In tegenstelling tot de meeste andere plagen, wanneer grondeekhoorns een woning aantasten, gebruiken ze geen huisstructuren om te nestelen, maar verblijven ze net onder de oppervlakte in een tunnelsysteem. Hun tunnelsysteem is een reeks smalle, ondergrondse holen die leiden naar verschillende bredere openingen zoals een hoofdnestgebied, voederplaatsen, voedselopslag, en afvalgaten. Deze vergrotingen vormen een bol met het nestgebied gelaagd met droog gras of soortgelijke vegetatie.
Het holensysteem kan een oppervlakte van 200 tot 2.000 vierkante voet beslaan met de hoofdbaan parallel aan het oppervlak en ongeveer 6 tot 18 inches onder de grond. Nest- en voedselopslagplaatsen bevinden zich zo diep als 6 voet. Tunnelsystemen die een groter gebied bestrijken, worden gewoonlijk aangetroffen in gebieden met een droge landschapsarchitectuur om in de buurt te zijn van een voldoende hoeveelheid voedselbronnen.
Korte, laterale tunnels verbinden de hoofdbaan met de oppervlakte en worden afgedekt door een terp. De terpen zijn aan de oppervlakte te zien en hebben de vorm van een hoefijzer. De open zijde van de heuvel is de richting waarin de tunnel in de grond wijst. De logica hierachter is dat grondeekhoorns hun klauwen en snijtanden gebruiken om grond naar achteren naar de oppervlakte te gooien terwijl ze hun holen maken, zodat zich een hoopje in de tegenovergestelde richting opbouwt. Bovenop de hoopjes bevinden zich stopgaten die de ingang afsluiten en tevens fungeren als barricade voor roofdieren.
Hieronder ziet u een schema van het gangenstelsel van een grondeekhoorn om de structuur en de vergrotingen te illustreren.
Grondeekhoorns hebben veel roofdieren, waaronder slangen, coyotes, stinkdieren en meer. Slangen kunnen gemakkelijk het hol van een grondeekhoorn binnendringen als de stop niet op zijn plaats zit. Grondeekhoorns komen niet te ver van hun ondergrondse infrastructuur, en om nog beter beschermd te zijn tegen natuurlijke roofdieren, worden in de buurt van bovengrondse voedselbronnen voederholen gemaakt. Deze holen stellen de grondeekhoorn in staat zich te voeden zonder zich verder dan een lichaamslengte van de ingang te bevinden – waardoor de tijd aan de oppervlakte wordt beperkt en de kans om prooi te worden afneemt.
De kwaliteit van de bodem en de diepte van de tunnels zijn belangrijk voor de overleving van dit zoogdier. Ondiepe grond kan gemakkelijk instorten waardoor het systeem ontoereikend wordt, terwijl grond met een hoog vochtgehalte zich goed kan handhaven. Een andere factor waarmee rekening moet worden gehouden zijn de atmosferische en uitgeademde gassen die door de bodem naar de oppervlakte moeten doordringen. Poreuze bodems die drainage toelaten zijn ideaal voor deze gasuitwisseling van bovengronds naar ondergronds en vice versa. Zware vochtigheid of een hoog kleigehalte in de bodem maken de grond niet geschikt voor een ganzenhol.
Zakmofielen kunnen hun holen blijven uitbreiden wanneer dat nodig is om voedsel te vinden of om te paren. Mannetjes maken over het algemeen een meer lineair holensysteem, in tegenstelling tot een complex, opgedeeld systeem, omdat het mannetje dan meer kans heeft om het hol van een vrouwtje tegen te komen. Gophers zijn echter zeer onafhankelijk en een mannetje en een vrouwtje zullen na de geboorte van hun jongen niet lang meer dezelfde leefruimte delen.
De infrastructuur kan voortdurend veranderen omdat gophers gebieden afsluiten of nieuwe paden graven als dat nodig is voor voedsel of paring. Ondergrondse waterleidingen of sproeisystemen kunnen worden beschadigd door de snijtanden van een grondeekhoorn bij het maken van holen. Ook bomen kunnen tijdens het graven worden beschadigd door wortelsnoei of knippen.
In de onderstaande video wordt met een camera een kijkje genomen in een hol en is te zien hoe een grondeekhoorn in staat is vuil rond te scheppen om een eerdere baan af te sluiten. Op de video is ook te zien hoe de grondeekhoorn zich voedt met vegetatie en hoe hij bijna moeiteloos met zijn lichaam schuifelt binnen de beperkte ruimte om de afsluiting tot stand te brengen.
Het bovenstaande schema helpt bij het visualiseren van de tunnels bij het gebruik van methoden ter bestrijding van grondeekhoorns, met name met behulp van een sonde. Het gangenstelsel van de grondeekhoorn is een ingewikkelde ondergrondse infrastructuur die efficiënt is opgezet om te voldoen aan de behoeften van dit ondergrondse zoogdier dat letterlijk onder uw tenen kan leven.