Iedereen weet dat Mark Twain nooit de “koudste winter”-uitspraak heeft gedaan en dat Lombard niet echt de kromste straat is. Maar welke andere San Francisco overlevering die vaak wordt rondgebazuind is overduidelijk onjuist? Geïnspireerd door de mythbusters van Snopes.com hebben we de Snopes op een aantal veelvoorkomende gemeenplaatsen losgelaten om na te gaan of een aantal stadslegenden, mythes en eigenaardige weetjes uit San Francisco waar en waar zijn. Dus, hier zijn enkele debunkings en rebunkings van populaire SF legende.
Claim: San Francisco is 7 mijl bij 7 mijl en 49 vierkante mijl.
FALSE
De vierkante kilometer van San Francisco varieert, afhankelijk van of je Alcatraz, Treasure Island of zelfs de Farallon Islands meetelt – die technisch gezien allemaal deel uitmaken van de City and County of San Francisco. Toch is San Francisco duidelijk niet vierkant en er zijn geen schattingen van het aantal vierkante kilometers die tot een even aantal van 49 mijl kunnen worden berekend. Het US Census Bureau schat San Francisco op 46,87 vierkante mijl, terwijl SF Department of Public Works de grootte van San Francisco schat op 47,355 vierkante mijl.
Claim: Dan White kwam weg met de moord op Harvey Milk en burgemeester Moscone door de “Twinkie verdediging” te gebruiken.
FALSE
De advocaten van White kregen het voor elkaar dat de aanklacht voor moord van de eerste graad in 1978, waarbij Supervisor Harvey Milk en burgemeester George Moscone werden doodgeschoten, werd verminderd tot een aanklacht voor doodslag. Maar de term “Twinkie verdediging” is een onnauwkeurig stuk juridisch jargon dat de werkelijke argumenten van zijn advocaten verkeerd weergeeft. White’s juridische verdedigingsteam voerde aan dat hij leed aan “verminderde capaciteit” vanwege een depressie, waardoor hij de moorden pleegde vanwege zijn aangetaste geestelijke toestand en niet vanwege kwade opzet. Zijn psychiater voerde aan dat bewijs voor White’s depressie gevonden kon worden in het feit dat hij was overgestapt van een uitzonderlijk gezond dieet naar een dieet van bijna uitsluitend junkfood, b.v. Twinkies. Zie ook dit.
Schrijver en Merry Prankster Paul Krassner wordt gecrediteerd als de bedenker van de term “Twinkie verdediging” in zijn Bay Guardian verslag van het proces en het impopulaire vonnis. In de Chronicle meldde Herb Caen dat hij een advocaat de uitdrukking “de Twinkie-verweer tegen ontoerekeningsvatbaarheid” hoorde gebruiken.
“Ik denk niet dat Twinkies ooit ter sprake zijn gekomen tijdens de getuigenis,” vertelde White’s hoofdadvocaat Douglas Schmidt aan de Chronicle in 2003. Schmidt gaf echter toe dat “HoHos en Ding Dongs” werden genoemd in de getuigenis.
(Foto: groene kozi op flickr)
Claim: Er zijn meer honden dan kinderen in San Francisco.
TREED
Hoewel deze aantallen onmogelijk in real time te weten zijn, schatten schattingen van 2014 van de Amerikaanse volkstelling het aantal San Franciscanen onder de 18 op iets meer dan 114.000. Ondertussen schat de San Francisco Animal Care & Control Department dat er 120.000 honden in San Francisco zijn. Dus de hondjes krijgen die onderscheiding, met ruwweg 6.000 meer honden dan kinderen in onze mooie stad.
Photo: rulenumberone2
Claim: Anton LaVey woonde vroeger in dat spookachtige huis bij Alamo Square Park en zijn leeuw klauwde de vloeren kapot.
PROBABLY TRUE
Het heet eigenlijk het Westerfeld Huis en was in de jaren zestig een beetje een beroemd flophouse, waar wel 50 bewoners tegelijk woonden. Kerk van Satan oprichter en heerlijk mens Anton LaVey verscheen in een 1969 Kenneth Anger korte film “Invocation of My Demon Brother” dat werd opgenomen op de premesis, en wordt algemeen aangenomen dat hij een van de beruchte crashers van het pad is geweest. Een Hoodline post uit 2014 documenteert dat er nog steeds markeringen van leeuwenklauwen in het huis te zien zijn. Dus hoewel onzeker, doorstaat dit verhaal over het algemeen wel de reuktest.
Claim: Er zijn geen begraafplaatsen in San Francisco.
FALSE
Er zijn er een paar! Vroeger waren er begraafplaatsen in San Francisco. Totdat de graven vanaf de jaren twintig naar Colma werden verplaatst. Er is echter nog een kleine begraafplaats bij Mission Dolores, er is een militaire begraafplaats in de Presidio en archeologen geloven dat er duizenden lichamen onder het Legion of Honor liggen.
Foto: Jay Barmann/SFist
Claim: De Castro was San Francisco’s eerste homobuurt.
FALSE
De geschiedenis van homo’s, homobars en ondergrondse homocultuur gaat ver terug in SF, waarschijnlijk tot het allereerste begin in de Gold Rush jaren toen de verhouding tussen mannen en vrouwen bijzonder, absurd hoog was. We weten dat er een homobar was met de naam The Dash in North Beach, die misschien maar een jaar of zo heeft bestaan, rond 1908, zoals OUT opmerkte. Het gerucht ging dat de bar gedeeltelijk werd bemand door in travestie geklede mannen “die voor $1 sexuele handelingen verrichtten in nabijgelegen hokjes”. En in de jaren 1930 had je de geboorte van de beroemde vrouwelijke-impersonatie locatie Finocchio’s, ook in North Beach, en de speakeasy dat werd de homobar Gold Street de site van Bix, op dit moment zou kunnen zijn geopend rond die tijd ook. Samen met The Black Cat die homo werd in de naoorlogse jaren, maakt dat North Beach echt de vroegste plaats waar homo’s samen homo’s waren. SoMa was ook de thuisbasis van een aantal homo lederbars vanaf het begin van de jaren 1960. Maar als je de echte eerste “gay ghetto” in San Francisco wilt aanwijzen, dan zou dat Polk Gulch zijn geweest aan het eind van de jaren zestig en begin jaren zeventig. De Polk was de thuisbasis van ten minste een dozijn homobars en badhuizen, en was ook de thuisbasis van een aantal pornowinkels en plaatsen die werden bezocht door mannelijke ritselaars, en dus de eerste echte gay pride parade in de stad, in 1972, was een mars door Polk Street naar Civic Center. Het was pas in het midden van de jaren 1970 dat de migratie van middenklasse homoseksuele mannen naar de Castro in volle kracht was, het veranderen van wat was geweest van de stad “Little Scandinavië” in Eureka Valley in het moderne homo mekka dat het werd al kwam de eerste homobar naar de buurt in 1963, genaamd The Missouri Mule (2348 Market Street, momenteel de thuisbasis van Beaux).
Claim: Rice-A-Roni is afkomstig uit San Francisco
Waar
Hoewel het oorspronkelijk een Armeens rijstpilafgerecht was, is het verpakte product dat we nu Rice-A-Roni noemen inderdaad een “San Francisco traktatie”. Zoals Golden Grain Macaroni Company mede-oprichter Lois DeDemenico in 2008 aan NPR vertelde, leerde ze het recept van haar bejaarde Armeense huisbaas in een appartement in San Francisco. Haar man Tom voegde droge kippensoep toe aan het recept toen Rice-A-Roni in 1958 op de markt werd gebracht. Quaker Oats kocht de Golden Grain Macaroni Company in 1986 en het merk Rice-A-Roni is nu eigendom van PepsiCo.
Foto:Eric Fischer