Jedna kobieta otwiera się na temat swojej trwającej całe życie walki z egzemą – i systemu wsparcia, który pomógł jej przejąć kontrolę nad skórą raz na zawsze.
Nigdy nie znałam życia bez egzemy.Moje najwcześniejsze wspomnienia z dzieciństwa dotyczą mojej skóry: w wieku 5 lat swędziały mnie nogi tak bardzo, że krew przesiąkała przez ubranie; w wieku 7 lat leżałam na podłodze w kuchni i płakałam z bólu. Nie masz zbyt wiele samokontroli, kiedy jesteś tak młody – wszystko co wiesz to to, że masz swędzenie i musisz je podrapać.
Na całych moich nogach były ślady po paznokciach, gdzie niszczyłem swoją skórę. Dzieci oczywiście to zauważyły; pytały mnie o te zadrapania, a ja miałam mnóstwo wymówek. Och, poślizgnęłam się grając w softball, albo: Mój szczeniak podrapał mi nogi. Potem wracałam do domu, brałam kąpiele w płatkach owsianych i znieczulałam skórę okładami z lodu. Najgorszy był jednak brak snu. Całą noc mnie swędziało, a potem musiałam się obudzić i iść do szkoły.Kiedy wracam myślami do tamtych dni, pamiętam, że cały czas byłam zmęczona. Egzema nie była tylko wysypką; to była choroba.
Kiedy wszystko się zmieniło
Do czasu, gdy byłam w liceum, moja skóra pozostawała względnie taka sama. (Było nawet krótkie odprężenie we wczesnych latach dwudziestych.) Ale kiedy miałam około 26 lat, moja egzema przekształciła się w coś całkowicie wyniszczającego. To nie była tylko sucha skóra – miałam otwarte, sączące się rany, których nigdy wcześniej nie doświadczyłam. W tamtym czasie odbywałam wiele spotkań z klientami i prezentacji i musiałam wyglądać profesjonalnie – nie jest to łatwe, kiedy krwawisz przez ubranie. Nosiłam wtedy dużo czerni i zawsze trzymałam zapasowy zestaw ubrań w samochodzie.
Mój chłopak, teraz narzeczony, w zasadzie stał się moim opiekunem. Każdej nocy owijał moją skórę w okłady z lodu. Przez około rok nie spaliśmy nawet w jednym łóżku – mogłam spać tylko na skórzanym fotelu w salonie, ponieważ materiał był chłodny i nie powodował u mnie swędzenia. Zaczęłam też mieć obsesję na punkcie różnych rzeczy. Pamiętam, że ciągle zmieniałam szampon, próbując się dowiedzieć, czy to coś, czego używam lub co nakładam na skórę.Próbowałam zastrzyków antyalergicznych, akupunktury, różnych diet.Nic nie działało.
To był dla mnie naprawdę przerażający czas.Nie sądzę, żeby wielu ludzi zdawało sobie sprawę, że oprócz charakterystycznej wysypki, egzema może mieć inne skutki, takie jak wyczerpanie psychiczne. Był czas, kiedy widziałam czterech różnych lekarzy na raz: alergologa, dermatologa, psychologa i psychiatrę – wszystko z powodu tej choroby.
RELATED: 5 Things You Should Never Say to Someone With Eczema
Taking control of my skin
Cztery lata temu uczestniczyłam w corocznym marszu Itching for a Cure, który jest sponsorowany przezNational Eczema Association (NEA). Po raz pierwszy w życiu spotkałam ludzi, którzy przechodzili przez to samo, co ja. A kiedy zaczęłam otwierać się przed innymi na temat mojej skóry, zdałam sobie sprawę, że istnieje ogromny system wsparcia.
Był taki czas w moim życiu, kiedy przysięgałam, że nigdy nie będę miała dzieci. Myślałam, że jeśli istnieje nawet niewielka możliwość, że mogę przekazać tę chorobę dalej, nie zrobię tego. Ale teraz jest tak wiele różnych terapii, które mogą pomóc w leczeniu egzemy. Kiedy dorastałam, mogłam jedynie stosować miejscowe sterydy i brać kąpiele w płatkach owsianych. Kiedy myślę o przyszłości, jestem pełna nadziei, że ludzie nie będą musieli cierpieć tak jak ja.
-Ashley Blua, jak powiedziała Marii Masters
Wszystkie tematy dotyczące egzemy
Darmowe członkostwo
Zdobądź wskazówki dotyczące odżywiania, porady dotyczące wellness i zdrowe inspiracje prosto do swojej skrzynki odbiorczej od Health
.