Drzewo oskrzelowe
Tchawica rozgałęzia się na prawe i lewe oskrzele główne przy tchawicy. Oskrzela te są również wyścielone przez pseudostratyfikowany nabłonek kolumnowy z komórkami gobletowymi produkującymi śluz (rysunek). Wnęka oskrzeli jest uniesioną strukturą zawierającą wyspecjalizowaną tkankę nerwową, która wywołuje gwałtowny kaszel w przypadku obecności ciała obcego, np. pokarmu. Pierścienie chrząstek podobne do tych w tchawicy podtrzymują strukturę oskrzeli i zapobiegają ich zapadaniu się. Oskrzela główne wchodzą do płuc we wnęce, wklęsłym miejscu, gdzie do płuc wchodzą również naczynia krwionośne, limfatyczne i nerwy. Oskrzela dalej rozgałęziają się w drzewo oskrzelowe. Drzewo oskrzelowe (lub drzewo oddechowe) to zbiorczy termin używany dla tych wielokrotnie rozgałęzionych oskrzeli. Główną funkcją oskrzeli, podobnie jak innych struktur strefy przewodzenia, jest zapewnienie przejścia dla powietrza, aby poruszać się do i z każdego płuca. Ponadto, błona śluzowa zatrzymuje zanieczyszczenia i patogeny.
Okrzela odgałęziają się od oskrzeli trzeciorzędowych. Oskrzela, które mają około 1 mm średnicy, rozgałęziają się dalej, aż do maleńkich oskrzelików końcowych, które prowadzą do struktur wymiany gazowej. W każdym płucu znajduje się ponad 1000 oskrzelików końcowych. Mięśniowe ściany oskrzeli nie zawierają chrząstki, tak jak oskrzela. Ta mięśniowa ściana może zmienić rozmiar kanalików, aby zwiększyć lub zmniejszyć przepływ powietrza przez rurkę.
W przeciwieństwie do strefy przewodzenia, strefa oddechowa obejmuje struktury, które są bezpośrednio zaangażowane w wymianę gazową. Strefa oddechowa zaczyna się w miejscu, w którym oskrzela końcowe łączą się z oskrzelikami oddechowymi, najmniejszym typem oskrzeli (rysunek), które następnie prowadzą do przewodu pęcherzykowego, otwierającego się na skupisko pęcherzyków płucnych.
.