Przeżycie w przestrzeni kosmicznej nie jest czymś, do czego nasze ciała zostały zaprojektowane, i moglibyśmy założyć, że to samo odnosi się do każdego pojedynczego organizmu znalezionego tu na ziemi.
Myśl o organizmie będącym w stanie przetrwać w przestrzeni kosmicznej jest porywająca sama w sobie, nie tylko ze względu na surowe warunki znalezione w przestrzeni kosmicznej.
RELATED: THE ISS CRAWLING WITH THE SAME BACTERIA AS YOUR GYM
Jednakże, ku naszemu zaskoczeniu, astronauci znaleźli bakterie na zewnętrznej powierzchni Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. To stawia kilka pytań, w tym skąd te bakterie pochodzą i jak to możliwe, że organizm może przetrwać w kosmosie.
Dochodzenia w tej sprawie ujawniły, że bakterie faktycznie pochodzą z Ziemi. Mogły one zostać przeniesione w przestrzeń kosmiczną albo na przywiezionym sprzęcie, albo od samych astronautów.
Aby uczynić rzeczy jeszcze bardziej interesującymi, NASA ogłosiła niedawno, że wnętrze Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jest również pokryte bakteriami.
Warunki w przestrzeni kosmicznej mogą szybko zmieniać się z jednej skrajności w drugą. Być może najlepszym przykładem jest sama stacja kosmiczna.
Strona stacji kosmicznej zwrócona w stronę Słońca osiąga 250 stopni F, podczas gdy strona odwrócona od Słońca ma minus 250 stopni F. Porozmawiajmy o skrajnościach…
Teraz dodaj do tego ciągłe bombardowanie promieniowaniem kosmicznym i ultrafioletowym, a patrzysz na bardzo niegościnne otoczenie.
Naturalnie, moglibyśmy pomyśleć, że cokolwiek na zewnątrz stacji kosmicznej umarłoby bardzo szybko. Ale te bakterie udowodniły, że jest to możliwe dla organizmów, aby przetrwać w przestrzeni kosmicznej.
NASA przeprowadziła badania na bakteriach, aby dowiedzieć się, jak mogą one przetrwać w trudnych warunkach w przestrzeni kosmicznej. Odpowiedź leży w anatomii niektórych bakterii, których unikalne cechy umożliwiają im przebywanie w próżni bez ulegania zniszczeniu.
Na przykład zarodniki Bacillus pumilus SAFR-032 mogą wytrzymać promieniowanie UV, jak również zabiegi z użyciem nadtlenku wodoru. To może pomóc bakterii przetrwać w trudnych warunkach. Jednakże, bakterie w końcu umrą, jeśli nie znajdą odpowiedniego miejsca do życia.
Rosyjska agencja informacyjna TASS podała, że podczas poprzednich misji na ISS, bakterie przyczepiły się do tabletów PC i innych materiałów i udało im się przeniknąć na zewnątrz stacji. Pozostawały tam przez trzy lata.
Innym przykładem są tardigrady, maleńkie organizmy, które zazwyczaj żyją w wodzie. Podczas badania ISS w 2014 roku, rosyjscy astronauci znaleźli tardigrady tkwiące na zewnątrz stacji kosmicznej. Przy dalszej analizie badacze stwierdzili, że możliwe jest, aby te organizmy osłaniały swoje DNA przed promieniowaniem rentgenowskim.
Tak, bakterie żyją wśród załogi na ISS
NASA potwierdziła, że na pokładzie ISS wraz z astronautami żyje również kilka różnych gatunków bakterii. W rzeczywistości, warunki panujące wewnątrz ISS sprzyjają wielu z tych bakterii.
NASA posiada katalog wszystkich bakterii żyjących na ISS i wykorzystuje te informacje do opracowania środków ostrożności dla przyszłych lotów międzyplanetarnych.
Mikroby znalezione na ISS pochodzą od ludzi i są podobne do tych znalezionych w siłowniach, biurach i szpitalach na Ziemi. ISS jest hermetycznie zamkniętym systemem i jest narażona na promieniowanie, podwyższony poziom dwutlenku węgla i recyrkulację powietrza – dokładnie taki rodzaj środowiska, w którym bakterie mają tendencję do rozwoju.
Bakterie znalezione wewnątrz ISS obejmują Staphylococcus aureus (powszechnie występujący na skórze i w nosie) i Enterobacter (związany z ludzkim przewodem pokarmowym). Chociaż te organizmy mogą powodować choroby na Ziemi, nie jest jasne, jaki wpływ, jeśli w ogóle, miałyby na mieszkańców ISS.
Badanie tych mikrobów jest ważne, ponieważ astronauci podczas lotów kosmicznych mają zmienioną odporność i nie mają dostępu do wyrafinowanych interwencji medycznych dostępnych na Ziemi.
Sekwencjonowanie DNA mikrobów w kosmosie, pierwsze w 2016 roku!
Poprzednio jedynym sposobem na zidentyfikowanie konkretnej bakterii lub mikroorganizmu na stacji kosmicznej było sprowadzenie próbki z powrotem na Ziemię w celu przeprowadzenia badań. Może to spowodować poważne opóźnienie, zwłaszcza jeśli astronauta zachoruje.
To wszystko zmieniło się w 2016 roku, kiedy astronautka NASA Kate Rubins sekwencjonowała mikrobowe DNA na ISS. Była prowadzona z Ziemi przez mikrobiologa NASA Sarah Wallace i jej zespół w Johnson Space Center w Houston.
Wyniki okazały się dokładne, a możliwość sekwencjonowania DNA w kosmosie może zapewnić wiele korzyści w przyszłości.
Jak bakterie zachowują się inaczej w kosmosie?
Grawitacja może wpływać na sposób, w jaki zachowują się organizmy, w tym bakterie.
Gdy badacze analizowali bakterie na ISS, stwierdzili, że bakterie mają tendencję do rozmnażania się w większych ilościach i są bardziej odporne na antybiotyki, niż gdy są na Ziemi.
Było kilka teorii, dlaczego te bakterie wykazują zmiany fizjologiczne w przestrzeni. Jedną z wiodących hipotez jest to, że bez grawitacji, tempo aktywności molekularnej wewnątrz i na zewnątrz komórki bakteryjnej jest bardzo ograniczone.
To popycha bakterie do rodzaju trybu głodowego, gdzie wykazują cechy, które są unikalne dla środowisk o niskiej grawitacji. Jednak nie każdy rodzaj bakterii zareaguje w ten sam sposób.
W celu zebrania bardziej konkretnych danych na temat zachowania bakterii w przestrzeni kosmicznej, konieczne będzie przeprowadzenie szerszego zakresu eksperymentów na stacji kosmicznej.
Przyszłość zarządzania bakteriami w kosmosie
Jak omówiliśmy wcześniej, NASA i inne agencje kosmiczne na całym świecie były zarówno zaintrygowane, jak i zaniepokojone pomysłem mikroorganizmów prosperujących w i na stacji kosmicznej.
Currently, te mikroorganizmy myśleć żadny zagrożenie astronauci żyjący tam, lub the struktura the ISS sam, ale zrozumienie wzrost i różnorodność te mikroorganizmy być wielki znaczenie. Istnieje również możliwość zakłócania przez mikroorganizmy eksperymentów prowadzonych na ISS.
RELATED: SCIENTISTS ENGINEERED SPACESUITS FOR BACTERIA SET TO LIVE IN SPACE COLONIES
Agencje kosmiczne prowadzą aktywne badania w celu skatalogowania mikroorganizmów obecnych na stacjach kosmicznych i regularnie monitorują ich poziom.
Ludzie nie są już jedynymi żywymi istotami na ISS.