Tyrannosaurus

Ach, tak. Jaszczur tyranozaur”. Tyrannosaurus rex. Ulubieniec pisarzy fantastyki z początku wieku i dorastających dzieci na całym świecie. A dlaczego? Ponieważ reprezentuje wszystko, czego obawiamy się w przeszłości. Jest tym, co uważamy za pokonane, mimo że przestał istnieć, zanim ludzkość osiągnęła stadium proto-ape. I to była prawda. Aż do teraz. Aż do ciebie.

Tyranozaur, często określany jako Tyrannosaurus rex lub po prostu T. rex, to rodzaj dinozaura tyranozaurydowego, który pochodził z późnej kredy Ameryki Północnej.

Prawdopodobnie najsłynniejszy dinozaur świata, skamieniałości Tyranozaura zostały najpierw odblokowane na Isla Tacaño, a następnie mogą być wydobyte z formacji Frenchman, formacji Hell Creek i formacji Lance w Ameryce Północnej. Zdobycie kompletnego genomu Tyranozaura i Velociraptora odblokowuje Indominus rex.

Dodatkowe skórki Tyranozaura i alternatywny model zostały dodane do gry wraz z pakietem rozszerzającym Powrót do Parku Jurajskiego, opartym na jego występach w oryginalnej trylogii Park Jurajski.

Historia

Tyranozaur był jednym z pierwszych gatunków dinozaurów pomyślnie sklonowanych przez InGen, które miały być wystawione jako atrakcja w Parku Jurajskim na Isla Nublar. Podczas incydentu w 1993 r. i późniejszego opuszczenia parku, tyranozaur uciekł z ekspozycji, gdzie przez pewien czas swobodnie poruszał się po wyspie. W 1994 r. InGen wysłał na Isla Nublar ekipę, która przeniosła tyranozaura z wyspy w nieznane miejsce przed jego wystawieniem w Jurassic World wiele lat później.

Podczas incydentu w 1997 r. ekipa InGen wysłana na Isla Sorna natknęła się na kilka tyranozaurów. Dwa z nich, kozioł i jego niemowlę, zostały schwytane i wysłane do San Diego jako zamierzone główne atrakcje Jurassic Park: San Diego. W tak zwanym „Incydencie w San Diego” kozioł uciekł na ulice miasta, powodując liczne ofiary śmiertelne, po czym został zwabiony z powrotem do doków San Diego, gdzie ostatecznie został przetransportowany z niemowlęciem na Isla Sorna. Podczas misji ratunkowej na Isla Sorna w 2001 roku, osoby zaangażowane napotkały co najmniej jednego Tyranozaura.

Po otwarciu w 2005 roku i do 2015 roku Jurassic World wystawiał Tyranozaura z oryginalnego Parku Jurajskiego. Podczas incydentu w 2015 roku, Tyranozaur w parku zostałby celowo uwolniony przez Claire Dearing, aby walczyć z szalejącym Indominus rex. Po tym incydencie, który doprowadził do opuszczenia Jurassic World, T. rex ponownie zdziczał na Isla Nublar. W 2018 roku, wraz ze zbliżającą się erupcją Mt. Sibo, T. rex z Nublar został schwytany i przetransportowany do posiadłości Lockwood w Kalifornii, USA. T. rex później uciekł z dworu w dzikie tereny północnej Kalifornii.

Opis

T. rex zawsze będzie przyciągał uwagę, ale nie powinienem przypominać, jak bardzo mogą być niebezpieczne. Świat nigdy nie widział bardziej alfa drapieżnika.

Pośród największych dinozaurów teropodów wszech czasów, Tyrannosaurus rex to gatunek dinozaura tyranozaurydowego z okresu późnej kredy. Zamieszkiwał zachodnią część Ameryki Północnej pod koniec okresu kredowego wraz z innymi dinozaurami, takimi jak ceratopsy Triceratops i Torosaurus, hadrozaur Edmontosaurus, pancerny Ankylosaurus, pachycefalozaury Pachycephalosaurus, Stygimoloch i Dracorex, mniejszy teropod Troodon i ornitomimid Struthiomimus, co czyni go jednym z ostatnich gatunków nieawskich dinozaurów, które rozwinęły się przed wielkim wymieraniem 66 milionów lat temu. Podstawowy genom Tyrannosaurusa jest głównie ciemnobrązowy.

Zachowanie

Tyrannosaurus to potężny mięsożerny dinozaur reprezentujący jeden ze szczytów działalności Fundacji Hammonda na Archipelagu Muertes. W porównaniu z innymi dinozaurami, Tyranozaur nie toleruje zmian w preferowanym przez siebie środowisku, które powinno składać się z mieszanki otwartych pastwisk i lasów, w których może zasadzać się na swoje ofiary. Jeśli ich wybieg nie spełnia tych wymagań, T. rex może się zestresować i próbować uciec.

W przeciwieństwie do większości innych dużych drapieżników, takich jak Carcharodontosaurus, Giganotosaurus, Acrocanthosaurus i Spinosaurus, Tyrannosaurus jest zadowolony z samotności i stanie się zestresowany, gdy zostanie umieszczony w zagrodzie z innym przedstawicielem swojego gatunku. Wynikiem tego będzie często śmiertelna walka o dominację. Podobne starcia, często na śmierć i życie, mogą mieć miejsce między podobnej wielkości mięsożercami, takimi jak Spinosaurus, podczas gdy ciężko opancerzone roślinożerne zwierzęta, takie jak Ankylosaurus, Stegosaurus i Triceratops, są bardziej niż zdolne do walki.

Paleontologia

Tyranozaur miał siłę zgryzu wynoszącą prawie 6000 kg nacisku, co dawało mu prawdopodobnie najsilniejszą szczękę, jaką kiedykolwiek widziano wśród lądowych mięsożerców, a rywalizowały z nim tylko wyjątkowo duże krokodyle lub morskie drapieżniki. Duże osobniki mogły osiągać długość 43 stóp i rosnąć do 13 stóp wysokości, z przeciętną nadal jest szacunkowo ogromny 40 stóp długości i 12 stóp wysokości. Jego zęby są właściwie tępe i polegały bardziej na sile ukąszenia niż na ząbkowanej krawędzi jak u innych teropodów. Była to adaptacja do miażdżenia kości i przegryzania się przez pancerz, dzięki czemu dorosły Tyrannosaurus był w stanie zarówno powalić opancerzoną ofiarę, taką jak ankylozaurydy i ceratopsy, jak i skutecznie przetwarzać zwłoki, chrupiąc kości i twardsze tkanki do jedzenia.

Co ciekawe, nie dotyczy to młodych tyranozaurów, które miały znacznie szczuplejszą, cienką budowę i wąskie, ząbkowane zęby. Sugeruje to, że młode osobniki tego gatunku bardziej aktywnie ścigały zdobycz i prawdopodobnie jadły inne zwierzęta niż dorosłe. Oczywiście w pojedynkę nigdy nie zaatakowałyby dorosłego osobnika, a zamiast tego zaatakowałyby młode. Grupa rodzinna mogła jednak zaatakować chorego lub starego osobnika.

Tyranozaur był doskonałym drapieżnikiem dla opancerzonych ofiar nawet do rozmiarów równych sobie. Jednak ich tępsze zęby i węższy rozstaw szczęk utrudniały polowanie na zauropody. W przeszłości młodociane i dorastające osobniki tego rodzaju były mylone z różnymi gatunkami lub rodzajami, czego znamiennym przykładem jest Nanotyrannus, którego większość paleontologów uważa obecnie za dorastającego Tyrannosaurus rex. Drugi możliwy gatunek występuje w Mongolii w postaci niemal równie ogromnego Tarbosaurus bataar, który, jeśli jest prawdziwy, zostałby przeklasyfikowany na Tyrannosaurus bataar.

Paleontolodzy zasugerowali szeroki zakres maksymalnych prędkości biegu u Tyrannosaurus. Przez pewien czas, biorąc pod uwagę rozmiar jego nóg, spekulowano, że Tyrannosaurus mógł biegać z prędkością 45 mph (72 km/h). Później, od 2002 do 2017 roku, stosując fizjologię Tyranozaura do współczesnych gadów i ptaków oraz biorąc pod uwagę jego ciężkie rozmiary, obniżono jego prędkość maksymalną do 25-35 mph (40-56 km/h). W 2019 roku badania oficjalnie ogłosiły prędkość maksymalną Tyranozaura na poziomie 11 mph (18 km/h). Zasugerowano, że gdyby dorosły Tyrannosaurus nawet próbował biec szybciej niż 11 mph, jego kości roztrzaskałyby się i połamały. Jednak podczas gdy dorosłe osobniki były powolne, możliwe jest, że młode mogły biegać z większą prędkością.

Pomimo że próbki skóry Tyrannosaurus rex wykazują, że gatunek ten miał małe łuski, uważa się za prawdopodobne, że był on wyjątkowy wśród dużych teropodów, gdyż posiadał prymitywne pióra gdzieś na ciele lub za życia. Nie był on tak mocno opierzony jak wczesni członkowie jego rodziny, tacy jak Yutyrannus, więc wszelkie pióra znajdowały się prawdopodobnie wzdłuż pleców lub gdy zwierzę było młode i mogło potrzebować dodatkowej izolacji, by regulować temperaturę ciała. Przez znaczną część XX wieku Tyranozaur był uważany za prymitywną, morderczą bestię, która przemierzała dżunglę jako samotny myśliwy. Koncepcja ta została jednak porzucona, gdyż głębokie rany w czaszkach wielu okazów sugerują, że zwierzę regularnie walczyło z innymi przedstawicielami własnego gatunku, co jest wspólną cechą gatunków społecznych broniących terytorium i młodych przed rywalami, i prawdopodobnie polowało w małych grupach, prawdopodobnie rodzinnych.

Paleoekologia

Tyranozaur żył w różnych ekosystemach, w tym śródlądowych i przybrzeżnych subtropikalnych oraz na półpustynnych równinach. Żył tam obok dużych roślinożerców, takich jak Ankylosaurus i Edmontosaurus, przy czym ten ostatni był prawdopodobnie regularną zdobyczą dla aktywnego łowcy, twardogłowego Pachycephalosaurus, a także słynnego Triceratops. Współistniały też z zauropodem o wielkości argentynozaura zwanym Alamosaurus, a także dużym dromaeosaurid zwanym Dakotaraptor.

Dostępne genomy

.

.

Ikona skamieliny	Miejsce wykopalisk	Jakość	Liczba dostępnych
	Formacja Frenchman		1 3 4
	Formacja Hell Creek		1 3 4 4
	Formacja Lanca		4 4

Zgodność hybrydowa

Skóry

Trivia

• Tyranozaur był osiemnastym dinozaurem, który otrzymał Profil gatunkowy, 15 maja 2018 roku.
• Podstawowy genom Tyranozaura jest oparty na jego wyglądzie w Jurassic World.
  • W DLC Return to Jurassic Park, jest on oparty na jego wyglądzie w oryginalnym Jurassic Park, z alternatywnymi skórkami opartymi na jego przedstawieniu w The Lost World: Jurassic Park i Jurassic Park III.
• Oprócz Velociraptora, Tyranozaur jest najbardziej płodnym dinozaurem we franczyzie, pojawiającym się w każdej powieści, filmie (z wyjątkiem krótkiego filmu Battle at Big Rock) i grze, w tym w Jurassic Park: Operation Genesis, przez wielu uważany za duchowego poprzednika Jurassic World Evolution.
• W momencie premiery Tyrannosaurus był znacznie większy od Spinosaurusa i Giganotosaurusa. W odpowiedzi na opinie społeczności został on zmniejszony z 14 metrów (45,93 stopy) do 13,5 metra (44,29 stopy) w aktualizacji 1.4.
• Skórka Wetland dla Tyranozaura została dodana do gry w aktualizacji 1.6 z 13 grudnia 2018 roku i można ją odblokować w trybie Challenge Mode poprzez osiągnięcie pięciogwiazdkowego parku na Isla Pena na Jurassic Difficulty.
• Wzór z 2001 roku w ogóle nie przypomina T. rexa z Jurassic Park III, zamiast tego przypomina samicę T. rexa z The Lost World: Jurassic Park, a wzór 2001 A przypomina T. rexa z oryginalnej powieści Jurassic Park.

Galeria

• Tyranozaur w Wikipedii

.