We hebben waarschijnlijk allemaal de verhalen gehoord. Misschien heb je gehoord dat de fabriekslandbouw een manier is voor grote bedrijven die alleen maar hebzuchtig om winst geven om dieren onder erbarmelijke omstandigheden onder controle te houden. De dieren worden “volgepompt” met antibiotica en hormonen, of ze worden gehouden in zieke en overbevolkte vertrekken, toch? Misschien heb je gehoord dat “big ag” niets geeft om het milieu en de gezondheid van de bodem en dat de industriële landbouw verantwoordelijk is voor catastrofes, waarbij “industrieel” klinkt als trieste, grijze, troosteloze en gezichtsloze arena’s vol machines.
Deze mythes en woorden of termen kunnen niet worden gedefinieerd. Ze trekken aan onze harten, maar hebben niet veel aan wetenschappelijke feiten, en ze hebben betrekking op iets wat ons allemaal na aan het hart ligt: voedsel. We willen ons allemaal op de een of andere manier verbonden voelen met ons voedsel, maar hoeveel van de emoties die we voelen, hebben waarde?
Ik geloofde vroeger in al deze terminologie. Ik probeerde te kopen van kleine, lokale boeren waar mogelijk en betaalde extra voor labels waarvan ik dacht dat ze echt een positieve impact zouden hebben. Ik koop nog steeds lokaal en ben een boerenmarktverkoper in mijn gebied, maar als het op kruidenierswinkels aankomt, voel ik niet langer de behoefte om het duurste product te kopen, omdat dat niet altijd een hogere kwaliteit of beter betekent.
Dus wat is er veranderd? Wel, naar mijn mening lijkt het alsof mensen bang zijn voor wat ze niet begrijpen. Hoeveel van ons zijn in een zogenaamde “fabrieks” boerderij geweest? Hoeveel van ons kennen zelfs maar een boer op grote schaal of hebben ooit achter de schermen gewerkt met slagers of USDA-inspecteurs? Ik wel, gedurende mijn jaren als boer en schrijver. En laat me je vertellen, wat ik heb gezien is absoluut verbazingwekkend en ongelooflijk. Het heeft mijn kijk op voedsel volledig veranderd. Hoewel onze familieboerderij in vergelijking niet zo groot is, was het erg interessant om uit de eerste hand te zien hoe ver we zijn gekomen op het gebied van boerderijverbeteringen, vooral vanuit een milieuperspectief op grootschalige boerderijen.
Wat ik altijd verwachtte vóór grootschalige boerderijrondleidingen was de gedachte dat deze dieren er triest en niet goed verzorgd uit zouden zien, maar het tegendeel is bewezen! In de loop der jaren heb ik rondleidingen gehad van mensen met Ph.D.s in dierenwelzijn, pluimvee wetenschap, of zuivel wetenschap om er maar een paar te noemen. Op sommige boerderijen is er 24/7 camerabewaking met dierenartsen ter plaatse, robotmolens of datapunten om de gezondheid van elke koe te volgen, bijvoorbeeld.
Technologie heeft elk aspect van ons leven en ons voedsel verbeterd, en de landbouw vormt daarop geen uitzondering. Als ik aan de term “fabriek” denk, denk ik aan systemen die zijn opgezet waar kwaliteitsborging belangrijk is. Waar teams van mensen zich specialiseren op een bepaald gebied van expertise om het beste product te maken. Een fabriek is een plek met werkzekerheid die bijdraagt aan de economie die afhankelijk is van onderzoek en technologie. Landbouw is een bedrijf, en een bedrijf kan niet groeien als het geen product kan verkopen of als het een product heeft dat van lage kwaliteit is.
En hoe zit het met de “industriële” landbouw? Nou, of we het willen geloven of niet, voedsel is een industrieel bedrijf, net zoals iPhones niet in de kelder van onze ouders worden gemaakt. Het vereist hard werk, intelligente ingenieurs, en onderzoek en ontwikkeling. Met minder dan 2% van de Noord-Amerikaanse bevolking als landbouwer is het voor ons gemakkelijk te vergeten over welke grote schaal we het hier hebben. Hoeveel beschouwen we als vanzelfsprekend in onze eerste wereld maatschappij? Is het niet ongelooflijk dat we binnen handbereik toegang hebben tot verse producten, koffie, vlees en zuivel, en verwerkte voedingsmiddelen met een lange houdbaarheid? Betaalbaar en overvloedig? Hoe gelukkig zijn we dat we dat allemaal kunnen hebben op elk moment? Kunt u zich voorstellen hoe boos mensen zouden zijn als de kruidenierswinkels geen brood, melk, sla, enz. meer hadden? KOFFIE?!? Heer heb genade.
Dit artikel brengt een aantal uitstekende punten naar voren over de voordelen van industriële landbouw vanuit het perspectief van Jayson Lusk, landbouweconoom aan de Oklahoma State University.
Economies of scale hebben hun voordelen, zoals de mogelijkheid om zich de nieuwste technologieën, apparatuur, drones, precisielandbouw en datamonitoring te veroorloven. Ze kunnen zich certificeringen door derden veroorloven en de beste werknemers inhuren. Boeren zijn tegenwoordig in staat om met minder land en minder natuurlijke hulpbronnen zoveel meer oogst te produceren. Dit zijn allemaal voordelen die moeten worden gevierd nu we uitgroeien tot een bevolking van bijna 9 miljard mensen. Het wil niet zeggen dat het ooit perfect zal zijn, maar kijk naar dit artikel met de datapunten die moeten worden benadrukt voordat je oordeelt. Ga het met je eigen twee ogen zien en leer van de mensen die het elke dag doen in 2018. Je zult aangenaam verrast zijn over hoe ver we zijn gekomen en nog steeds vooruitgaan.