In drijfzand vallen is niet zo erg als het in sommige films wordt afgeschilderd.
In plaats van helemaal naar binnen te worden gezogen, blijven slachtoffers van drijfzand drijven zodra ze ongeveer heuphoogte hebben bereikt, zo blijkt uit een nieuwe studie.
Hoewel het risico om te verdwijnen blijkbaar is verdampt, is het nog steeds een hele opgave om aan de drek te ontsnappen: Om een been vrij te trekken is evenveel kracht nodig als om een kleine auto op te tillen. Er zijn echter trucs.
Hoe het werkt
Kwikzand is een mengsel van fijn zand, klei en zout water. Eenmaal in beroering gebracht, verandert het mengsel van een losse pakking zand bovenop water in een dichte, vloeibare soep. Beweging door een slachtoffer maakt het nog erger.
“Hoe hoger de spanning, hoe vloeibaarder het drijfzand wordt, zodat beweging door een ingesloten lichaam het diep doet wegzinken,” schrijft studieleider Daniel Bonn van de Universiteit van Amsterdam in het nummer van 29 september van het tijdschrift Nature.
Nadat het mengsel vloeibaar is geworden, splitst het drijfzand zich in een waterrijke fase en een zandrijke fase. Het natte zand sediment wordt zo dicht opeengepakt dat het moeilijker te verplaatsen is dan koude stroop. Zodra de voet van het slachtoffer erin vast komt te zitten, is de situatie nijpend.
“Als je je in het drijfzand beweegt, stort deze losse verpakking in elkaar,” vertelde Bonn aan LiveScience. “We hebben dan dicht opeengepakt zand op de bodem, en water dat er bovenop drijft. Het is de moeilijkheid om water in dit zeer dicht opeengepakte zand te krijgen, dat het moeilijk voor je maakt om je voet eruit te trekken.”
Blijf kalm!
Bonn en zijn collega’s ontdekten echter dat als een je kalm blijft, je daadwerkelijk je weg naar veiligheid kunt drijven.
De onderzoekers simuleerden een drijfzandkuil in het lab en plaatsten een aluminium bal met een grotere dichtheid dan het drijfzand op de top van de kuil. De bal zakte pas toen de onderzoekers met de kuil begonnen te schudden, waardoor beweging werd gesimuleerd en het mengsel van zand en water vloeibaarder werd. Maar toen ze een aluminium bal gebruikten met een dichtheid gelijk aan het menselijk lichaam, wat minder is dan de dichtheid van drijfzand, vonden ze het onmogelijk om de bal te laten zinken, hoe hard ze de kuil ook schudden.
De dichtheid van een gemiddeld menselijk lichaam is ongeveer 62 pond per kubieke voet, wat minder is dan de 125 pond per kubieke voet van drijfzand.
Het advies : Blijf kalm en uiteindelijk zul je drijven. Strek je uit op je rug om je oppervlakte te vergroten en wacht tot je benen vrij komen. Bonn stelt ook voor om op dit punt je benen te bewegen, om water in te roeren, wat je zal helpen drijven.
“Je moet water in het zand brengen,” zei Bonn. “En de gemakkelijkste manier om dat te doen is om het langs je been in het drijfzand te laten sijpelen, door een cirkelvormige beweging met je been te maken.”
- Singing Sand Dunes: Het Mysterie van Woestijn Muziek
- Kerel Wetenschap: Waarom drijvende voorwerpen aan elkaar kleven
- Oeroude gezonken eilanden gevonden bij Californië
- Zie de mysterieuze ‘Moerasmensen’
Recent nieuws