The Communion Of Saints

By Charles Johnston:

W Kościele dużo mówimy o Świętych Obcowaniu. Ale istnieje wiele błędnych przekonań na temat tej doktryny, zarówno wśród protestantów, jak i katolików, chciałbym spróbować wyjaśnić niektóre z nich.

Co to jest?
Kościół naucza, że Ciało Chrystusa jest jedno, ale nawet będąc jednym, istniejemy w trzech odrębnych stanach: Kościół Militant (tu na ziemi), Kościół Cierpiący lub Kościół Pokutujący (oczyszczający się w czyśćcu) i Kościół Triumfujący (w niebie).

CCC 954: Trzy stany Kościoła. „Gdy Pan przyjdzie w chwale, a z Nim wszyscy Jego aniołowie, śmierci już nie będzie i wszystko będzie Mu poddane. Lecz w obecnym czasie niektórzy z Jego uczniów pielgrzymują na ziemi. Inni umarli i doznają oczyszczenia, a jeszcze inni są w chwale, kontemplując „w pełnym świetle samego Boga Trójjedynego i Jedynego, dokładnie takiego, jakim jest”

Wszyscy jednak, w różnym stopniu i na różne sposoby, uczestniczymy w tej samej miłości wobec Boga i bliźnich, i wszyscy śpiewamy jeden hymn chwały naszemu Bogu. Wszyscy bowiem, którzy są z Chrystusa i mają Jego Ducha, tworzą jeden Kościół i w Chrystusie łączą się w jedno.

Te trzy stany istnieją jako jedno, podobnie jak trzy Osoby Trójcy Świętej istnieją w wiecznej jedności.

Sposób, w jaki te trzy stany Kościoła współpracują i współistnieją razem w dziele Chrystusa i dla zbawienia dusz, nazywa się Świętych Obcowaniem.

Jak uczestniczymy w tej duchowej komunii?
To, jak współdziałamy ze świętymi, a oni z nami, a nawet dlaczego w ogóle współdziałamy, jest kwestią zamieszania dla katolików i skandalu dla protestantów. Chciałbym się tym zająć w kilku następnych paragrafach.

Kiedy umieramy, jesteśmy natychmiast sądzeni, nazywa się to sądem partykularnym.

CCC 1022: Każdy człowiek otrzymuje swoją wieczną zapłatę w swojej nieśmiertelnej duszy w samym momencie swojej śmierci, w sądzie partykularnym, który odnosi jego życie do Chrystusa: albo wejście do błogosławieństwa nieba – przez oczyszczenie lub natychmiast, – albo natychmiastowe i wieczne potępienie.

Ci, którzy stali się sprawiedliwymi przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, idą do nieba (niektórzy ewentualnie potrzebują oczyszczenia czyśćca, ale to temat na inny dzień). Ci, którzy nie przyjęli darmowego daru zbawienia, są potępieni, z własnej woli i odrzucenia Bożego planu, idą do piekła.

Ale nazywanie chrześcijanina, który odszedł, „martwym” jest w pewnym sensie błędnym określeniem, ponieważ nie jesteśmy martwi, ale w pełni żywi. Jak powiedział sam Jezus, rozmawiając z saduceuszami,

„Ja jestem Bogiem Abrahama i Bogiem Izaaka, i Bogiem Jakuba”? On nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych.

(Mt 22:32)

Widzimy to również podczas Przemienienia, kiedy Jezus rozmawia zarówno z Mojżeszem, jak i Eliaszem: „A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim.” (Mateusza 17:3) . Niektórzy mogą powiedzieć, że Eliasz nigdy tak naprawdę nie umarł, i mieliby rację, ale Mojżesz umarł i był martwy od około 1500 lat (Księga Powtórzonego Prawa 34). Przemienienie dowodzi, że ci, którzy umarli na ziemi, nadal żyją, ale w zmienionym stanie.

Wiemy, że sprawiedliwi zmarli rzeczywiście żyją, i jak powiedział św. Paweł, „otacza nas tak wielki obłok świadków.” (Hebrajczyków 12:1) Werset ten pojawia się bezpośrednio po 11 wersetach, w rozdziale 11, które mówiły o bohaterach i męczennikach za Boga w całej historii Izraela. Ci świadkowie (słowo męczennik właściwie pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „świadek”) otaczają nas, tak jak otaczają nas Aniołowie Boży, i modlą się za nas i dopingują nas!

Intersja

Co to wszystko dla nas oznacza? W księdze Objawienia Jana widzimy dwudziestu czterech starszych (którzy są zdecydowanie ludźmi i zwykle uważani są za zmarłych wierzących) wstawiających się w naszym imieniu: „A gdy wziął zwój, cztery żywe istoty i dwudziestu czterech starszych upadło przed Barankiem, każdy trzymając harfę i złote czasze pełne kadzidła, które są modlitwami świętych” (Objawienie 5. 8):8) Kadzidło było używane w świątyni kultu Boga, aby reprezentować modlitwy Jego ludu wznoszące się do Niego w niebie. Obraz ten byłby znany Żydom (zamierzonym odbiorcom św. Jana) w czasach, gdy pisał św. Jan, i służy temu samemu celowi w niebie, co na ziemi.

Widzimy również męczenników wstawiających się do Boga w imieniu Jego prześladowanego Kościoła,

Gdy otworzył piątą pieczęć, ujrzałem pod ołtarzem dusze tych, którzy zostali zabici za słowo Boże i za świadectwo, które złożyli; wołali oni donośnym głosem: „O suwerenny Panie, święty i prawdziwy, jak długo jeszcze będziesz sądził i pomścisz naszą krew na tych, którzy mieszkają na ziemi?

(Objawienie 6:9-10)

Przez Pismo Święte jesteśmy pouczeni, aby modlić się za siebie nawzajem. Paweł mówi nam:

Módlcie się w każdym czasie w Duchu Świętym, z wszelką modlitwą i błaganiem. W tym celu czuwajcie z całą wytrwałością, prosząc za wszystkich świętych…

(Efezjan 6:18)

Mówi też,

Przede wszystkim więc zachęcam, aby błagania, modlitwy, wstawiennictwa i dziękczynienia były zanoszone za wszystkich ludzi, za królów i wszystkich, którzy są na wysokich stanowiskach, abyśmy prowadzili życie ciche i spokojne, pobożne i pełne szacunku pod każdym względem. To jest dobre i przyjemne w oczach Boga, naszego Zbawiciela…

(1 Tymoteusza 2:1-3)

Święty Jakub mówi nam: „Módlcie się jedni za drugich, abyście zostali uzdrowieni”. Modlitwa człowieka sprawiedliwego ma wielką moc w swoich skutkach. (Jk 5,16b) Nie tylko jesteśmy pouczeni, aby modlić się za siebie nawzajem, ale także mówi się nam, że modlitwa „sprawiedliwego” ma wielką moc. Kto jest bardziej sprawiedliwy niż ci, którzy są w niebie z Bogiem? Wygląda na to, że ich modlitwy za ciebie byłyby dobrym pomysłem!

Aniołowie również zanoszą nasze modlitwy do Boga za nas,

A inny anioł przyszedł i stanął przy ołtarzu ze złotym kadzidłem; i dano mu wiele kadzidła, aby zmieszał się z modlitwami wszystkich świętych na złotym ołtarzu przed tronem; a dym kadzidła wznosił się z modlitwami świętych z ręki anioła przed Bogiem.

(Objawienie 8:3-4)

Polecenie świętych Pawła i Jakuba, aby modlić się za siebie nawzajem, nie kończy się na śmierci. Ponieważ wszyscy jesteśmy jednym ciałem, w trzech stanach, logiczne jest, dlaczego wierzymy, że święci Boży modlą się teraz za ciebie i za mnie. Jeśli modlą się za nas, to proszenie ich o modlitwę w konkretnej intencji nie tylko ma sens, ale powinno być praktykowane przez wszystkich chrześcijan.

CCC 956 Wstawiennictwo świętych. „Będąc ściślej zjednoczeni z Chrystusem, ci, którzy mieszkają w niebie, mocniej utrwalają cały Kościół w świętości. . . . Nie przestają wstawiać się za nami do Ojca, gdy ofiarowują zasługi, które nabyli na ziemi przez jedynego pośrednika między Bogiem a ludźmi, Chrystusa Jezusa…. Tak więc przez ich braterską troskę nasza słabość jest wielce wspomagana

.