Obwodowy Układ Nerwowy
Obwodowy Układ Nerwowy składa się z grubych wiązek aksonów, zwanych nerwami, przenoszących wiadomości tam i z powrotem pomiędzy OUN a mięśniami, organami i zmysłami na peryferiach ciała (tj. wszystko poza OUN). PNS ma dwa główne poddziały: somatyczny układ nerwowy i autonomiczny układ nerwowy.
Somatyczny układ nerwowy jest związany z działaniami tradycyjnie uważane za świadome lub dobrowolne. To jest zaangażowane w przekaźnik sensorycznej i motorycznej informacji do i od CNS; dlatego, to składa się z neuronów motorycznych i neuronów sensorycznych. Neurony ruchowe, przenoszące instrukcje z OUN do mięśni, są włóknami efferentnymi (efferent oznacza „odchodzący od”). Neurony czuciowe, przenoszące informacje sensoryczne do OUN, są włóknami aferentnymi (aferent oznacza „poruszający się w kierunku”). Każdy nerw jest w zasadzie dwukierunkową superhighway, zawierającą tysiące aksonów, zarówno efferent jak i afferent.
Autonomiczny układ nerwowy kontroluje nasze narządy wewnętrzne i gruczoły i jest ogólnie uważany za znajdujący się poza sferą dobrowolnej kontroli. Ja może dalej subdivided w współczulnych i parasympatycznych podziałach (). Współczulny układ nerwowy jest zaangażowany w przygotowanie ciała do działań związanych ze stresem; Przywspółczulny układ nerwowy jest związany z powrotem ciała do rutynowych, codziennych operacji. Te dwa systemy mają uzupełniające się funkcje, działając w tandemie, aby utrzymać homeostazę organizmu. Homeostaza jest stanem równowagi, w którym warunki biologiczne (takie jak temperatura ciała) są utrzymywane na optymalnym poziomie.
Współczulne i przywspółczulne podziały autonomicznego układu nerwowego mają przeciwstawny wpływ na różne systems.
Współczulny układ nerwowy jest aktywowany, gdy mamy do czynienia z sytuacjami stresowymi lub o wysokim stopniu pobudzenia. Aktywność ten system był przystosowawczy dla nasz przodków, wzrastać ich szanse przetrwania. Wyobraźmy sobie, na przykład, że jeden z naszych wczesnych przodków, polując na małą zwierzynę, nagle zakłóca spokój dużego niedźwiedzia z młodymi. W tym momencie jego ciało przechodzi szereg zmian – bezpośrednia funkcja aktywacji współczulnej – przygotowujących go do stawienia czoła zagrożeniu. Jego źrenice rozszerzają się, tętno i ciśnienie krwi wzrasta, pęcherz moczowy rozluźnia się, wątroba uwalnia glukozę, a adrenalina napływa do krwiobiegu. Ta konstelacja zmian fizjologicznych, znana jako reakcja walki lub ucieczki, umożliwia ciału dostęp do rezerw energetycznych i zwiększonych zdolności sensorycznych, tak aby mogło ono odeprzeć zagrożenie lub uciec w bezpieczne miejsce.
Link to Learning
Reinforce to, czego nauczyłeś się o układzie nerwowym, grając w tę wyprodukowaną przez BBC interaktywną grę o układzie nerwowym.
While to jest jasne, że taka reakcja byłaby krytyczna dla przetrwania dla naszych przodków, którzy żyli w świecie pełnym rzeczywistych fizycznych zagrożeń, wiele z sytuacji wysokiego pobudzenia, z którymi mamy do czynienia we współczesnym świecie są bardziej psychologiczne w naturze. Na przykład, pomyśl o tym, jak się czujesz, kiedy musisz wstać i wygłosić prezentację przed tłumem ludzi lub tuż przed wielkim testem. Nie jesteś w prawdziwym niebezpieczeństwie fizycznym w tych sytuacjach, a jednak ewoluowały do reagowania na wszelkie postrzegane zagrożenie z walki lub ucieczki reakcji. Ten rodzaj reakcji nie jest prawie tak adaptacyjny we współczesnym świecie; w rzeczywistości ponosimy negatywne konsekwencje zdrowotne w obliczu ciągłych zagrożeń psychologicznych, z którymi nie możemy ani walczyć, ani uciekać. Ostatnie badania sugerują, że wzrost podatności na choroby serca (Chandola, Brunner, & Marmot, 2006) i upośledzone funkcjonowanie układu odpornościowego (Glaser & Kiecolt-Glaser, 2005) są wśród wielu negatywnych konsekwencji uporczywej i powtarzającej się ekspozycji na sytuacje stresowe.
Po rozwiązaniu zagrożenia, przywspółczulny układ nerwowy przejmuje kontrolę i przywraca funkcje organizmu do stanu odprężenia. Tętno i ciśnienie krwi naszego myśliwego wracają do normy, jego źrenice zwężają się, odzyskuje on kontrolę nad swoim pęcherzem, a wątroba zaczyna przechowywać glukozę w postaci glikogenu do wykorzystania w przyszłości. Procesy te związane są z aktywacją przywspółczulnego układu nerwowego.