Pertussis in Pregnancy

Back to Search Results

12/1/2017

Krztusiec, znany również jako koklusz, jest wysoce zakaźną chorobą układu oddechowego wywoływaną przez bakterię Bordetella pertussis. Zakażenie powoduje napadowe kaszle, które mogą prowadzić do duszności, niedotlenienia i bezdechów u niemowląt. Połowa zakażonych niemowląt wymaga opieki szpitalnej, jedno na cztery zachoruje na zapalenie płuc, a śmiertelność wynosi 1%. Chociaż zakażeni dorośli cierpią mniej, kaszel może być na tyle silny, że może doprowadzić do złamania żeber. Nie ma pewności, czy zakażenie krztuścem u ciężarnej osoby dorosłej jest związane ze zwiększoną zachorowalnością lub śmiertelnością.

Zakażenia krztuścem u niemowląt są na ogół przenoszone przez członków rodziny i opiekunów. Krztusiec występujący w pierwszych trzech miesiącach życia stanowi większość zachorowań i śmiertelności związanych z krztuścem. U niemowląt serię szczepień przeciwko krztuścowi rozpoczyna się dopiero w drugim miesiącu życia, kiedy to zaleca się podanie szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi acelularnemu (DTaP). Ten okres podatności immunologicznej niemowlęcia najlepiej wykorzystać poprzez szczepienia matki w czasie ciąży oraz szczepienia osób bliskich i opiekujących się niemowlęciem. Szczepionka zawierająca toksoid tężcowy, toksoid błoniczy o zmniejszonej dawce i krztusiec acelularny (Tdap) stymuluje rozwój matczynych przeciwciał przeciw krztuścowi, które przechodzą przez łożysko, powodując bierne uodpornienie płodu. Powtórne podanie Tdap jest wymagane w każdej ciąży, ponieważ odpowiedź immunologiczna szybko słabnie. Nie ma dowodów na niekorzystne działanie na płód, gdy kobiety są szczepione szczepionką Tdap w czasie ciąży.

Wszystkie osoby dorosłe i młodzież, które nie otrzymały wcześniej szczepionki Tdap, a które będą miały bliski kontakt z niemowlęciem w wieku poniżej 12 miesięcy powinny otrzymać szczepionkę Tdap co najmniej dwa tygodnie przed kontaktem.

Kobiety w wieku rozrodczym, które mieszkają lub pracują na terenach objętych epidemią krztuśca powinny być uodpornione zgodnie z zaleceniami dla nieciężarnych osób dorosłych. Zachęca się do szczepienia kobiet w ciąży na terenach objętych epidemią poza okresem od 27 do 36 tygodnia. Kobiety nie powinny być ponownie szczepione szczepionką Tdap, jeżeli była ona podawana w pierwszym lub drugim trymestrze ciąży. Jeśli w ramach protokołu leczenia ran u kobiety ciężarnej konieczne jest podanie szczepionki przypominającej przeciwko tężcowi i błonicy (Td), należy ją zastąpić szczepionką Tdap, niezależnie od wieku ciążowego. Kobiety w ciąży, które nigdy nie były szczepione przeciwko tężcowi, powinny rozpocząć serię trzech szczepionek Td (0 tygodni, 4 tygodnie i 6-12 miesięcy). Jedną dawkę Td należy zastąpić Tdap, najlepiej w terminie zbliżonym do okna 27-36 tygodnia.

Dalsza lektura:

Havers FP, Moro PL, Hunter P, Hariri S, Bernstein H. Use of Tetanus Toxoid, Reduced Diphtheria Toxoid, and Acellular Pertussis Vaccines: Updated Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices – United States, 2019. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2020 Jan 24;69(3):77-83. doi: 10.15585/mmwr.mm6903a5. PMID: 31971933; PMCID: PMC7367039. Dostępny również w pełnym tekście na: http://dx.doi.org/10.15585/mmwr.mm6903a5

Committee Opinion No. 718: Update on Immunization and Pregnancy: Tetanus, Diphtheria, and Pertussis Vaccination. Obstet Gynecol. 2017 Sep;130(3):e153-e157. doi: 10.1097/AOG.0000000000002301. PMID: 28832489. Dostępne również w pełnym tekście na: https://www.acog.org/clinical/clinical-guidance/committee-opinion/articles/2017/09/update-on-immunization-and-pregnancy-tetanus-diphtheria-and-pertussis-vaccination

Initial approval November 2017. Reaffirmed May 2019, Revised December 2020.

********** Notice Regarding Use ************

The Society for Academic Specialists in General Obstetrics and Gynecology, Inc. („SASGOG”) jest zobowiązane do dokładności i będzie na bieżąco sprawdzać i zatwierdzać wszystkie Perły, aby odzwierciedlić aktualną praktykę.

Ten dokument ma na celu pomóc lekarzom w zapewnieniu właściwej opieki położniczej i ginekologicznej. Zalecenia pochodzą z wytycznych głównych towarzystw i wysokiej jakości dowodów, gdy są one dostępne, uzupełnionych w razie potrzeby opinią autora i kolegium redakcyjnego. Nie należy ich interpretować jako nakazu wyłącznego sposobu leczenia lub postępowania.

Zmiany w praktyce mogą być uzasadnione, gdy w rozsądnej ocenie lekarza prowadzącego leczenie taki sposób postępowania jest wskazany przez stan pacjentki, ograniczenia dostępnych środków, postęp wiedzy lub technologii. SASGOG regularnie dokonuje przeglądu artykułów; jednak jego publikacje mogą nie odzwierciedlać najbardziej aktualnych dowodów. Dokładamy wszelkich starań, aby przedstawiać dokładne i wiarygodne informacje, jednak niniejsza publikacja jest dostarczana w stanie, w jakim się znajduje, bez żadnych gwarancji dokładności, wiarygodności lub innych, wyraźnych lub dorozumianych. SASGOG nie gwarantuje, nie zapewnia, ani nie popiera produktów lub usług żadnej firmy, organizacji lub osoby. Ani SASGOG, ani jego odpowiedni urzędnicy, dyrektorzy, członkowie, pracownicy lub agenci nie będą ponosić odpowiedzialności za jakiekolwiek straty, szkody lub roszczenia w odniesieniu do wszelkich zobowiązań, w tym szkód bezpośrednich, specjalnych, pośrednich lub wynikowych, poniesionych w związku z niniejszą publikacją lub poleganiem na przedstawionych informacjach.