Stan przedrzucawkowy: Objawy, symptomy, mity i nieporozumienia

Podczas rutynowego 36-tygodniowego badania prenatalnego, ciśnienie krwi Jessie Ha wynosiło 120/80.

Te liczby były dla niej na wysokim poziomie. Ma chorobę autoimmunologiczną, która normalnie powoduje, że jej ciśnienie krwi jest niskie. Ale 35-letnia obrończyni praw osób niepełnosprawnych nie była zbytnio zaniepokojona. Jej lekarz też nie był. Uznali to za normalną przedporodową tremę, ponieważ Jessie miała zaplanowaną indukcję w tym tygodniu.

Z perspektywy czasu, jej lekarz mógł być zbyt zblazowany. Skoki ciśnienia krwi w ciąży nie powinny być traktowane lekko. Mogą one sygnalizować stan przedrzucawkowy – poważne powikłania ciąży związane z wysokim ciśnieniem krwi. A kobiety z chorobami autoimmunologicznymi, takie jak Jessie, są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia stanu przedrzucawkowego.

Z drugiej strony, stres, niepokój lub brak snu mogą również tymczasowo podnieść ciśnienie krwi, a ciśnienie Jessie nie przekraczało 140/90, typowego progu uznawanego za wysokie.

Następnego ranka, kiedy Jessie obudziła się i spojrzała w lustro, odkryła, że środek jej twarzy „zaginął”. W centrum jej pola widzenia znajdowała się czarna dziura. Było to tak, jakby jej podbródek stykał się z czołem. Z lat pracy z ludźmi z urazami mózgu, wiedziała, że coś jest nie tak i popędziła na ostry dyżur.

Do czasu przybycia, jej ciśnienie krwi wzrosło do 250/160-niebezpiecznie wysokie. Lekarze szybko wywołali poród (jej płytki krwi były niskie, więc lekarze uznali, że indukcja jest bezpieczniejsza niż nagłe cesarskie cięcie.)

W ciągu kilku godzin urodziła zdrową córeczkę, a jej ciśnienie krwi wróciło do normy.

Co to jest stan przedrzucawkowy?

Na całym świecie stan przedrzucawkowy dotyka 2-8% wszystkich ciąż. To poważne powikłanie ciąży charakteryzuje się wysokim ciśnieniem krwi i oznakami uszkodzenia innych organów, takich jak wątroba i nerki.

Pomimo, że jest to jedno z najczęstszych poważnych zaburzeń ciąży, stan przedrzucawkowy pozostaje słabo poznany. Nikt nie wie dokładnie co go powoduje, chociaż problemy z łożyskiem prawdopodobnie odgrywają pewną rolę.

Stan przedrzucawkowy jest odpowiedzialny za 10-15% wszystkich zgonów matek na świecie. W krajach rozwiniętych odsetek zgonów matek jest znacznie niższy, ale powikłania, takie jak konieczność wczesnej indukcji porodu, są nadal powszechne.

Na szczęście wielu z tych negatywnych skutków można uniknąć dzięki wczesnemu wykryciu i leczeniu.

Mity i nieporozumienia związane ze stanem przedrzucawkowym

Mity i nieporozumienia związane ze stanem przedrzucawkowym mogą utrudnić jego wczesne wykrycie. Dlatego chcemy zwrócić uwagę na cztery najczęściej spotykane:

MISUNDERSTANDING #1: Białko w moczu jest niezbędne do postawienia diagnozy.

FAKTY:

Preeklampsję można rozpoznać w obecności utrzymującego się wysokiego ciśnienia krwi i KAŻDEGO z następujących objawów:

• Białko w moczu
• Płyn w płucach
• Kłopoty z nerkami lub wątrobą
• Objawy uszkodzenia narządów
• Zmniejszona liczba płytek krwi
• Objawy problemów z mózgiem (nieostre widzenie, plamy, silne bóle głowy, które nie reagują na leczenie, lub jak w przypadku Jessie, częściowa utrata wzroku)

Do 2013 roku wysokie ciśnienie krwi i białko w moczu były wymagane do rozpoznania stanu przedrzucawkowego. W tym samym roku American College of Obstetricians and Gynecologists zaktualizowało swoje kryteria diagnostyczne, aby usunąć białko w moczu jako wymóg, zauważając, że obecność białka w moczu kobiety nie jest predyktorem trwających uszkodzeń narządów lub tego, jak szybko postępuje stan przedrzucawkowy.

„Wiele pacjentek ze stanem przedrzucawkowym nie ma wystarczającego białkomoczu, aby spełnić kryteria, więc ich diagnoza i leczenie jest opóźnione”

– James N. Martin, Jr., James N. Martin, Jr, MD, były prezes ACOG i członek Preeclampsia Foundation Medical Advisory Board.

Nie wszyscy świadczeniodawcy uaktualnili swoje podejście do diagnozowania stanu przedrzucawkowego. W ostatnim miesiącu dwóch z moich własnych ciąż, również doświadczyłam wysokiego ciśnienia krwi. Jedna z nich miała miejsce przed 2013 rokiem, druga po. Jednak w obu przypadkach mój zespół powiedział mi, że nie mam stanu przedrzucawkowego, ponieważ nie miałam żadnego białka w moczu.

Patrząc wstecz, teraz zastanawiam się, czy nie miałam stanu przedrzucawkowego. Moi lekarze nie zbadali mojej krwi pod kątem innych wskaźników, takich jak niski poziom płytek krwi i podwyższony poziom enzymów wątrobowych.

MISUNDERSTANDING #2: Poród leczy stan przedrzucawkowy.

FAKT:

Niektóre strony internetowe i artykuły naukowe opisują poród jako lekarstwo na stan przedrzucawkowy. Podczas gdy stan przedrzucawkowy czasami ustępuje po porodzie, a lekarze mogą wywołać poród wcześnie jako krytyczną metodę leczenia, nie jest to lekarstwo. Kobiety powinny być monitorowane aż do ustąpienia objawów.

Stan przedrzucawkowy może się również rozpocząć po porodzie (i do 6 tygodni po porodzie). Ten stan jest rzadki, ale równie niebezpieczny jak ciążowy, zwłaszcza, że łatwo go nie wykryć.

Szpitale często wypisują mamę i dziecko już po 48 godzinach. Wysyłają mamę do domu z instrukcjami, które skupiają się na rutynowych praktycznych sprawach – opiece nad łzami w pochwie, opiece nad noworodkiem i karmieniu. Wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy z tego, że stan przedrzucawkowy może wystąpić w ciągu kilku dni lub tygodni po porodzie. Nie wiedząc, na jakie objawy zwracać uwagę, mogą łatwo pomylić wczesne objawy stanu przedrzucawkowego z normalnym zmęczeniem po porodzie.

Ze wszystkich błędnych przekonań, to, że poród jest lekarstwem, jest być może najbardziej śmiertelne. Według ProPublica, większość zgonów matek z powodu stanu przedrzucawkowego następuje po porodzie, głównie z powodu udaru.

MISUNDERSTANDING #3: Stan przedrzucawkowy jest często „łagodny”

FAKTY:

Podczas gdy większość kobiet ze stanem przedrzucawkowym urodzi zdrowe dziecko i w pełni powróci do zdrowia, nie ma czegoś takiego jak „łagodny” stan przedrzucawkowy, według Preeclampsia Foundation.

Narodowe Instytuty Zdrowia i inne szanowane źródła są winne utrwalania tego błędnego poglądu, tworząc oświadczenia o tym, że większość przypadków stanu przedrzucawkowego jest łagodna.

Jednakże, ten opis dotyczy ostatecznych wyników. To nie jest diagnoza. Wyniki są zazwyczaj dobre, ale to czy stan przedrzucawkowy przybierze łagodny czy ciężki przebieg nie jest możliwe do przewidzenia z góry.

„Diagnozowanie stanu kobiety jako „łagodny stan przedrzucawkowy” nie jest pomocne, ponieważ jest to choroba postępująca, rozwijająca się w różnym tempie u różnych kobiet. Odpowiednia opieka wymaga częstej ponownej oceny w celu wykrycia ciężkich cech choroby”

– Preeclampsia Foundation.

Innymi słowy, wszystkie kobiety ze stanem przedrzucawkowym wymagają dokładnego monitorowania i agresywnego leczenia.

MISUNDERSTANDING #4: Nie potrzebujemy lekarstwa, ponieważ stan przedrzucawkowy może być kontrolowany.

FAKTY:

Na całym świecie stan przedrzucawkowy jest przyczyną około 15% wszystkich zgonów matek. Jest on również odpowiedzialny za 12-25% wszystkich przypadków ograniczenia wzrostu płodu i 15-20% porodów przedwczesnych.

Choć obciążenie chorobą jest większe w krajach rozwijających się, nawet w USA stan przedrzucawkowy pozostaje główną przyczyną śmiertelności matek, przedwczesnych porodów i innych komplikacji związanych z ciążą. Po ciąży kobiety, które miały stan przedrzucawkowy są narażone na zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia, udaru mózgu i chorób układu krążenia.

„Przedwczesny stan przedrzucawkowy jest silniejszym niż palenie tytoniu czynnikiem ryzyka rozwoju udaru mózgu i innych chorób sercowo-naczyniowych u kobiet.”

– Basky Thilaganathan profesor i dyrektor medycyny płodowej w St George’s Hospital, Wielka Brytania, w najnowszym artykule redakcyjnym.

Na szczęście, stan przedrzucawkowy w końcu otrzymuje uwagę, na którą zasługuje. Badania przeprowadzone w Kalifornii w latach 2003-2005 wykazały, że 60% zgonów spowodowanych stanem przedrzucawkowym można było uniknąć dzięki odpowiedniej opiece. Nowa współpraca pomiędzy Fundacją CDC, Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) i Stowarzyszeniem Programów Zdrowia Matki i Dziecka (AMCHP) tworzy krajową bazę danych w celu zbadania zgonów matek. W 2006 roku NIH finansował tylko 40 projektów badawczych dotyczących stanu przedrzucawkowego. Do 2013 roku finansował już ponad 180 takich projektów.

Ale jeszcze lepiej niż wczesnego wykrywania i zarządzania, potrzebujemy zapobiegania. Potrzebujemy sposobu, aby zatrzymać stan przedrzucawkowy zanim dokona on spustoszenia w organizmie matki i dziecka.