Kobra, każdy z różnych gatunków bardzo jadowitych węży, z których większość rozszerza żebra szyi, tworząc kaptur. Podczas gdy kaptur jest charakterystyczny dla kobry, nie wszystkie z nich są blisko spokrewnione. Kobry występują od południowej Afryki przez południową Azję do wysp Azji Południowo-Wschodniej. W całym ich zasięgu, różne gatunki są ulubieńcami zaklinaczy węży, którzy straszą je do przyjęcia podniesionej postawy obronnej. Wąż kołysze się w odpowiedzi na ruch, a być może także na muzykę zaklinacza, który wie jak uniknąć stosunkowo powolnego uderzenia i który być może usunął kły węża. Krótkie kły w przedniej części pyska mają zamknięty rowek, którym dostarczany jest jad. Jad kobry zawiera zazwyczaj neurotoksyny działające na układ nerwowy ofiar – głównie małych kręgowców i innych węży. Ukąszenia, szczególnie większych gatunków, mogą być śmiertelne, w zależności od ilości wstrzykniętego jadu. Neurotoksyny wpływają na oddychanie, i chociaż antytoksyna jest skuteczna, musi być podana wkrótce po ukąszeniu. Każdego roku w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej dochodzi do tysięcy zgonów.
© Four Oaks/.com
Największym jadowitym wężem na świecie jest kobra królewska, czyli hamadryda (Ophiophagus hannah). Występuje głównie w lasach od Indii przez południowo-wschodnią Azję do Filipin i Indonezji, żeruje głównie na innych wężach. Maksymalna potwierdzona długość wynosi 5,6 metra (18 stóp), ale większość nie przekracza 3,6 metra (12 stóp). Kobry królewskie strzegą gniazda z 20 do 40 jaj, które składane są w kopcu z liści zebranych przez samicę. Rodzic strzegący gniazda uderzy, jeśli drapieżnik lub człowiek zbliży się zbyt blisko. Nie wszystkie kobry są jajorodne.
© Heiko Kiera/Fotolia
Stockbyte/Thinkstock
Encyclopædia Britannica, Inc.See all videos for this article
Kobra indyjska (lub indyjska kobra okularowa, Naja naja) była dawniej uważana za jeden gatunek o takim samym rozmieszczeniu jak kobra królewska. Ostatnio jednak biolodzy odkryli, że w Azji istnieje prawie tuzin gatunków, z których niektóre są plujące jadem, a inne nie. Różnią się one zarówno wielkością (większość waha się między 1,25 a 1,75 metra), jak i toksycznością jadu. Plujki wypluwają jad przez kły poprzez skurcz mięśni kanałów jadowych oraz poprzez wypychanie powietrza z pojedynczego płuca.
Rysunek M. Moran/Encyclopædia Britannica, Inc.
W Afryce występują również kobry plujące i nieplujące, ale kobry afrykańskie nie są spokrewnione z kobrami azjatyckimi, ani nie są spokrewnione ze sobą. Ringhals, lub spitting cobra (Hemachatus haemachatus), z południowej Afryki i black-necked cobra (Naja nigricollis), mała forma szeroko rozpowszechnione w Afryce, są spitters. Jad jest precyzyjnie kierowany na oczy ofiary z odległości większej niż dwa metry i może spowodować czasową, a nawet trwałą ślepotę, jeśli nie zostanie szybko zmyty. Kobra egipska (N. haje) – prawdopodobnie boleń starożytności – jest ciemnym, wąsko zakapturzonym gatunkiem o długości około dwóch metrów, który występuje w dużej części Afryki i na wschód do Arabii. Jego zwykła ofiara składa się z ropuch i ptaków. W Afryce równikowej występują kobry drzewne (rodzaj Pseudohaje), które, wraz z mambami, są jedynymi nadrzewnymi członkami rodziny Elapidae.
.