Zebry są zwierzętami jednokopytnymi, które pochodzą z Afryki. Zebry są bardzo blisko spokrewnione z końmi i osłami; w rzeczywistości należą do tego samego rodzaju, Equus. Najbardziej widoczną cechą zebr są śmiałe wzory na ich płaszczach.
Zebry są ogólnie uważane za białe płaszcze z czarnymi lub brązowymi paskami, według Zoo w San Diego, ponieważ paski kończą się na ich brzuchach i wewnętrznej stronie nóg, które są białe. Jednak zebry mają czarną skórę pod swoimi białymi płaszczami!
Każdy gatunek zebry ma inny ogólny wzór pasków. Zebra Grevy’ego ma bardzo cienkie paski. Zebra górska ma pionowe paski na szyi i tułowiu, ale poziome paski na zadach. Niektóre podgatunki zebry równinne mają brązowawe „cień” paski między czarnymi paskami, zgodnie z San Diego Zoo.
Uważa się, że paski zebry działają jak kamuflaż, zgodnie z National Geographic. Kiedy zebry stoją razem, to jest trudniejsze dla drapieżników, aby określić, ile zebry są w grupie. Paski mogą również sprawić, że zebra pojawiają się nieatrakcyjne dla mniejszych drapieżników, takich jak krwiopijne muchy końskie, które mogą rozprzestrzeniać choroby. Ponadto, paski mogą działać jako naturalny filtr przeciwsłoneczny.
Każde paski zebry są unikalne. Podobnie jak nie ma dwóch takich samych odcisków palców u ludzi, nie ma dwóch takich samych pasków u zebr.
Rozmiar
Największą zebrą jest zebra Grevy’ego, według Zoo w San Diego. To waży 770 do 990 funtów. (350 do 450 kilogramów) i ma około 5 stóp (1,5 metra) wysokości od ramienia do kopyta. Ich grube ciała sprawiają, że wyglądają jak muły z paskami.
Mountain zebry są od 3,8 do 4,9 stóp (116 do 150 cm) wysoki na ramieniu i wagi 529 do 820 funtów. (240 do 372 kg), zgodnie z University of Michigan Museum of Zoology.
Plains zebry są 3.6 do 4.8 stóp (1.1 do 1.5 m) na ramieniu i ważą do 770 funtów. (350 kg), zgodnie z African Wildlife Foundation.
Siedlisko
Chociaż wszystkie one żyją w Afryce, każdy gatunek zebry ma swój własny obszar domowy. Zebry nizinne żyją na bezdrzewnych łąkach i w lasach wschodniej i południowej Afryki. Zebra Grevy’ego żyje w jałowych łąkach Etiopii i północnej Kenii. Zebra górska występuje w Afryce Południowej, Namibii i Angoli.
Habits
Plains zebry i zebry górskie żyją w grupach rodzinnych prowadzonych przez ogiera, z kilkoma klaczami i potomstwem. Grupy rodzinne (znane jako haremy) czasami zbierają się razem, aby utworzyć luźno związane stada, według San Diego Zoo. Jednak zebry Grevy’ego nie mają stad. Zamiast tego, ogiery ustanawiają terytoria, a klacze przechodzą do nich, aby się rozmnażać i rodzić dzieci. Gdy źrebięta są wystarczająco dorosłe, aby podróżować, wraz z matkami ruszają dalej.
Zebry mają kilka sposobów, w jaki komunikują się ze sobą. Wyraz twarzy, taki jak szeroko otwarte oczy lub wyszczerzone zęby, wszystkie coś znaczą. Szczekają, warczą, prychają lub skomlą, aby przekazać swoje zdanie. Nawet pozycja ich uszu może sygnalizować ich uczucia, jak podaje Zoo w San Diego. Na przykład, uszy spłaszczone do tyłu oznaczają kłopoty. Innym zwyczajem zebr jest wzajemna pielęgnacja, którą wykonują, aby wzmocnić więzi między sobą.
Znane drapieżniki zebry obejmują lwy, lamparty, gepardy i hieny. Kiedy zbliża się niebezpieczeństwo, ogier zaalarmuje pozostałych wysokim parsknięciem, według Uniwersytetu Michigan. Będzie stał na swoim miejscu, podczas gdy reszta rodziny ucieka w zygzakowatym stylu. Jeśli musi walczyć, opuści głowę z wyciągniętą szyją i wyszczerzonymi zębami, gotowy do ugryzienia. Jednak ucieczka jest zwykłą taktyką, której czasami towarzyszy obronne kopnięcie. Kopnięcie może być potężny, choć, i może spowodować poważne obrażenia drapieżnika.
Dieta
Zebry jeść głównie trawę i będzie podróżować do 1800 mil w poszukiwaniu żywności, zgodnie z African Wildlife Foundation. Niektóre zebry jedzą również liście i gałązki.
Potomstwo
Kobiety zebry noszą swoje młode przez okres ciąży od 12 do 14 miesięcy. Młode zebry nazywane są źrebiętami. Kiedy się rodzą, źrebięta ważą około 55 do 88 funtów (25 do 40 kg), zgodnie z San Diego Zoo. Wkrótce po urodzeniu, źrebięta są w stanie wstać i chodzić. Młoda zebra odżywia się mlekiem matki i będzie kontynuować karmienie przez cały pierwszy rok życia. Zebry stają się w pełni dojrzałe w wieku od 3 do 6 lat i będą miały długość życia około 25 lat.
Klasyfikacja/taksonomia
Niektórzy eksperci twierdzą, że istnieją trzy gatunki zebr – zebra Grevy’ego, zebra równinna i zebra górska – i że zebra Hartmanna jest podgatunkiem zebry górskiej. Inni eksperci twierdzą, że zebra Hartmanna jest odrębnym gatunkiem.
Na przykład, Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) twierdzi, że analizy genetyczne nie potwierdzają hipotezy, że zebra Hartmanna jest odrębnym gatunkiem. Zintegrowany System Informacji Taksonomicznej (ITIS), usługa U.S. Fish & Wildlife Service, z drugiej strony, wymienia cztery gatunki.
Podobnie IUCN mówi, że badanie z 2008 roku 17 populacji zebry równinnej, które reprezentowały pięć z sześciu podgatunków, znalazło bardzo małe zróżnicowanie między nimi i stwierdza, że podziały podgatunków mogą być arbitralne. ITIS wymienia jednak sześć podgatunków zebry nizinnej.
Taksonomia zebry, według ITIS, jest następująca:
Kingdom: Animalia Subkingdom: Bilateria Infrakingdom: Deuterostomia Phylum: Chordata Subphylum: Vertebrata Infraphylum: Gnathostomata Superclass: Tetrapoda Klasa: Mammalia Podklasa: Theria Infraclass: Eutheria Order: Perissodactyla Rodzina: Equidae Rodzaj: Equus Gatunki:
- Equus grevyi (Grevy’s zebra)
- Equus hartmannae (Hartmann’s zebra, Hartmann’s mountain zebra)
- Equus zebra (Cape mountain zebra, Mountain zebra)
- Equus quagga (Plains zebra)
Podgatunki plains zebra:
- Equus quagga boehmi (Grant’s zebra)
- Equus quagga borensis (Half-maned zebra)
- Equus quagga burchellii (Zululand zebra, Damara zebra, Burchell’s zebra, Bontequagga)
- Equus quagga chapmani (Chapman’s zebra)
- Equus quagga crawshayi (Crawshay’s zebra)
- Equus quagga quagga (Quagga; wymarły)
Status ochrony
Każdy gatunek zebry ma swój własny status ochrony. Według Czerwonej Listy Gatunków Zagrożonych IUCN, zebra równinna nie jest zagrożona, podczas gdy zebra górska jest uważana za zagrożoną, a zebra Grevy’ego jest zagrożona. Czerwona Lista wymienia również Hartmann zebra (jako podgatunek zebry górskiej) jako narażone.
Zebra górska jest uważana za narażone, ponieważ jego populacja jest niska i podatne na zmniejszenie. Według IUCN, zebra górska ma populację tylko około 9000 dorosłych.
Chociaż populacja zebry Grevy’ego jest stabilna, jest ona uważana za zagrożoną, ponieważ jej liczba jest tak mała. Grevy’s zebra ma populację tylko 1,966 do 2,447, według IUCN.
The quagga, uważany od 1984 roku za podgatunek zebry równinnej w oparciu o dowody genetyczne, został wymarły od 19 wieku, kiedy ostatni zmarł w Amsterdamie Zoo w 1883 roku.
.