Bieganie powoduje dodatkowy nacisk na 26 kości i 30 stawów stopy, więc nie jest niczym niezwykłym, że dochodzi do nadużyć i urazów. Poniżej znajduje się lista schorzeń stóp powszechnie związanych z bieganiem. Osoby z płaskostopiem lub wysokim łukiem oraz osoby z nadmierną pronacją są bardziej narażone na te urazy.
Plantar fasciitis
Biegacze, którzy doświadczają kłującego bólu pięty, mogą mieć plantar fasciitis. Ból może być gorszy podczas wchodzenia po schodach, stania przez długi czas lub po dłuższym odpoczynku, takim jak wstawanie z łóżka rano.
Zobacz Plantar Fasciitis Objawy
Powięź podeszwowa jest grubym pasmem tkanki włóknistej, która biegnie wzdłuż dolnej części stopy między palcami i piętą. Jeśli powięź ulega zapaleniu, może powodować bolesne objawy, od lekko dokuczliwych do osłabiających. Leczenie zachowawcze, takie jak odpoczynek, rozciąganie i dostępne bez recepty leki przeciwzapalne (np. ibuprofen), są skuteczne w leczeniu 90% przypadków.1
Zobacz Plantar Fasciitis: Initial Treatment Options
Metatarsalgia
Pacjenci z metatarsalgią czasami zgłaszają uczucie, jakby w ich butach znajdowały się kamyki lub siniaki na kulach stóp. Ból występuje pomiędzy 2 i 3 palcem, 3 i 4 palcem lub w pobliżu dużego palca i jest najbardziej zauważalny podczas biegania, chodzenia lub stania.
Objawy metatarsalgii rozwijają się, gdy nadmierny nacisk jest wywierany na kości śródstopia, długie kości w stopie, które prowadzą do palców. Intensywny trening biegowy może prowadzić do metatarsalgii. Inne czynniki ryzyka obejmują noszenie źle dopasowanych wysokich obcasów.
Nerwiak Mortona
Nerwiak Mortona występuje, gdy tkanka włóknista rośnie wokół nerwu w stopie. Objawy są takie same lub podobne do metatarsalgii, ale obejmują również pieczenie lub mrowienie, drętwienie, i/lub ostre, kłujące lub strzelające bóle.
Niektórzy lekarze uważają, że nerwiak Mortona jest rodzajem metatarsalgii (niektórzy nawet nazywają go metatarsalgią Mortona), podczas gdy inni uważają, że jest to odrębna diagnoza. Nerwiak Mortona jest również czasami nazywany nerwiakiem przodostopia lub nerwiakiem międzypalcowym. Stan ten wymaga wizyty u lekarza i może się pogorszyć z czasem, jeśli nie jest odpowiednio leczony.
Złamanie stresowe
Złamanie stresowe to małe pęknięcie, które rozwija się stopniowo w wyniku powtarzającego się stresu na kości. Uderzenie podczas joggingu może spowodować złamanie pod wpływem naprężeń w stopie, najczęściej w kości śródstopia, jednej z kości długich, które łączą się z palcami. Z czasem ból stanie się bardziej wyraźny, a stopa może wyglądać na opuchniętą i posiniaczoną.
Zobacz Wszystko o Złamaniach Stresowych
Naciskanie na szczyt dotkniętej stopy może powodować silny ból. Ból będzie bardziej odczuwalny podczas i po wysiłku związanym z dźwiganiem ciężaru ciała, a mniej odczuwalny po spaniu, kiedy kość ma czas na odpoczynek.
Złamania stresowe mogą być trudne do zauważenia na standardowym zdjęciu rentgenowskim. Ostateczna diagnoza może wymagać MRI lub skanu kości, chociaż ten krok nie zawsze jest konieczny przed leczeniem nieoperacyjnym. Powrót do zdrowia trwa zazwyczaj od 4 do 6 tygodni. Osoba, która cierpi na osteoporozę ma mniej gęstą kość i jest bardziej narażona na złamania pod wpływem naprężeń.
Jeśli bolesna stopa lub kostka nie poprawi się w ciągu dwóch lub trzech tygodni, lub jeśli ból jest silny, pomoc medyczna jest uzasadniona. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, fizjiatra, podolog lub ortopeda może postawić diagnozę i zalecić leczenie.