DIGGING DEEPER
Rolnik Rick Darke zauważa, że „turzyca” odnosi się do każdego z prawie 4000 gatunków z rodziny Cyperaceae. Jednak słowo to jest najczęściej stosowane do rodzaju Carex. Wspólna nazwa „turzyca” pochodzi od łacińskiego słowa dla turzycy, secare, co oznacza „wyciąć” i od staroangielskiego secg i Middle English sedge pochodzących z Proto-Indo-European sek, co również oznacza „wyciąć.”
Carex został po raz pierwszy scharakteryzowany przez szwedzkiego botanika Carl Linnaeus w jego 1753 Species Plantarum. Wymienił on mniej niż 30 gatunków Carex, ale jego wprowadzenie zapoczątkowało szeroko zakrojone badania botaników. Obecnie rodzaj ten obejmuje około 2000 gatunków, a badaniom nad Carex poświęcona jest cała gałąź botaniki zwana karikologią. Jest to jeden z największych rodzajów roślin naczyniowych i można go znaleźć w prawie każdym ekosystemie na całym świecie. Podczas gdy większość rodzajów o dużej liczbie gatunków obejmuje różne formy wzrostu, wszystkie gatunki Carex są zielnymi bylinami. W przeciwieństwie do prawdziwych traw (w Poaceae), wszystkie gatunki Carex są roślinami chłodnego sezonu. Wśród tej dużej grupy gatunków, prawie 500 pochodzi z Ameryki Północnej.
Nazwa zwyczajowa nawiązuje do powiedzenia „Turzyce mają krawędzie, a sitowie jest okrągłe, ale trawy mają węzły od czubków do ziemi”. Krawędzie” odnoszą się do ich łodyg, które są trójkątne w przekroju. Od prawdziwych traw i szuwarów odróżniają je także charakterystyczne kwiatostany, stapiane łuski i niepozorne węzły. Botanicy wciąż odkrywają zawiłości Carex, pracując nad określeniem jej wyróżniających się struktur. Uważamy, że te ilustracje przedstawiające formy i struktury rozrodcze Carex są pomocne w nauce identyfikacji i zrozumienia tych fascynujących roślin.