Nosówka u psów

Demperia u psów jest zakaźną i poważną chorobą wywoływaną przez wirus, który atakuje układ oddechowy, pokarmowy i nerwowy szczeniąt i psów.

Wirus może również występować u dzikich zwierząt, takich jak lisy, wilki, kojoty, szopy, skunksy, norki i fretki, a także został zgłoszony u lwów, tygrysów, lampartów i innych dzikich kotów, jak również fok.

Jak rozprzestrzenia się nosówka psów?

Szczenięta i psy najczęściej zarażają się poprzez kontakt z wirusem przenoszonym drogą powietrzną (poprzez kichanie lub kaszel) przez zarażonego psa lub dzikie zwierzę. Wirus może być również przenoszony przez wspólne miski z jedzeniem i wodą oraz sprzęt. Zarażone psy mogą rozsiewać wirusa przez wiele miesięcy, a psy matki mogą przekazać wirusa przez łożysko swoim szczeniętom.

Ponieważ nosówka psów wpływa również na populacje dzikich zwierząt, kontakt pomiędzy dzikimi zwierzętami i psami domowymi może ułatwić rozprzestrzenianie się wirusa. Ogniska nosówki u lokalnych populacji szopów mogą być sygnałem zwiększonego ryzyka dla psów domowych w danym obszarze.

Jakie psy są narażone na ryzyko? Wszystkie psy są narażone na ryzyko, ale szczenięta młodsze niż cztery miesiące i psy, które nie zostały zaszczepione przeciwko nosówce są narażone na zwiększone ryzyko zachorowania.

Jakie są objawy nosówki psów?

Na początku u zarażonych psów pojawia się wodnisty lub ropopodobny wyciek z oczu. Następnie pojawia się u nich gorączka, wydzielina z nosa, kaszel, senność, zmniejszony apetyt i wymioty. W miarę jak wirus atakuje układ nerwowy, u zarażonych psów pojawiają się zachowania okrężne, przechylanie głowy, drgawki mięśni, drgawki z ruchami żucia szczęki i ślinotokiem („drgawki gumy do żucia”), drgawki oraz częściowy lub całkowity paraliż. Wirus może również powodować pogrubienie i stwardnienie poduszek łap, co prowadzi do nadania mu przydomka „choroba twardych poduszek.”

U dzikich zwierząt, zakażenie nosówką psów bardzo przypomina wściekliznę.

Występowanie nosówki jest często śmiertelne, a psy, które przeżyją zazwyczaj mają trwałe, nieodwracalne uszkodzenia układu nerwowego.

Jak diagnozuje się i leczy nosówkę psów?

Lekarze weterynarii diagnozują nosówkę psów na podstawie wyglądu klinicznego i badań laboratoryjnych. Nie ma lekarstwa na zakażenie nosówką psów. Leczenie polega zazwyczaj na opiece wspomagającej i staraniach mających na celu zapobieganie wtórnym zakażeniom, kontrolowanie wymiotów, biegunki i objawów neurologicznych oraz zwalczanie odwodnienia poprzez podawanie płynów. Psy zarażone nosówką psów powinny być odseparowane od innych psów, aby zminimalizować ryzyko dalszych zakażeń.

Jak zapobiega się nosówce psów?

Szczepienia są kluczowe w zapobieganiu nosówce psów.

• Seria szczepień jest podawana szczeniętom w celu zwiększenia prawdopodobieństwa wytworzenia odporności, gdy układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni dojrzały.

• Należy unikać luk w kalendarzu szczepień i upewnić się, że szczepienia przeciwko nosówce są aktualne.

• Unikać kontaktu z zarażonymi zwierzętami i dzikimi zwierzętami

• Zachować ostrożność podczas socjalizacji szczeniąt lub nieszczepionych psów w parkach, na zajęciach dla szczeniąt, lekcjach posłuszeństwa, w psich przedszkolach i innych miejscach, gdzie psy mogą się gromadzić.

• Zwierzęta domowe fretek powinny być szczepione przeciwko nosówce psów przy użyciu zatwierdzonej przez USDA szczepionki dla fretek.

Informacje te oparte są na naszej broszurze dla klientów, dostępnej w języku angielskim i hiszpańskim.

.