Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mogą być narażone na znacznie wyższe ryzyko wystąpienia zaburzeń dwubiegunowych, lęku i depresji, jak sugeruje nowe badanie.
„Badanie to wspiera znaczenie wczesnego, ciągłego nadzoru i ukierunkowanego leczenia w celu zaspokojenia potrzeb psychiatrycznych osób z ASD”, napisała główna autorka Alexandra C. Kirsch, PhD, i współpracownicy. Raport został opublikowany w JAMA Pediatrics.
Dr Kirsch i współpracownicy przedstawili wyniki populacyjnego badania kohortowego obejmującego 1 014 osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz 2 028 dopasowanych wiekowo i płciowo grup kontrolnych bez zaburzeń ze spektrum autyzmu. Stwierdzono, że osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu były ponad dziewięć razy bardziej narażone na zdiagnozowanie zaburzeń dwubiegunowych, 2,81 razy bardziej narażone na zdiagnozowanie depresji i 3,45 razy bardziej narażone na zdiagnozowanie lęku, w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej.
„Znaczące następstwa psychospołeczne związane z posiadaniem ASD, w tym trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji, wyzwania związane z sukcesem akademickim i zawodowym oraz zachowania, które mogą być problematyczne do opanowania, szczególnie zwiększają ryzyko wystąpienia objawów nastroju i lęku u osób z ASD” – napisał dr Kirsch z wydziału psychiatrii i psychologii w Mayo Clinic, Rochester, Minn, i współpracownicy. „Osoby z ASD doświadczają również wyższych wskaźników innych problemów związanych ze zdrowiem psychicznym, w tym zaburzeń uwagi i nadpobudliwości oraz nadużywania substancji.”
Osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, które otrzymały diagnozę depresji, lęku lub zaburzeń dwubiegunowych również częściej były diagnozowane w młodszym wieku niż osoby bez autyzmu. W przypadku depresji, mediana wieku diagnozy wynosiła 15,7 lat, w porównaniu do 18,1 lat w grupie kontrolnej. W przypadku lęku, mediana wieku diagnozy wśród osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu wynosiła 15,2 lat, w porównaniu do 20,3 lat w grupie kontrolnej. W przypadku zaburzeń dwubiegunowych było to 20,3 lat, w porównaniu z 27 latami, chociaż mała liczba osób oznaczała, że nie było to statystycznie istotne.
Autorzy zasugerowali, że wcześniejszy wiek diagnozy może odzwierciedlać, że osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu generalnie są bardziej monitorowane i są bardziej prawdopodobne, aby być podłączone do badań przesiewowych i zasobów diagnostycznych z powodu ich pierwotnej diagnozy.
Dr Kirsch i współpracownicy cytowane kilka ograniczeń. Jednym z nich jest to, że badana populacja pochodziła z Olmsted County, Minn., które jest zamożniejsze i mniej zróżnicowane niż populacja ogólna. Niemniej jednak, wyniki mogą pomóc w prowadzeniu leczenia pacjentów z ASD.
„Biorąc pod uwagę wysoki wskaźnik współzachorowalności, badacze i praktycy powinni opracować narzędzia, które są specyficzne dla unikalnych potrzeb tej populacji oraz skuteczne leki i metody leczenia zaburzeń nastroju i lęku, które pozostają ograniczone w tej populacji”, napisali.
Badanie zostało sfinansowane z dotacji National Institutes of Health i U.S. Public Health Service. Nie ujawniono żadnych konfliktów interesów.
.