Pamiętasz te reklamy soku pomarańczowego? Te, w których ludzie próbowali szturchnąć toczącą się pomarańczę za pomocą słomki? Łatwo jest myśleć w ten sposób o procesie wiercenia w poszukiwaniu ropy: Trudno znaleźć cel dla słomki, ale to tylko kwestia wyssania soku, gdy już się wbije. Niestety, cała sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana — i niebezpieczna.
Proces rozpoczyna się od wywiercenia otworu głęboko w ziemi. W tym celu używa się długiego wiertła przymocowanego do „sznura wiertniczego”. Średnica wiertła waha się od 5 do 50 cali. Po wywierceniu każdego odcinka spuszcza się do środka stalową rurę o średnicy nieco mniejszej niż średnica otworu, a do wypełnienia szczeliny często używa się cementu.
Reklama
Ta „obudowa” jest używana do zapewnienia pewnej integralności strukturalnej otworu i do odizolowania obszarów wysokiego ciśnienia w skale, które mogą eksplodować, jeśli pozwoli się na ich uwolnienie.
Proces wiercenia, co nie jest zaskakujące, nie jest podobny do używania wiertarki elektrycznej na kawałku drewna. Najbardziej widoczną różnicą jest to, że otwór jest wypełniony „błotem” – mieszaniną płynów, ciał stałych i chemikaliów, które smarują wiertło i pomagają usunąć złamaną skałę z drogi.
Jak wiertło schodzi głębiej, nowe odcinki rur są dodawane do „sznurka”. Są one przykręcane do napędu górnego na powierzchni w procesie znanym jako „wykonywanie połączenia.”
Reklama
.