ANSWER
Prawidłowa odpowiedź to okołoustne zapalenie skóry (perioral dermatitis, POD; wybór „c”), niezwykle częsta dermatoza, która często rozpoczyna się w okolicy okołoustnej i z czasem rozprzestrzenia się w dół.
Impetigo (wybór „a”) nie wykazuje dużego podobieństwa do POD i dość dobrze zareagowałoby na kurs cefaleksyny.
Lupus (wybór „b”) należy do grupy różnicowej, biorąc pod uwagę płeć pacjentki i przewlekłość schorzenia; jednak schorzenie to zwykle preferuje boczną część twarzy, zwykle powoduje ogniskowy zanik skóry i nie objawia się krostami i grudkami.
Gdyby pacjentka nie reagowała na leki stosowane w POD, biopsja punkcyjna byłaby rozsądnym krokiem w celu wykluczenia tocznia i łuszczycy (wybór „d”), które mogą występować w podobny sposób, choć rzadko jako jedyna manifestacja tej choroby.
DISCUSSION
POD jest wykwitem o nieznanej etiologii, który wykazuje cechy kliniczne kilku innych schorzeń (w tym wyprysku, łojotoku i trądziku). Dlatego często jest trudna do zdiagnozowania – zwłaszcza, gdy występuje od tak dawna i była leczona kilkoma lekami.
Ponad 90% przypadków POD występuje u kobiet w wieku od 24 do 50 lat, co sugeruje możliwą rolę hormonów, makijażu lub produktów do twarzy. Jednak żaden z tych czynników nie został konkretnie przypisany do genezy tego stanu.
Indeed, virtually every woman with POD presents with a history of having changed her makeup and other facial products, often many times, to no good effect. Stres został również zasugerowany jako czynnik przyczyniający się do powstania choroby i rzeczywiście wydaje się, dla wielu dermatologów, że jest winowajcą; jednakże, nie zostało to jeszcze udowodnione.
Wiadomo natomiast, że w dużym odsetku przypadków przewlekłe stosowanie miejscowych steroidów albo wywołuje POD albo pogarsza jego przebieg, co powoduje konieczność zadawania pytań dotyczących stosowania steroidów. Wiele pacjentek z łojotokiem z powodzeniem leczyło tę chorobę miejscowymi sterydami tylko po to, aby wywołać POD, który naturalnie leczy coraz większą ilością sterydów.
Obraz histologiczny POD jest podobny do trądziku różowatego. Jednak w przeciwieństwie do POD, ten ostatni oszczędza wklęsłe obszary twarzy. Podobnie jak trądzik różowaty, POD tak łatwo reaguje na doustną tetracyklinę (alternatywnie minocyklinę, amoksycylinę i erytromycynę), że sukces leczenia w zasadzie weryfikuje diagnozę. Sama świadomość, że POD jest niezwykle powszechny, jest niezwykle pomocna przy opracowywaniu wszelkich metod różnicowania wykwitów na twarzy.
.