Rhesusapen in onderzoek
Rhesusapen worden al lang gebruikt als proefdieren voor onderzoek. In 1940 werd de naar hen genoemde rhesusfactor in hun bloed ontdekt. Later werd de rhesusfactor ook bij mensen aangetroffen. Deze belangrijke vondst voorkwam voortaan fatale immuunreacties bij bloedtransfusies en tijdens de zwangerschap. Door experimenten op resusapen konden wetenschappers in de jaren vijftig het vaccin tegen het poliovirus ontwikkelen, waardoor vandaag miljoenen mensen beschermd zijn tegen besmetting. Door de daaruit voortvloeiende massale uitvoer van resusapen uit India naar de respectieve landen van bestemming, nam de populatie soms snel af. Omstreeks het einde van de jaren zeventig heeft de Indiase regering de uitvoer van apen stopgezet, zodat de populatiegroei zich kon herstellen. Rhesusapen voor onderzoek worden tegenwoordig gefokt in speciale inrichtingen zoals het German Primate Center met strenge sanitaire normen en worden dus niet meer uit hun natuurlijke habitat verwijderd. Wereldwijd worden resusapen vooral gebruikt als proefdieren in infectieonderzoek, geneesmiddelenontwikkeling en hersenonderzoek. In 2007 werd het resultaat van de DNA-sequentiebepaling van het genoom van de resusaap gepubliceerd in het tijdschrift Science. Na de mens en chimpansees zijn resusaapjes de derde volledig gesequenteerde primaat. De wetenschappers konden aantonen dat het DNA van de resusaap voor 93,5 procent overeenkomt met dat van de mens.