Nostradamus, francuski astrolog i lekarz, którego przepowiednie przyniosły mu sławę i wiernych zwolenników za życia, urodził się w 1503 roku. W ciągu wieków, które upłynęły od jego śmierci, ludzie przypisywali mu trafne przewidywanie przełomowych wydarzeń w historii, od rewolucji francuskiej, przez powstanie Adolfa Hitlera, po ataki terrorystyczne z 11 września 2001 roku, a nawet koronawirus z 2020 roku. Jego książka „Przepowiednie” została opublikowana w 1555 roku i od tego czasu przyniosła mu światową sławę. Według Nostradamusa, koniec świata ma nastąpić w roku 3797.
Nostradamus: Wczesne życie
Nostradamus urodził się Michel de Nostradame na 14 lub 21 grudnia 1503 roku na południu Francji w Saint-Remy-de-Provence. Był jednym z dziewięciorga dzieci urodzonych do Reyniere de St-Remy i jej męża Jaume de Nostradame, dobrze sytuowany sprzedawca zboża i notariusz w niepełnym wymiarze czasu żydowskiego pochodzenia. Dziadek Nostradame’a, Guy Gassonet, przeszedł na katolicyzm pół wieku wcześniej i zmienił nazwisko na Nostradame, częściowo po to, by uniknąć prześladowań w czasach inkwizycji.
Niewiele wiadomo o jego dzieciństwie, ale dowody wskazują, że był bardzo inteligentny, ponieważ szybko awansował w szkole. Wcześnie w jego życiu, był nauczany przez jego dziadka ze strony matki, Jean de St Remy, który widział wielki intelekt i potencjał w swoim wnuku. W tym czasie młody Nostradame został nauczony podstaw łaciny, greki, hebrajskiego i matematyki. Uważa się, że jego dziadek wprowadził go również w starożytne rytuały tradycji żydowskiej i niebiańskie nauki astrologii, dając Nostradame’owi pierwszą styczność z ideą niebios i tym, jak kierują one ludzkim przeznaczeniem.
Nostradamus: Edukacja
W wieku 14 lat Nostradame wstąpił na Uniwersytet w Awinionie, aby studiować medycynę. Został jednak zmuszony do opuszczenia go już po roku z powodu wybuchu dżumy. Według jego własnych relacji, w tym czasie podróżował po okolicy, badając zioła i pracując jako aptekarz. W 1522 r. wstąpił na uniwersytet w Montpelier, aby zrobić doktorat z medycyny. Czasami wyrażał niezadowolenie z nauk księży katolickich, którzy odrzucali jego poglądy na temat astrologii. Istnieją doniesienia, że urzędnicy uniwersyteccy odkryli jego wcześniejsze doświadczenie jako aptekarza i uznali to za powód do wydalenia go ze szkoły. Najwyraźniej szkoła niechętnie patrzyła na każdego, kto był zaangażowany w coś, co uważano za „handel ręczny”. Większość relacji podaje jednak, że nie został wydalony i otrzymał licencję na praktykowanie medycyny w 1525 roku. W tym czasie zlatynizował swoje imię – jak to było w zwyczaju wielu średniowiecznych akademików – z Nostradame na Nostradamus.
Nostradamus i dżuma
Przez następne kilka lat Nostradamus podróżował po Francji i Włoszech, lecząc ofiary dżumy. W tym czasie nie istniało żadne znane lekarstwo; większość lekarzy polegała na miksturach z rtęci, praktyce upuszczania krwi i ubieraniu pacjentów w szaty nasączone czosnkiem. Nostradamus opracował kilka bardzo postępowych metod radzenia sobie z dżumą. Nie upuszczał krwi swoim pacjentom, zamiast tego praktykował skuteczną higienę i zachęcał do usuwania zarażonych zwłok z ulic miast. Stał się znany ze stworzenia „pigułki różanej”, ziołowej pastylki wykonanej z owoców dzikiej róży (bogatych w witaminę C), która przynosiła ulgę pacjentom z łagodnymi przypadkami dżumy. Jego wskaźnik wyleczeń był imponujący, choć wiele można przypisać utrzymywaniu pacjentów w czystości, stosowaniu niskotłuszczowej diety i zapewnieniu dużej ilości świeżego powietrza.
Z czasem Nostradamus stał się w pewnym sensie lokalnym celebrytą dzięki swoim zabiegom i otrzymał wsparcie finansowe od wielu obywateli Prowansji. W 1531 roku został zaproszony do współpracy z czołowym uczonym tamtych czasów, Jules-Cesarem Scaligerem w Agen, w południowo-zachodniej Francji. Tam się ożenił i w ciągu kilku następnych lat urodziło mu się dwoje dzieci. W 1534 r. jego żona i dzieci zmarły – przypuszczalnie na dżumę – podczas podróży z misją medyczną do Włoch. Niezdolność do uratowania żony i dzieci spowodowała, że wypadł z łask w społeczności i u swojego patrona, Scaligera.
Nostradamus and The Occult
W 1538 roku, niezobowiązująca uwaga na temat posągu religijnego spowodowała oskarżenie Nostradamusa o herezję. Kiedy nakazano mu stawić się przed kościelną inkwizycją, mądrze wybrał opuszczenie prowincji, aby przez kilka lat podróżować po Włoszech, Grecji i Turcji. Uważa się, że podczas swoich podróży do starożytnych szkół tajemnic Nostradamus doświadczył przebudzenia psychicznego. Jedna z legend o Nostradamusie mówi, że podczas swojej podróży po Włoszech, natknął się na grupę mnichów franciszkańskich, rozpoznając jednego z nich jako przyszłego papieża. Mnich ten, zwany Felice Peretti, został wyświęcony na papieża Sykstusa V w 1585 roku, spełniając przepowiednię Nostradamusa.
Czując, że przebywał z dala wystarczająco długo, aby być bezpiecznym przed inkwizycją, Nostradamus powrócił do Francji, aby wznowić swoją praktykę leczenia ofiar dżumy. W 1547 roku osiadł w swoim rodzinnym mieście Salon-de-Province i poślubił bogatą wdowę Anne Ponsarde. Razem mieli sześcioro dzieci – trzech chłopców i trzy dziewczynki. W tym czasie Nostradamus opublikował również dwie książki na temat nauk medycznych. Jedna z nich była tłumaczeniem Galena, rzymskiego lekarza, a druga, Traite des Fardemens, była medyczną książką kucharską na temat leczenia dżumy i przygotowywania kosmetyków.
W ciągu kilku lat od osiedlenia się w Salonie, Nostradamus zaczął odchodzić od medycyny i kierować się bardziej w stronę okultyzmu. Mówi się, że w nocy spędzał godziny w swoim gabinecie, medytując przed miską wypełnioną wodą i ziołami. Medytacja miała wywoływać trans i wizje. Uważa się, że wizje te były podstawą jego przepowiedni na przyszłość. W 1550 r. Nostradamus napisał swój pierwszy almanach zawierający informacje astrologiczne i przepowiednie na nadchodzący rok. Almanachy były bardzo popularne w tamtych czasach, ponieważ dostarczały przydatnych informacji rolnikom i kupcom oraz zawierały zabawne fragmenty lokalnego folkloru i przepowiednie na nadchodzący rok. Nostradamus zaczął pisać o swoich wizjach i włączać je do swojego pierwszego almanachu. Publikacja spotkała się z dużym odzewem i posłużyła do rozpowszechnienia jego imienia w całej Francji, co zachęciło Nostradamusa do pisania kolejnych dzieł.
Przepowiednie Nostradamusa
Do roku 1554 wizje Nostradamusa stały się integralną częścią jego dzieł w almanachach i zdecydował się on skierować całą swoją energię w ogromne dzieło, które zatytułował Wieki. Planował napisać 10 tomów, które zawierałyby 100 przepowiedni prognozujących następne 2000 lat. W 1555 r. opublikował Les Prophesies, zbiór swoich głównych, długoterminowych przepowiedni. Prawdopodobnie czując się narażony na prześladowania religijne, opracował metodę zaciemniania znaczenia przepowiedni poprzez użycie quatrains – rymowanych czterowierszy – oraz mieszanki innych języków, takich jak greka, włoski, łacina i prowansalski, dialekt południowej Francji. Co dziwne, Nostradamus cieszył się dobrymi stosunkami z Kościołem rzymskokatolickim. Uważa się, że nigdy nie został oskarżony o herezję przez Inkwizycję, ponieważ nie rozciągał swoich pism na praktykowanie magii. Jego popularność rosła i stał się jedną z najbardziej znanych postaci w okresie renesansu.
Nostradamus wpadł w pewne kontrowersje ze swoimi przepowiedniami, ponieważ niektórzy uważali go za sługę diabła, a inni mówili, że był fałszywy lub szalony. Jednak wielu wierzyło, że przepowiednie były inspirowane duchowo. Stał się sławny i pożądany przez wiele europejskich elit. Katarzyna de Medici, żona króla Francji Henryka II, była jedną z największych wielbicielek Nostradamusa. Po przeczytaniu jego almanachu z 1555 roku, w którym wskazywał on na nienazwane zagrożenia dla jej rodziny, wezwała go do Paryża, aby wyjaśnił i sporządził horoskopy dla jej dzieci. Kilka lat później uczyniła go doradcą i lekarzem ordynaryjnym na dworze króla Henryka. W 1556 roku, podczas pełnienia tej funkcji, Nostradamus wyjaśnił również inną przepowiednię z Wieków I, która, jak przypuszczano, odnosiła się do króla Henryka. Przepowiednia ta mówiła o „młodym lwie”, który pokona starszego na polu bitwy. Młody lew miał przebić oko starszego, a ten miał zginąć okrutną śmiercią. Nostradamus ostrzegł króla, że powinien unikać uroczystych pojedynków. Trzy lata później, kiedy król Henryk miał 41 lat, zginął w pojedynku na rękę, kiedy lanca przeciwnika przebiła przyłbicę króla i weszła za okiem głęboko do mózgu. Utrzymywał się przy życiu przez 10 agonalnych dni, zanim ostatecznie zmarł z powodu infekcji.
Nostradamus twierdził, że opiera swoje opublikowane przepowiednie na astrologii sądowej – sztuce przewidywania przyszłych wydarzeń poprzez obliczanie planet i ciał gwiezdnych w stosunku do ziemi. Jego źródła obejmują fragmenty klasycznych historyków, takich jak Plutarch, jak również średniowiecznych kronikarzy, od których, jak się wydaje, czerpał obficie. W rzeczywistości wielu uczonych uważa, że parafrazował on starożytne przepowiednie końca świata (głównie z Biblii), a następnie poprzez astrologiczne odczyty z przeszłości, przewidywał te wydarzenia w przyszłości. Istnieją również dowody na to, że nie wszyscy byli zachwyceni przepowiedniami Nostradamusa. Był on krytykowany przez ówczesnych zawodowych astrologów za niekompetencję i zakładanie, że horoskopia porównawcza (porównanie przyszłych konfiguracji planetarnych z tymi, które towarzyszą znanym wydarzeniom z przeszłości) może przewidzieć przyszłość.
How Did Nostradamus Die?
Nostradamus cierpiał na podagrę i artretyzm przez większość swojej dorosłości. W ostatnich latach jego życia, stan zmienił się w obrzęk lub puchlinę, gdzie nienormalna ilość płynu gromadzi się pod skórą lub w jamach ciała. Bez leczenia stan ten doprowadził do zastoinowej niewydolności serca. Pod koniec czerwca 1566 r. Nostradamus poprosił o spotkanie z prawnikiem, aby sporządzić obszerny testament, pozostawiając znaczną część swojego majątku żonie i dzieciom. Wieczorem 1 lipca rzekomo powiedział swojemu sekretarzowi Jeanowi de Chavigny: „Nie zobaczysz mnie żywego o wschodzie słońca”. Następnego ranka znaleziono go podobno martwego, leżącego na podłodze obok swojego łóżka.
Nostradamus: Dziedzictwo
Większość quatrains Nostradamus skomponował podczas jego życia traktował o katastrofach, takich jak trzęsienia ziemi, wojny, powodzie, inwazje, morderstwa, susze, bitwy i plagi. Entuzjaści Nostradamusa przypisują mu przepowiedzenie wielu wydarzeń w historii świata, w tym Rewolucji Francuskiej, powstania Napoleona i Hitlera, rozwoju bomby atomowej, zamachu na JFK i ataków terrorystycznych na World Trade Center z 11 września 2001 roku. Ostatnio entuzjaści twierdzą, że Nostradamus przewidział powstanie COVID-19, kiedy napisał: „W pobliżu bram i w obrębie dwóch miast będą dwie plagi, jakich nigdy nie widziano. Głód wewnątrz zarazy, ludzie zgaszeni przez stal / Wołający do wielkiego nieśmiertelnego Boga o ulgę.”
Popularność Nostradamusa wydaje się być spowodowana częściowo faktem, że niejasność jego pism i brak konkretnych dat sprawiają, że łatwo jest selektywnie cytować je po jakichkolwiek większych dramatycznych wydarzeniach i retrospektywnie twierdzić, że są prawdziwe. Niektórzy uczeni uważają, że nie pisał on, aby być prorokiem, ale aby komentować wydarzenia swoich czasów i ludzi w nich żyjących. Niezależnie od jego metody i intencji, ponadczasowe przepowiednie Nostradamusa nadal czynią go popularnym wśród tych, którzy szukają odpowiedzi na trudniejsze pytania życiowe.