Tibouchina

T. urvilleana i T. grandifolia

Zarówno wspaniała tibouchina urvilleana, jak i aksamitnolistna grandifolia są ozdobą krajobrazu ze względu na soczyste, purpurowe kwiaty. Choć kolor kwiatów jest podobny, te dwie średniej wielkości odmiany mają zdecydowanie inny wygląd.

Duże kwiaty urvilleany składają się z pięciu szeroko otwartych płatków, na lekko puchatych, eliptycznych liściach.

Liście Grandifolii są zaokrąglone i tak aksamitnie miękkie, że będziesz chciał je pogłaskać, a kwiaty to kolczaste, wyprostowane kiście małych kwiatków.

Te rośliny są tak zapierające dech w piersiach, że możesz oczekiwać, że przechodnie będą pukać do Twoich drzwi.

Będą chcieli poznać nazwę rośliny i podziwiać ją z bliska.

Normalnie spotykana w formie krzewu, urvilleana może być uprawiana jako mały standard (forma drzewiasta).

Kupuj je już wyszkolone w ten sposób…robienie tego samemu może nie dać Ci oczekiwanych rezultatów.
Jak większość odmian tej wspaniałej rośliny, krzewy te wolą trochę cienia (jak słońce poranne tylko lub światło rozproszone jest idealne) niż pełne słońce przez cały dzień.

Będą jednak rosły w bardziej nasłonecznionych miejscach… jeśli planujesz sadzić rośliny w dość słonecznym miejscu, zapytaj w szkółce, w jakim świetle rosły ich rośliny, aby Twoje nie ucierpiały z powodu nagłego poparzenia słonecznego.
Rośliny kwitnące w cienistych miejscach są trudniejsze do znalezienia, a te niezwykłe krzewy o purpurowych kwiatach to jedne z najsilniejszych krzewów do cienia.

Wszystkie tibouchiny kwitną przez cały rok – więcej podczas cieplejszej pogody. Inne odmiany to krzew karłowy i wspaniałe drzewo.

Specyfikacja roślin

Tibouchina urvilleana i mniej znana grandifolia są wiecznie zielone, ale mają tendencję do lekkiego przerzedzania się zimą. Obie dobrze radzą sobie w miejscach częściowo zacienionych.

Każda z nich rośnie umiarkowanie i może mieć od 3 do 5 stóp wysokości.

Strefa 10 jest najlepsza dla odmiany o dużych liściach.

Urvilleana jest bardziej odporna na zimno i może być uprawiana w Strefie 9B. W tym miejscu zwykle ulegnie pewnym uszkodzeniom zimowym, ale na ogół powraca na wiosnę.
Dla uzyskania najlepszych rezultatów należy umieścić te krzewy w miejscu chronionym przed silnymi wiatrami… i pod okapem drzew lub w innych miejscach zabezpieczonych przed mrozem, jeśli to możliwe.

Opieka nad roślinami

Podczas sadzenia należy dodać do dołka wierzchnią warstwę gleby (lub organiczny mech torfowy) zmieszany z przekompostowanym obornikiem bydlęcym.

Przycinać lekko w razie potrzeby, aby nadać krzewom odpowiedni kształt. Wiosną (pod koniec marca lub na początku kwietnia) można wykonać mocniejsze przycinanie, aby uzyskać odpowiedni rozmiar i pobudzić krzewy do pełnego wzrostu.

Dobrze rozmieszczone i odpowiednio przycięte oba krzewy pozostają bujne i pełne do ziemi.

Grandifolia ma tendencję do gubienia dolnych liści i wyginania się, jeśli jest posadzona blisko roślin, które uniemożliwiają dotarcie wystarczającej ilości światła do jej podstawy.

Ale jasnobeżowe drewno łodyg może być atrakcyjne – można też pozostawić ją w otoczeniu mniejszych roślin, które zamaskują podstawę.

Podlewać regularnie, ale nie utrzymywać nadmiernej wilgotności.

Nawozić 3 razy w roku – wiosną, latem i jesienią – dobrym nawozem granulowanym. Można uzupełnić nawożenie nawozem płynnym i/lub mączką kostną, aby zwiększyć kwitnienie.

Odstępy między roślinami

Rozstawiać w odległości 3 stóp od siebie. Oddalić się od domu na 3 stopy.

Jeśli sadzisz wzdłuż chodnika lub napędu, wejdź na 3 stopy.

Te rośliny poradzą sobie w pojemnikach.

Krajobrazowe zastosowania dla tibouchina

• akcent przy wejściu
• średniej wielkości żywopłot
• .żywopłot
• wzdłuż drogi lub chodnika
• sadzenie w tle dla mniejszych roślin
• akcentowanie na rabatach mieszanych
• krzewy okrywowe dla palm i drzew

Inne rośliny, które mogą Ci się spodobać: Yesterday Today and Tomorrow, Ruella

1. Home

’

2. Krzewy średniej wysokości

’

3. Tibouchina

.