Tkanka mięśniowa jest wydłużoną tkanką o długości od kilku milimetrów do około 10 centymetrów i szerokości od 10 do 100 mikrometrów. Komórki te są połączone ze sobą w tkanki, które mogą być albo prążkowane lub gładkie, w zależności od obecności lub braku, odpowiednio, zorganizowanych, regularnie powtarzających się układów białek kurczliwych miofibryli zwanych miofilamentami. Mięsień prążkowany jest dalej klasyfikowany jako mięsień szkieletowy lub mięsień sercowy. Mięśnie prążkowane podlegają świadomej kontroli, podczas gdy mięśnie gładkie nie. Tak więc tkanka mięśniowa może być opisana jako jeden z trzech różnych typów:
- Mięsień szkieletowy, prążkowany w strukturze i pod dobrowolną kontrolą, jest zakotwiczony przez ścięgna (lub przez aponeurozy w kilku miejscach) do kości i jest używany do wykonywania ruchów szkieletowych, takich jak lokomocja i utrzymanie postawy. (Chociaż kontrola postawy jest zazwyczaj utrzymywana jako nieświadomy odruch – patrz propriocepcja – odpowiedzialne za nią mięśnie również reagują na świadomą kontrolę, podobnie jak mięśnie nieposturalne). Przeciętny dorosły mężczyzna zbudowany jest w 42% z mięśni szkieletowych, a przeciętna dorosła kobieta w 36% (jako procent masy ciała). Ma również prążki w przeciwieństwie do mięśni gładkich.
- Mięsień gładki, ani prążkowany w strukturze, ani pod dobrowolną kontrolą, znajduje się w ścianach narządów i struktur, takich jak przełyk, żołądek, jelita, oskrzela, macica, cewka moczowa, pęcherz moczowy, naczynia krwionośne i arrector pili w skórze (w którym kontroluje erekcję włosów ciała).
W kręgowcach rozpoznano trzecią tkankę mięśniową:
- Mięsień sercowy (myocardium), występujący tylko w sercu, jest mięśniem prążkowanym podobnym w budowie do mięśni szkieletowych, ale nie podlegającym dobrowolnej kontroli.
Mięśnie sercowe i szkieletowe są „prążkowane” w tym, że zawierają mięsień sercowy i są upakowane w bardzo regularne układy pęczków; mięśnie gładkie nie mają ani jednego, ani drugiego. Podczas gdy mięśnie szkieletowe ułożone są w regularne, równoległe pęczki, mięśnie sercowe łączą się pod rozgałęzionymi, nieregularnymi kątami (zwanymi tarczami interkalowanymi). Mięśnie prążkowane kurczą się i rozkurczają w krótkich, intensywnych zrywach, podczas gdy mięśnie gładkie utrzymują dłuższe lub nawet prawie stałe skurcze.
Porównanie typówEdit
| mięsień gładki | mięsień sercowy | mięsień szkieletowy | ||
| Anatomia | ||||
| Złącze nerwowo-mięśniowe | brak | brak | obecne | |
| Włókna | fuzjowate, krótkie (<0.4 mm) | rozgałęziające się | cylindryczne, długi (<15 cm) | |
| Mitochondria | nieliczne | numeryczne | many to few (by type) | |
| Jądra | 1 | 1 | >1 | |
| Sarcomeres | none | present, max. długość 2,6 µm | obecne, maks. długość 3.7 µm | |
| Syncytium | brak (niezależne komórki) | brak (ale funkcjonują jako takie) | obecne | |
| Retikulum sarkoplazmatyczne | mało rozbudowane | umiarkowanie | ||
| Wysoko rozwinięta | ||||
| ATPaza | mało rozwinięta | umiarkowanie | niewielka | niewielka |
| fizjologia | ||||
| Samoregulacja | spontaniczne działanie (wolne) | tak (szybkie) | brak (wymaga bodźca nerwowego) | |
| Reakcja na bodziec | niereagująca | „all-or-nothing” | „all-or-nothing” | |
| Potencjał czynnościowy | tak | tak | tak | |
| Przestrzeń robocza | Krzywa siła/długość jest zmienna | wzrost krzywej siła/długość | przy szczycie krzywej siła/długość | |
| reakcja na bodziec |
 |
 |
 |
Mięsień szkieletowyEdit
Mięsień szkieletowy jest dalej podzielony na kilka podtypów:
- Typ I, powolny utleniający, powolny skurcz, lub „czerwony” mięsień jest gęsty z naczyń włosowatych i jest bogaty w mitochondria i mioglobinę, nadając tkance mięśniowej charakterystyczny czerwony kolor. Może przenosić więcej tlenu i podtrzymywać aktywność aerobową.
- Włókna mięśniowe typu I są czasami dzielone na kategorie typu I i typu Ic, co jest wynikiem najnowszych badań.
- Typ II, mięśnie typu fast-twitch, mają trzy główne rodzaje, które są, w kolejności zwiększania szybkości skurczu:
- Typ IIa, który, podobnie jak wolny mięsień, jest tlenowy, bogaty w mitochondria i naczynia włosowate i wydaje się czerwony, gdy jest odtleniony.
- Typ IIx (znany również jako typ IId), który jest mniej gęsty w mitochondria i mioglobinę. Jest to najszybszy typ mięśnia u człowieka. Może kurczyć się szybciej i z większą siłą niż mięśnie oksydacyjne, ale może wytrzymać tylko krótkie, beztlenowe zrywy aktywności, zanim skurcz mięśnia stanie się bolesny (często błędnie przypisywany nagromadzeniu kwasu mlekowego). N.B. w niektórych książkach i artykułach ten mięsień u ludzi był, mylnie, nazywany typem IIB.
- Typ IIb, który jest beztlenowy, glikolityczny, „biały” mięsień, który jest jeszcze mniej gęsty w mitochondria i mioglobiny. U małych zwierząt, takich jak gryzonie, jest to główny szybki typ mięśni, wyjaśniając blady kolor ich flesh.
Mięsień gładkiEdit
Mięsień gładki jest mimowolnym mięśniem nieprążkowanym. Dzieli się na dwie podgrupy: mięśnie gładkie jednopodjednostkowe (unitary) i wielopodjednostkowe (multiunit smooth muscle). W obrębie komórek jednopodjednostkowych cała wiązka lub blaszka kurczy się jako syncytium (tj. wielojądrowa masa cytoplazmy, która nie jest podzielona na komórki). Wielopodjednostkowe tkanki mięśni gładkich unerwiają poszczególne komórki; jako takie, pozwalają one na precyzyjną kontrolę i stopniowe odpowiedzi, podobnie jak rekrutacja jednostek motorycznych w mięśniach szkieletowych.
Mięśnie gładkie znajdują się w ścianach naczyń krwionośnych (takie mięśnie gładkie są określane jako mięśnie gładkie naczyń), takich jak w warstwie środkowej tuniki dużych (aorta) i małych tętnic, tętniczek i żył. Mięśnie gładkie znajdują się również w naczyniach limfatycznych, pęcherzu moczowym, macicy (określane jako mięśnie gładkie macicy), męskich i żeńskich drogach rodnych, przewodzie pokarmowym, drogach oddechowych, mięśniu rzęskowym skóry, mięśniu rzęskowym i tęczówce oka. Struktura i funkcja jest w zasadzie taka sama w komórkach mięśni gładkich w różnych narządach, ale bodźce indukujące różnią się znacznie, w celu przeprowadzenia indywidualnych efektów w organizmie w poszczególnych czasach. Ponadto w kłębuszkach nerkowych znajdują się komórki podobne do mięśni gładkich zwane komórkami mezangialnymi.
Mięsień sercowyEdit
Mięsień sercowy to mimowolny, prążkowany mięsień, który znajduje się w ścianach i fundamencie histologicznym serca, a konkretnie w mięśniu sercowym. Mięsień sercowy jest jednym z trzech głównych typów mięśni, pozostałe to mięśnie szkieletowe i gładkie. Wszystkie te trzy rodzaje mięśni powstają w procesie miogenezy. Komórki tworzące mięsień sercowy, zwane kardiomiocytami lub miokardiocytami, zawierają przeważnie tylko jedno jądro, choć zdarzają się populacje z dwoma do czterech jąder. Mięsień sercowy jest tkanką mięśniową serca i tworzy grubą warstwę środkową pomiędzy zewnętrzną warstwą nasierdzia a wewnętrzną warstwą wsierdzia.
Skoordynowane skurcze komórek mięśnia sercowego w sercu napędzają krew z przedsionków i komór do naczyń krwionośnych lewego/cielesnego/systemowego i prawego/płucnego/oddechowego układu krążenia. Ten złożony mechanizm ilustruje skurcz serca.
Komórki mięśniowe serca, w przeciwieństwie do większości innych tkanek w organizmie, polegają na dostępnej krwi i dostawie energii elektrycznej w celu dostarczenia tlenu i składników odżywczych oraz usunięcia produktów odpadowych, takich jak dwutlenek węgla. Tętnice wieńcowe pomagają spełnić tę funkcję.
.