While slurping dół brzoskwiniowy smoothie w Big Cup, na drugi dzień, w pobliżu mojego nowego domu w Nowym Jorku przeczytałem w gazecie gejowskiej trochę ogłoszenie dla Barebackers Anonymous — grupa wsparcia dla zaniedbanych ludzi, którzy po prostu nie mogą zrezygnować z uprawiania niebezpiecznego seksu. To zatrzymało mnie w miejscu i sprawiło, że zabolał mnie żołądek i serce. Pomyślałem, że to niesprawiedliwe, że ja, nastolatek, który czuł się zagubiony, samotny i przerażony, nie miałem takiej grupy w San Francisco. Tam stałbym na Market Street, czekając na BART do domu z innego dzikiego, piątek do niedzieli, narkotyków oszołomiony, barebacking bacchanalia.
Przedtem, od czwartej klasy na, moja głowa została pummeled z bezpiecznej edukacji seksualnej i chciałbym tylko spać z facetami, którzy powiedzieli, że są negatywne. Pewnego dnia, siedząc na podłodze i przeglądając sieć, pomyślałam: „Mogłabym zaczepić pozytywnych facetów… gdybym naprawdę chciała.”
Nagle moje szczęście się zmieniło. Byli mężczyźni przez dziesiątki dostępne dla mnie. Większość na początku była nieufna wobec mojego wieku i statusu, ale szybko rozwiałam ich zastrzeżenia, mówiąc, że jestem pozytywna, jak również.
Wtedy natknęłam się na kilka stron, które wzbudziły moją ciekawość. Poszukiwanie błędów. Dawanie prezentów. Czytanie i badanie tego sprawiło, że moja ciekawość oszalała. Zacząłem pytać o bug-chasing, przez moje zamglenie tina, prowokując podniecenie w niektórych, całkowite obrzydzenie w innych. Na linii telefonicznej, niektórzy faceci krzyczeli, inni mówili coś wrednego i inni po prostu wyrażali troskę. „Dlaczego chcesz być pozytywny?” pytali.
Nigdy tak naprawdę nie miałem odpowiedzi. Może to dlatego, że dorastając na Środkowym Zachodzie, uczono mnie poprzez strach. UPRAWIAJ BEZPIECZNY SEKS ALBO UMRZYJ! Barebacking wydawał się ostatecznym buntem. Większość mężczyzn w sex klubach wydawała się zdezorientowana, kiedy przechodzili obok i widzieli faceta w moim wieku leżącego w chuście, czekającego i gotowego. Zdezorientowany i podniecony. Nogi otwarte i gotowe na wszystko. A może, dla mnie, to po prostu wydawało się łatwiejsze.
Faktem jest, że w mieście nad zatoką, nie ma już żadnej presji, aby uprawiać bezpieczny seks. Ale to nie powstrzymało jednego z moich najbliższych przyjaciół, Linusa, przed próbą zniechęcenia mnie. Zauważył on akronimy BB (bareback) i PnP (party-and-play) w moim profilu mężczyzna za mężczyznę. Napisał do mnie maila, który wydał mi się władczy i bezpodstawny. „Wykreśl PnP, bo jak już wcześniej mnie informowałeś, zrezygnowałeś, prawda? Wyciągnij też BB, bo jak dasz dupy z gołym tyłkiem, to się zarazisz. A tego nie chcemy. PRAWDA? Matko.”
Po tym jak odkryłam scenę party-and-play, Linus błagał mnie, abym zrezygnowała, i abym proszę pleasenot bareback. „Naprawdę boli mnie to, że chcesz się obnażyć i ryzykować zakażenie” – czytamy w jednym z e-maili. Nie rozumiałam ani słowa. Jak mój barebacking i ewentualna infekcja mogły zaszkodzić Jemu? To było moje życie. Linus w końcu zerwał ze mną wszelki kontakt. Moja misja samobójcza musiała być zbyt trudna do oglądania. Tymczasem ja kontynuowałem.
Była połowa czerwca, kiedy wszystko zaczęło się dla mnie walić. Przy sześciu stopach i 145 funtach, byłem chudszy niż kiedykolwiek wcześniej. Nie mogłem utrzymać ani znaleźć pracy, żeby ocalić swoje życie. Wszelkie marzenia, które miałem wcześniej, po prostu zblakły. W połowie lipca dopadła mnie grypa niepodobna do niczego, czego nigdy wcześniej nie doświadczyłem. Szukałem pomocy medycznej i próbowałem wyzdrowieć, ale straciłem zbyt wiele pracy i straciłem ostatnią posadę. Zadzwoniłem do mamy i powiedziałem: „Chcę się przeprowadzić do domu.”
Tydzień później dowiedziałem się, że jestem czysty od wirusów A, B i C. Wyniki HIV pochodziły z testu, który miałem zrobić w domu.
W pewnym sensie wiedziałem, że jestem na misji samobójczej – miałem nadzieję, że w pewnym momencie zużyję swoje ciało i umrę. W niektóre noce budziłem się w panice, zdawszy sobie sprawę, że spędzę resztę mojego życia w stanie pogorszenia, ponieważ przez pięć miesięcy w wieku 19 lat zdecydowałem, że zaproszę chorobę do mojego życia. Wszystko dlatego, że chciałem przelecieć każdą osobę, która weszła w te drzwi. Nigdy nie myślałem, że pewnego dnia nie będę chciał jakiejkolwiek osoby, tylko tej jedynej. Że mniej znaczyło więcej, a to, co robiłam, na pewno przyniosłoby mi mniej, niż miałam wcześniej.
Zapłacę za tę decyzję do końca życia. Za każdym razem, gdy facet, którego naprawdę lubię, nie chce się ze mną umawiać z powodu mojego statusu. Za każdym razem, gdy muszę patrzeć na śmierć przyjaciela i zastanawiać się nad własnym losem. I za każdym razem, gdy pomyślę o tym, czego jeszcze nie osiągnęłam. Będę musiał pamiętać o tej decyzji, którą podjąłem, pomimo dezaprobaty każdego pojedynczego przyjaciela, który kiedykolwiek naprawdę się o mnie troszczył.