Acta Derm Venereol 2020; 100: adv00213.
Diagnoza: Cutaneous cryptococcosis resembling molluscum contagiosum
Histologia biopsji skóry ujawniła warstwy sklarowanych histiocytów z mniej lub bardziej wyraźnymi granicami, zawierające miriady kulistych grzybów o średnicy 4-20 μm (ryc. 2A). Te struktury grzybicze wybarwiono za pomocą kwasu okresowego-Schiffa, błękitu Alciana (nie pokazano) i barwnika Grocotta (ryc. 2B). Hodowla potwierdziła rozpoznanie zakażenia wywołanego przez Cryptococcus neoformans.
Oprócz zajęcia skóry u pacjenta obserwowano ogólnoustrojowe zajęcie chorobą: zespół śródmiąższowy płuc w tomografii komputerowej klatki piersiowej i izolację kryptokoków w wydzielinie oskrzelowo-pęcherzykowej. Kryptokok był obecny w posiewach płynu mózgowo-rdzeniowego, moczu i krwi.
Początkowano leczenie amfoterycyną B, 3 mg/kg/dobę, i flucytozyną, 100 mg/kg/dobę, ale ze względu na niewydolność nerek musiano zmienić leczenie na flukonazol, 400 mg/dobę, które jest kontynuowane.
Kryptokokoza jest zakażeniem wywołanym przez drożdżaka otoczkowego C. neoformans (1). C. neoformans zawiera 2 odmiany patogenne: C. neoformans var neoformans i C. neoformans var gatti. C. neoformans jest szeroko rozpowszechniony, natomiast C. gatti jest bardziej rozpowszechniony w obszarach tropikalnych. Cryptococcus neoformans jest znajdowany w ptasich odchodach i gniazdach oraz w kilku gatunkach drzew. Ciężkie zakażenia dotyczą głównie pacjentów z obniżoną odpornością (1-3). Zmiany skórne występują u 10-20% pacjentów z ogólnoustrojową kryptokokozą i mogą poprzedzać inne objawy ogólnoustrojowe. Objawy skórne kryptokokozy mogą być polimorficzne (4, 5). Kryptokokoza skórna naśladująca molluscum contagiosum była wcześniej opisywana, początkowo u osób z AIDS (6-10), a następnie u innych osób z obniżoną odpornością (9). Zmiany skórne są rozproszone głównie na twarzy i występują jako kopulaste, twarde, dobrze odgraniczone, pępkowate grudki (9, 10). Zmiany te zwykle wskazują na rozsianą postać choroby, a ich identyfikacja może prowadzić do rozpoznania.