić.
Do czego używa się tokarki? Cokolwiek chcesz lub potrzebujesz! Wyjdź i zobacz, co możesz zrobić!
.