Wprowadzenie
Z wielu powodów weterynarze nie zalecają, aby właściciele próbowali rozmnażać swoje świnki morskie. Jedną z obaw jest to, że hodowla będzie produkować więcej świnek morskich niż dostępnych domów. Podobnie jak w przypadku większości zwierząt towarzyszących, istnieje wiele bezdomnych świnek morskich dostępnych do adopcji w schroniskach dla zwierząt.
Inną obawą lekarzy weterynarii jest to, że samica, znana również jako locha, może doświadczać komplikacji podczas porodu swojego potomstwa. Komplikacje te są spowodowane przez usztywnienie spojenia miednicznego, gdy samica osiąga dorosłość, co jest zazwyczaj w wieku około 8 miesięcy. Spojenie łonowe jest połączeniem twardej chrząstki włóknistej znajdującej się pomiędzy dwiema kośćmi łonowymi miednicy. To usztywnienie utrudnia młodym lochy przejście przez kanał rodny. W większości przypadków, locha nie będzie w stanie urodzić swoich młodych w normalny sposób. Lekarz weterynarii może podjąć próbę wykonania cesarskiego cięcia. Jednakże, nawet najbardziej doświadczeni lekarze weterynarii często nie są w stanie podjąć takiej próby.
Kastracja lub kastracja
Kastracja odnosi się do usunięcia narządów rozrodczych, co trwale uniemożliwia zwierzęciu rozmnażanie i/lub zajście w ciążę. Technicznie, termin kastracja odnosi się do procedury wykonane w męskiej lub żeńskiej zwierząt, choć jest powszechnie stosowany bardziej dla męskiej procedury obejmującej usunięcie jąder, znany również jako kastracji. Termin spay, z drugiej strony, zwykle odnosi się do procedury żeńskiej, w której jajniki i macica są usuwane. Oprócz roli w zapobieganiu rozmnażaniu, kastracja zmniejsza również ryzyko problemów zdrowotnych. Nienaruszone samice są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia torbieli jajników, raka macicy, guzów sutka i otyłości; nienaruszone samce są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia raka prostaty.
Właściciele powinni znaleźć lekarza weterynarii, który ma doświadczenie w pracy z małymi zwierzętami i z powodzeniem przeprowadził tego typu operacje. Zaleca się, aby właściciele przynajmniej wykastrowali swoje samce, ponieważ kastracja jest znacznie mniej inwazyjną operacją niż kastracja. Niektórzy lekarze weterynarii sugerują, że wszystkie świnki morskie powinny być kastrowane lub sterylizowane, aby zapobiec problemom zdrowotnym i zwiększyć długość życia zwierzęcia. Jednak należy również zauważyć, że istnieją pewne zagrożenia związane z każdym rodzajem zabiegu chirurgicznego wykonywanego na świnkach morskich. Świnki morskie mogą nie reagować dobrze na operację i znieczulenie, a także mogą mieć problemy z przystosowaniem się i radzeniem sobie w nieznanym środowisku.
Jeśli zdecydujesz się na kastrację lub kastrację swojej świnki morskiej, istnieją pewne kroki, które możesz podjąć przed i po zabiegu, aby zapewnić udaną operację i powrót do zdrowia. Powinieneś omówić z lekarzem weterynarii wszelkie kroki, które należy podjąć przed zabiegiem. W przeciwieństwie do kotów i psów, nie musisz wstrzymywać się z jedzeniem przed zabiegiem. Twój lekarz weterynarii będzie mógł udzielić Ci innych instrukcji, których musisz przestrzegać.
Po zabiegu Twój lekarz weterynarii udzieli Ci również instrukcji dotyczących postępowania pooperacyjnego. Ważne jest, aby Twoja świnka morska była spokojna i odseparowana od innych świnek morskich, aby umożliwić jej gojenie i zapewnić, że zabieg się powiódł. Trzy do czterech tygodni to zazwyczaj czas, w którym świnka morska musi być odseparowana. Jej klatka powinna być mała i czysta. Za ściółkę mogą posłużyć ręczniki, które powinny być zmieniane co najmniej dwa razy dziennie. Ręczniki pozwolą Ci również monitorować oddawanie moczu, kału i krwawienie, które może wystąpić u świnki morskiej. Jak zawsze podawaj śwince morskiej odpowiednią ilość świeżego pokarmu i wody. Dodanie do jej diety dodatkowej witaminy C może wspomóc proces rekonwalescencji. Podczas rekonwalescencji Twojej świnki morskiej ważne jest, aby normalnie jadła i piła. Jeśli zauważysz, że tak nie jest, powinieneś jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii, ponieważ może to oznaczać, że świnka morska nie dochodzi do siebie prawidłowo i może doświadczać komplikacji.
Oddzielenie samców i samic
Oddzielenie samców i samic świnek morskich jest kolejną metodą zapobiegania rozmnażaniu. Po prostu trzymając samce w jednej klatce, a samice w drugiej, właściciele mogą uniknąć zarówno kosztów, jak i potencjalnego ryzyka związanego z powikłaniami ciąży. Ważne jest, aby właściciele prawidłowo identyfikowali samce i samice. Lekarz weterynarii jest najlepszym źródłem do określenia płci Twojej świnki morskiej. Ważne jest również, aby jak najszybciej rozdzielić obie płcie. Samce świnek morskich, zwane również knurkami, mogą osiągnąć dojrzałość płciową już w wieku 3 miesięcy. Lochy mogą osiągnąć dojrzałość płciową już w wieku 2 miesięcy.
Świnki morskie, które żyją razem, zapewniają sobie wzajemnie towarzystwo i mogą służyć jako wspaniała forma urozmaicenia. Samice mogą żyć razem bez żadnych problemów. Jeśli zdecydujesz się na posiadanie świnek morskich płci męskiej, powinny być one ze sobą zapoznane przed ukończeniem odsadzenia od matki, co zwykle ma miejsce w wieku około trzech tygodni. Jeśli nie jest to możliwe, samce powinny być wykastrowane przed przedstawieniem ich sobie nawzajem. Nienaruszone (niekastrowane) samce będą miały tendencję do walki, jeśli przebywają razem.
Na ogół sklepy zoologiczne ograniczają zwierzęta, które sprzedają do jednej płci. Jeśli chcesz kupić więcej niż jedną świnkę morską, mądrze byłoby kupić je w tym samym sklepie, aby upewnić się, że obie są tej samej płci i wyeliminować wszelkie szanse na rozmnażanie. Zawsze sprawdzaj w każdym sklepie, czy wszystkie zwierzęta są tej samej płci.
Wszelkie metody wybierzesz, ważne jest, aby być odpowiedzialnym i troskliwym właścicielem i upewnić się, że ciąże nie występują. Ciąże mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, a czasem do śmierci matki. Z ciąży rodzą się również świnki morskie, których właściciele nie mogą sobie pozwolić na utrzymanie, a następnie nie mogą znaleźć dla nich odpowiednich domów. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości, Twój lekarz weterynarii jest zawsze wiarygodnym i pomocnym źródłem informacji.
Lisa Karr-Lilienthal, Ph.D., and Kaycee Points – University of Nebraska-Lincoln