Niektórzy lekarze mówią, że wyzwanie bycia wykształconym jako lekarz jest podobne do opanowania języka obcego. To z pewnością prawda, że słownictwo w szkole medycznej bardzo się poszerza. Aby posunąć się nieco dalej, zarówno język, jak i wiedza medyczna są żywe, co oznacza, że nieustannie się zmieniają. Ukończyłem szkołę medyczną w 1975 roku. Jednym słowem, którego nigdy nie wymieniłem, było autozapalenie. Jakie jest rozróżnienie między chorobą autozapalną a autoimmunologiczną? Dlaczego koncepcja autozapalenia jest stosunkowo nowa? Jak autozapalenie odnosi się do zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i związanych z nim chorób?
Aby odpowiedzieć na te pytania, muszę sprawić, by każdy czytelnik stał się zarówno historykiem medycyny, jak i immunologiem klinicznym. Przygotuj się więc na kilka skomplikowanych informacji ogólnych.
Główną odpowiedzialnością układu odpornościowego jest ochrona przed niebezpieczeństwem, takim jak infekcja bakteryjna lub wirusowa. Nie jest to proste zadanie. Twoje ciało jest gospodarzem dla trylionów bakterii. Pozwalasz też drożdżom i wielu wirusom na bycie pasażerami w twoich tkankach. Twój układ odpornościowy musi ocenić miliony sygnałów od tych mikrobów i zdecydować, które z nich są potencjalnie szkodliwe, a które łagodne. To nie powinno być aż tak zaskakujące, że od czasu do czasu dochodzi do pomyłki.
Antygen to substancja, która może być rozpoznana przez układ odpornościowy. W chorobie autoimmunologicznej, układ odpornościowy organizmu celuje w antygen, który jest produkowany przez twój własny organizm. „Auto”, jak w autoimmunologicznym, oznacza siebie. Na przykład, w reumatoidalnym zapaleniu stawów wielu ekspertów uważa obecnie, że reumatoidalne zapalenie stawów wywołuje autoimmunologiczna odpowiedź na antygen znany jako CCP, znajdujący się w stawach i innych miejscach. W wielu chorobach, od choroby Gravesa-Basedowa przez toczeń po miastenię gravis, można wykryć autoprzeciwciała. Autoprzeciwciało oznacza, że układ odpornościowy Twojego organizmu rozpoznał antygen, który jest wytwarzany przez Twój własny organizm. Nie każde autoprzeciwciało prowadzi do choroby. Ale jeśli nie można wykryć autoprzeciwciał, nie należy używać terminu „autoimmunologiczny” do opisania choroby. A autoprzeciwciała nie są typową cechą zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa lub chorób pokrewnych, takich jak zapalne choroby jelit (takie jak choroba Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego) lub łuszczyca. Układ odpornościowy jest wyraźnie zaangażowany w te choroby, ale najwyraźniej celuje w coś innego niż jedno z własnych białek organizmu.
Technologia identyfikacji specyficznej przyczyny rzadkich chorób genetycznych szybko się rozwinęła. W 1999 r. Dan Kastner, reumatolog z National Institutes of Health, prowadził dużą grupę naukowców, którzy badali zagadkową, rzadką chorobę dziedziczną charakteryzującą się nawracającymi epizodami gorączki i stanów zapalnych. Grupie udało się wykazać, że dotknięci nią pacjenci mieli nieprawidłowości w DNA, które kodują receptor dla TNF, znanego również jako czynnik martwicy nowotworów. TNF to to samo białko, które jest celem wielu leków biologicznych stosowanych w leczeniu zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. Aby TNF był aktywny, musi zostać rozpoznany przez białko znane jako receptor na powierzchni komórki. Odziedziczona zmiana w receptorze TNF spowodowała stan zapalny, ponieważ doprowadziła do nadmiernej aktywności TNF. W tym przypadku, wadliwy receptor był jak wadliwy zamek, który pozostawił drzwi stale odblokowane. Ich odkrycia zostały zgłoszone w czasopiśmie Cell, a tytuł manuskryptu nazwał tę chorobę, autoinflammatory. Termin ten był trafny, ponieważ ciało zachowywało się tak, jakby reagowało na sygnał zagrożenia, ale nie występowały żadne autoprzeciwciała. Od tego raportu, rosnąca liczba dziedzicznych chorób zostały nazwane autoinflammatory ponieważ są one charakteryzowane przez nawracające epizody zapalenia i brak autoprzeciwciał.
Układ odpornościowy ma adaptacyjne ramię i wrodzone ramię. Ramię adaptacyjne wytwarza przeciwciała, które powodują wysoce ukierunkowaną odpowiedź, jak doskonale wycelowany pocisk kierowany. Ale potrzeba czasu, tygodnia lub więcej, aby wytworzyć specyficzne przeciwciała. Tak więc organizm posiada również wrodzone ramię, które może reagować szybciej, ale mniej specyficznie. Ramię wrodzone jest w stanie rozpoznać i zareagować na produkty bakteryjne i wirusowe. Ramię wrodzone wytwarza białka takie jak TNF, aby odpowiedzieć na to potencjalne zagrożenie. Choroby autozapalne są prawie zawsze spowodowane przez mutacje w białkach , które mają główną rolę we wrodzonym układzie odpornościowym.
Więc co o zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa, autoimmunologicznym albo autozapalnym? Obecne myślenie jest: trochę z obu, jak większość chorób spadają gdzieś wzdłuż kontinuum od autoimmunologicznego do autozapalnego. W niektórych modelach mysich i szczurzych, które przypominają zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, choroba może być przenoszona z jednego zwierzęcia na drugie poprzez pobranie limfocytów od chorego zwierzęcia i wstrzyknięcie ich zdrowemu zwierzęciu. Przemawia to na korzyść choroby autoimmunologicznej, ponieważ limfocyty wytwarzają ukierunkowaną odpowiedź charakterystyczną dla adaptacyjnego układu odpornościowego. HLA-B27 wpływa na funkcjonowanie limfocytów i to również przemawia za chorobą autoimmunologiczną. Jednak niektórzy podejrzewają, że przyczyną zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa są bakterie, co przemawia za chorobą autozapalną. Podobnie jak brak autoprzeciwciał. A TNF jest wytwarzany przez wiele komórek, ale głównie przez komórki takie jak makrofagi, które są głównymi uczestnikami wrodzonego układu odpornościowego. Więc jeśli blokowanie TNF pomaga zesztywniającemu zapaleniu stawów kręgosłupa, niektórzy twierdzą, że zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa musi być autozapalne.
Myślę, że to, co większość z nas poprawnie mówi, to „Nie nazywaj tego autoimmunologicznym”. Zgadzam się z tamtą radą, ale subtelność jest , że nawet jeśli to nie powinno być nazwane autoimmunologiczne, tam mogą być aspekty autoimmunologii przyczyniającej się do tego. Terminy: autoimmunologiczny i autozapalny stały się użytecznymi pojęciami jako sposób na zrozumienie chorób o podłożu immunologicznym. Ale wiele chorób układu odpornościowego nie pasuje do idealnej etykiety; większość z nich wykazuje pewne aspekty typowe dla autoimmunizacji i pewne aspekty autozapalenia. Koncepcja ta okazuje się przydatna jako teoretyczny sposób na zrozumienie zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa i chorób pokrewnych, takich jak łuszczycowe zapalenie stawów i reaktywne zapalenie stawów.
A wiedza medyczna na szczęście bardzo się rozwinęła od dnia, w którym ukończyłem szkołę medyczną.
.