Methotrexate Dosage

Medically reviewed by Drugs.com. Last updated on Aug 11, 2020.

Usual Adult Dose for Acute Lymphoblastic Leukemia

Note: Różnorodne schematy chemioterapii skojarzonej były stosowane zarówno w leczeniu indukcyjnym, jak i podtrzymującym ostrej białaczki limfoblastycznej. Lekarz powinien znać nowe postępy w terapii przeciwbiałaczkowej.
-Indukcja: 3,3 mg/m2/dobę doustnie lub parenteralnie (w skojarzeniu z prednizonem 60 mg/m2) codziennie przez 4 do 6 tygodni
-Dawka podtrzymująca w okresie remisji: 30 mg/m2 doustnie lub IM 2 razy w tygodniu
-Alternatywna dawka podtrzymująca w okresie remisji: 2.5 mg/kg IV co 14 dni

-W przypadku nawrotu choroby, ponowne uzyskanie remisji można zwykle uzyskać przez powtórzenie początkowego schematu indukcji.
– Ostra białaczka limfoblastyczna u pacjentów pediatrycznych i młodych nastolatków jest najbardziej wrażliwa na obecną chemioterapię. U młodych dorosłych i starszych pacjentów uzyskanie remisji klinicznej jest trudniejsze, a wczesny nawrót choroby jest częstszy.
Zastosowanie: Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL)

Usual Adult Dose for Choriocarcinoma

15 do 30 mg doustnie lub IM dziennie przez 5-dniowy kurs; kursy są zwykle powtarzane od 3 do 5 razy, z okresami odpoczynku trwającymi jeden lub więcej tygodni pomiędzy kursami, aż do ustąpienia wszelkich manifestujących się objawów toksycznych

Skuteczność terapii ocenia się na podstawie 24-godzinnej analizy ilościowej gonadotropiny kosmówkowej (hCG) w moczu, która powinna powrócić do normy lub poniżej 50 j.m./24 hr zwykle po trzecim lub czwartym kursie, a po niej zwykle następuje całkowite ustąpienie mierzalnych zmian w ciągu 4 do 6 tygodni.
-Zazwyczaj zaleca się jeden do dwóch kursów leczenia po normalizacji stężenia hCG.
-Ponieważ znamię wodniakowate może poprzedzać raka kosmówki, zaleca się profilaktyczną chemioterapię tym lekiem.
-Chorioadenoma destruens jest inwazyjną postacią znamienia wodniakowatego. Lek ten podaje się w tych stanach chorobowych w dawkach takich jak zalecane w przypadku choriocarcinoma.
Zastosowanie: Gestational trophoblastic disease (GTD), w tym choriocarcinoma gestational, chorioadenoma destruens i hydatidiform mole

Usual Adult Dose for Trophoblastic Disease

15 do 30 mg doustnie lub IM codziennie przez 5-dniowy kurs; kursy są zwykle powtarzane od 3 do 5 razy, z okresami odpoczynku trwającymi jeden lub więcej tygodni pomiędzy kursami, aż do ustąpienia jakichkolwiek manifestujących się objawów toksycznych

Skuteczność terapii ocenia się na podstawie 24-godzinnej analizy ilościowej gonadotropiny kosmówkowej (hCG) w moczu, która powinna powrócić do normy lub poniżej 50 j.m./24 hr. zwykle po trzecim lub czwartym kursie i zwykle następuje całkowite ustąpienie mierzalnych zmian w ciągu 4 do 6 tygodni.
-Zazwyczaj zaleca się jeden do dwóch kursów leczenia po normalizacji stężenia hCG.
-Ponieważ znamię wodniakowate może poprzedzać raka kosmówki, zaleca się profilaktyczną chemioterapię tym lekiem.
-Chorioadenoma destruens jest inwazyjną postacią znamienia wodniakowatego. Lek ten podaje się w tych stanach chorobowych w dawkach takich jak zalecane w przypadku choriocarcinoma.
Zastosowanie: Gestational trophoblastic disease (GTD), w tym choriocarcinoma gestational, chorioadenoma destruens i hydatidiform mole

Usual Adult Dose for Lymphoma

-Burkitt’s tumor Stages I to II: 10 do 25 mg doustnie raz dziennie przez 4 do 8 dni
-Guz Burkitta Etap III: Metotreksat jest powszechnie podawany jednocześnie z innymi lekami przeciwnowotworowymi
-Długość terapii: Wszystkie stadia wymagają zwykle kilku kursów terapii przeplatanych 7 do 10-dniowymi okresami odpoczynku
-Lymphosarcoma Etap III: 0,625 do 2.5 mg/kg doustnie codziennie jako część chemioterapii skojarzonej
Zastosowanie:
-Guz Burkitta
-Chłoniak

Usual Adult Dose for Burkitt’s Tumor

-Guz Burkitta Etapy I do II: 10 do 25 mg doustnie raz dziennie przez 4 do 8 dni
-Guz Burkitta Etap III: Metotreksat jest powszechnie podawany jednocześnie z innymi lekami przeciwnowotworowymi
-Długość terapii: Wszystkie stadia wymagają zwykle kilku kursów terapii przeplatanych 7 do 10-dniowymi okresami odpoczynku
-Lymphosarcoma Etap III: 0,625 do 2.5 mg/kg doustnie codziennie jako część chemioterapii skojarzonej
Zastosowanie:
-Burkitt’s tumor
-Lymphoma

Usual Adult Dose for Meningeal Leukemia

12 mg (maksymalnie 15 mg) śródskórnie co 2 do 5 dni, aż liczba komórek płynu mózgowo-rdzeniowego powróci do normy; w tym momencie wskazana jest jedna dodatkowa dawka

-Podawanie w odstępach krótszych niż 1 tydzień może powodować zwiększoną toksyczność podostrą.
-Preparaty konserwujące tego leku zawierają alkohol benzylowy i nie mogą być stosowane do terapii doogonowej lub w dużych dawkach.
Zastosowanie: Leczenie i profilaktyka białaczki oponowej

Usual Adult Dose for Mycosis Fungoides

Dawkowanie we wczesnym stadium: 5 do 50 mg doustnie lub pozajelitowo raz w tygodniu; alternatywnie można stosować 15 do 37,5 mg 2 razy w tygodniu u pacjentów, którzy słabo zareagowali na terapię tygodniową

Terapia tym lekiem jako pojedynczym środkiem wydaje się wywoływać odpowiedzi kliniczne nawet u 50% leczonych pacjentów.
Zmniejszanie dawki lub zaprzestanie stosowania jest uzależnione od odpowiedzi pacjenta i monitorowania hematologicznego.
Zastosowanie: Mycosis fungoides (skórny chłoniak z komórek T)

Usual Adult Dose for Osteosarcoma

Dawka początkowa: 12 g/m2 IV jako 4-godzinny wlew (w skojarzeniu z innymi chemioterapeutykami); jeśli dawka ta nie jest odpowiednia do osiągnięcia szczytowego stężenia w surowicy 1000 mikromoli pod koniec wlewu, dawkę można zwiększyć do 15 g/m2
Terapia może wystąpić w 4, 5, 6, 7, 11, 12, 15, 16, 29, 30, 44 i 45 tygodniu po operacji.

Jeżeli pacjent wymiotuje lub nie toleruje leków doustnych, do tego schematu należy dodać leukoworynę podawaną dożylnie lub dokanałowo w takiej samej dawce i schemacie jak metotreksat.
Skonsultować się z etykietą produktu lub lokalnym protokołem w sprawie dawkowania leków towarzyszących w schemacie chemioterapii.
Stosowanie: Osteosarcoma

Usual Adult Dose for Psoriasis

Jednorazowa dawka: 10 do 25 mg/tydzień doustnie, IM, IV, lub podskórnie aż do uzyskania odpowiedniej odpowiedzi
Dawkowanie podzielone: 2.5 mg doustnie co 12 godzin przez 3 dawki raz w tygodniu
Dawka maksymalna: 30 mg/tydzień

Po uzyskaniu optymalnej odpowiedzi klinicznej każdy schemat dawkowania należy zmniejszyć do możliwie najmniejszej ilości leku i do możliwie najdłuższego okresu odpoczynku.
Stosowanie MTX może umożliwić powrót do konwencjonalnej terapii miejscowej, do czego należy zachęcać.
Stosowanie: Do objawowej kontroli ciężkiej, nawracającej, upośledzającej łuszczycy, która nie reaguje odpowiednio na inne formy terapii, ale tylko wtedy, gdy diagnoza została ustalona, jak w przypadku biopsji i/lub po konsultacji dermatologicznej. Ważne jest, aby upewnić się, że „zaostrzenie” łuszczycy nie jest spowodowane niezdiagnozowaną chorobą towarzyszącą wpływającą na reakcje immunologiczne.

Usual Adult Dose for Rheumatoid Arthritis

Jednorazowa dawka: 7,5 mg doustnie lub podskórnie raz w tygodniu
Dawka podzielona: 2,5 mg doustnie co 12 godzin przez 3 dawki raz w tygodniu
Maksymalna dawka tygodniowa: 20 mg
Czas trwania terapii: Nieznana

Dawki można dostosowywać stopniowo w celu uzyskania optymalnej odpowiedzi.
Limitowane doświadczenia wskazują na znaczne zwiększenie częstości występowania i nasilenia poważnych reakcji toksycznych, zwłaszcza supresji szpiku kostnego, przy dawkach większych niż 20 mg na tydzień.
Odpowiedź terapeutyczna rozpoczyna się zwykle w ciągu 3 do 6 tygodni, a pacjent może kontynuować poprawę przez kolejne 12 tygodni lub dłużej.
Stosowanie: W przypadku ciężkiego, czynnego reumatoidalnego zapalenia stawów u pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi terapeutycznej na leczenie lub którzy nie tolerują odpowiedniego leczenia pierwszego rzutu, w tym pełnej dawki niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).

Usual Pediatric Dose for Acute Lymphoblastic Leukemia

Uwaga: Różne schematy chemioterapii skojarzonej były stosowane zarówno w leczeniu indukcyjnym, jak i podtrzymującym w ostrej białaczce limfoblastycznej. Lekarz powinien znać nowe postępy w terapii przeciwbiałaczkowej.
-Indukcja: 3,3 mg/m2/dobę doustnie lub parenteralnie (w skojarzeniu z prednizonem 60 mg/m2) codziennie przez 4 do 6 tygodni
-Alternatywa indukcji: 20 mg/m2 doustnie raz w tygodniu jako składnik kombinacji wieloagentowej
-Dawka podtrzymująca w okresie remisji: 30 mg/m2 doustnie lub IM 2 razy w tygodniu
-Alternatywa dawki podtrzymującej w okresie remisji: 2.5 mg/kg IV co 14 dni

-W przypadku nawrotu choroby, przywrócenie remisji można zwykle uzyskać przez powtórzenie początkowego schematu indukcji.
– Ostra białaczka limfoblastyczna u pacjentów pediatrycznych i młodych nastolatków jest najbardziej wrażliwa na obecną chemioterapię. U młodych dorosłych i pacjentów w podeszłym wieku uzyskanie remisji klinicznej jest trudniejsze, a wczesny nawrót choroby jest częstszy.
Zastosowanie: Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL)

Usual Pediatric Dose for Meningeal Leukemia

-Poniżej 1 roku życia: 6 mg intrathecally co 2 do 5 dni, aż liczba komórek w płynie mózgowo-rdzeniowym powróci do normy; w tym momencie wskazana jest jedna dodatkowa dawka
-Jeden rok życia: 8 mg domięśniowo co 2 do 5 dni, aż liczba komórek w płynie mózgowo-rdzeniowym powróci do normy; w tym momencie wskazana jest jedna dodatkowa dawka
Dwa lata: 10 mg domięśniowo co 2 do 5 dni, aż liczba komórek w płynie mózgowo-rdzeniowym powróci do normy; w tym momencie wskazana jest jedna dodatkowa dawka
Trzy lata i starsi: 12 mg domięśniowo co 2 do 5 dni, aż liczba komórek w płynie mózgowo-rdzeniowym powróci do normy; w tym momencie zaleca się podanie jednej dodatkowej dawki

Podawanie w odstępach krótszych niż 1 tydzień może spowodować nasilenie toksyczności podostrej.
-Produkty tego leku w postaci konserwowanej zawierają alkohol benzylowy i nie wolno ich stosować do leczenia dożylnego lub w dużych dawkach.
Zastosowanie: Leczenie i profilaktyka białaczki opon mózgowych

Usual Pediatric Dose for Juvenile Rheumatoid Arthritis

Dawka początkowa: 10 mg/m2 doustnie lub podskórnie raz w tygodniu
Dawka maksymalna: 20 mg/m2/tydzień (chociaż istnieją doświadczenia dotyczące dawek do 30 mg/m2/tydzień u dzieci, istnieje zbyt mało opublikowanych danych, aby ocenić, jak dawki powyżej 20 mg/m2/tydzień mogą wpływać na ryzyko poważnej toksyczności u dzieci; doświadczenie sugeruje, że u dzieci otrzymujących dawki od 20 do 30 mg/m2/tydzień może występować lepsze wchłanianie i mniej działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, jeśli lek ten jest podawany albo IM, albo podskórnie)

Dawki można dostosowywać stopniowo w celu uzyskania optymalnej odpowiedzi.Odpowiedź terapeutyczna rozpoczyna się zwykle w ciągu 3 do 6 tygodni, a pacjent może odczuwać poprawę przez kolejne 12 tygodni lub dłużej.
Stosowanie: U dzieci z czynnym wielostawowym młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, u których odpowiedź terapeutyczna na leczenie była niewystarczająca lub które nie tolerują, odpowiedniej próby leczenia pierwszego rzutu, w tym pełnej dawki niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ)

Dostosowanie dawki dla wątroby

CrCl powinien być większy niż 60 mL/min przed rozpoczęciem leczenia

Dostosowanie dawki dla wątroby

-Pacjenci z łuszczycą lub reumatoidalnym zapaleniem stawów z alkoholizmem, alkoholową chorobą wątroby lub inną przewlekłą chorobą wątroby: Stosowanie nie jest zalecane.
Silna choroba wątroby (Child-Pugh C): Przeciwwskazane

Dostosowanie dawki

Podawanie tego leku należy opóźnić do czasu powrotu do zdrowia, jeśli:
Liczba białych krwinek (WBC) jest mniejsza niż 1500/mikrolitr
Liczba neutrofilów jest mniejsza niż 200/mikrolitr
Liczba płytek krwi jest mniejsza niż 75 000/mikrolitr
Stężenie bilirubiny w surowicy jest większe niż 1.2 mg/dl
-Poziom SGPT jest większy niż 450 jednostek
-Występuje zapalenie błony śluzowej, do czasu pojawienia się dowodów na wygojenie
-Występuje utrzymujący się wysięk w jamie opłucnej; należy go osuszyć przed infuzją

Środki ostrożności

Ostrzeżenia zawarte w ramce:
Ten lek powinien być stosowany wyłącznie przez lekarzy, których wiedza i doświadczenie obejmują stosowanie terapii antymetabolitami.
-W przypadku terapii domózgowej i terapii dużymi dawkami należy stosować postać tego leku niezawierającą konserwantów, ponieważ nie zawiera ona alkoholu benzylowego.
-Podanie doustne w postaci tabletek jest preferowane w przypadku podawania małych dawek, ponieważ wchłanianie jest szybkie i uzyskuje się skuteczne stężenie w surowicy.
-Postać iniekcyjną tego leku można podawać drogą dożylną, dożylną lub dotętniczą. Produkty lecznicze podawane pozajelitowo powinny być kontrolowane wzrokowo pod kątem obecności cząstek stałych i przebarwień przed podaniem, o ile roztwór i pojemnik na to pozwalają.
-Lek ten powinien być stosowany wyłącznie w zagrażających życiu chorobach nowotworowych lub u pacjentów z łuszczycą lub reumatoidalnym zapaleniem stawów z ciężką, nawracającą, upośledzającą chorobą, która nie reaguje odpowiednio na inne formy terapii.
-Zgłaszano przypadki zgonów podczas stosowania tego leku w leczeniu nowotworów złośliwych, łuszczycy i reumatoidalnego zapalenia stawów.
-Pacjenci powinni być ściśle monitorowani pod kątem toksyczności dla szpiku kostnego, wątroby, płuc i nerek.
-Pacjenci powinni być poinformowani przez lekarza o ryzyku związanym z leczeniem i pozostawać pod opieką lekarza przez cały okres terapii.
-Sposoby stosowania dużych dawek zalecane w przypadku mięsaka kościopochodnego wymagają skrupulatnej opieki. Stosowanie wysokich dawek w innych chorobach nowotworowych jest badane i nie ustalono korzyści terapeutycznych.
-Zgłaszano, że lek ten powoduje śmierć płodu i (lub) wady wrodzone; dlatego nie jest zalecany dla kobiet w wieku rozrodczym, chyba że istnieją wyraźne dowody medyczne na to, że można oczekiwać, iż korzyści przewyższają ryzyko.
– Kobiety w ciąży z łuszczycą lub reumatoidalnym zapaleniem stawów nie powinny otrzymywać tego leku.
– Eliminacja metotreksatu jest zmniejszona u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, wodobrzuszem lub wysiękiem opłucnowym. Tacy pacjenci wymagają szczególnie starannego monitorowania toksyczności i wymagają zmniejszenia dawki lub, w niektórych przypadkach, przerwania leczenia.
-Niespodziewanie ciężkie (czasami śmiertelne) zahamowanie czynności szpiku kostnego, niedokrwistość aplastyczna i toksyczność żołądkowo-jelitowa były zgłaszane podczas jednoczesnego podawania tego leku (zazwyczaj w dużych dawkach) z niektórymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ).
-Lek ten powoduje hepatotoksyczność, zwłóknienie i marskość wątroby, ale na ogół tylko po długotrwałym stosowaniu. Często obserwuje się ostre zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; są one zwykle przemijające i bezobjawowe i nie rokują późniejszej choroby wątroby. Biopsja wątroby po długotrwałym stosowaniu często wykazuje zmiany histologiczne, opisywano zwłóknienie i marskość wątroby; te ostatnie zmiany mogą nie być poprzedzone objawami lub nieprawidłowymi wynikami badań czynności wątroby w populacji chorych na łuszczycę. Z tego powodu okresowe wykonywanie biopsji wątroby jest zwykle zalecane u pacjentów z łuszczycą, którzy są długotrwale leczeni. Utrzymujące się nieprawidłowości w wynikach badań czynności wątroby mogą poprzedzać wystąpienie zwłóknienia lub marskości wątroby w populacji chorych na reumatoidalne zapalenie stawów.
-MTX indukowana choroba płuc, w tym ostre lub przewlekłe śródmiąższowe zapalenie płuc, jest potencjalnie niebezpieczną zmianą chorobową, która może wystąpić w sposób ostry w każdym momencie leczenia i była zgłaszana przy małych dawkach. Nie zawsze jest ono w pełni odwracalne i zgłaszano przypadki śmiertelne. Objawy płucne (zwłaszcza suchy, nieproduktywny kaszel) mogą wymagać przerwania leczenia i dokładnego zbadania.
-Biegunka i wrzodziejące zapalenie jamy ustnej wymagają przerwania leczenia; w przeciwnym razie może dojść do krwotocznego zapalenia jelit i zgonu z powodu perforacji jelit.
-Chłoniaki złośliwe, które mogą ulec regresji po przerwaniu leczenia, mogą wystąpić u pacjentów otrzymujących MTX w małych dawkach i dlatego mogą nie wymagać leczenia cytotoksycznego. Należy najpierw odstawić MTX, a jeśli chłoniak nie ustąpi, należy rozpocząć odpowiednie leczenie.
– Podobnie jak inne leki cytotoksyczne, lek ten może wywoływać „zespół lizy guza” u pacjentów z szybko rosnącymi guzami. Odpowiednie środki wspomagające i farmakologiczne mogą zapobiec lub złagodzić to powikłanie.
Po podaniu pojedynczych lub wielokrotnych dawek tego leku zgłaszano ciężkie, czasami śmiertelne, reakcje skórne. Reakcje występowały w ciągu kilku dni po podaniu doustnym, dożylnym lub domięśniowym. Zgłaszano poprawę po przerwaniu leczenia.
-Potencjalnie śmiertelne zakażenia oportunistyczne, zwłaszcza zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis carinii, mogą wystąpić podczas terapii MTX.
-Gdy lek ten jest podawany jednocześnie z radioterapią, ryzyko martwicy tkanek miękkich i osteonekrozy może być zwiększone.
-Bezpieczeństwo i skuteczność u pacjentów pediatrycznych zostały ustalone tylko w chemioterapii nowotworów i w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów o przebiegu wielostawowym.
-Nie należy stosować preparatu w postaci dożylnej u dzieci w wieku poniżej 1 miesiąca, ponieważ pojawiły się doniesienia o śmiertelnym „zespole zgazowania” w tej populacji, ponieważ roztwór zawiera alkohol benzylowy.
W celu uzyskania dodatkowych środków ostrożności należy zapoznać się z punktem OSTRZEŻENIA.

Dializa

Ten lek można dializować za pomocą hemodializy z zastosowaniem dializatora o wysokim strumieniu; jednak nie zgłoszono wytycznych dotyczących dostosowania dawki.

Inne uwagi

Wskazówki dotyczące stosowania:
Ten lek powinien być stosowany wyłącznie przez lekarzy posiadających wiedzę i doświadczenie w stosowaniu terapii antymetabolitami ze względu na możliwość wystąpienia poważnych reakcji toksycznych.
-Preferowane są tabletki doustne, gdy podawane są małe dawki, ponieważ wchłanianie jest szybkie i uzyskuje się skuteczne stężenia w surowicy.
-Wstrzykiwana postać tego leku może być podawana drogą IM, dożylną, podskórną lub dotętniczą. W przypadku terapii domózgowej i terapii dużymi dawkami należy stosować preparat bez konserwantów (nie preparat konserwowany, ponieważ zawiera alkohol benzylowy).
Ogólne:
Przed podaniem pozajelitowe produkty lecznicze należy poddać kontroli wzrokowej pod kątem obecności cząstek stałych i przebarwień, o ile roztwór i pojemnik na to pozwalają.
Monitorowanie:
Pacjentów należy ściśle monitorować pod kątem działań toksycznych.
-Podstawowa ocena powinna obejmować pełną morfologię krwi z różnicowaniem i liczbą płytek krwi, enzymy wątrobowe, badania czynności nerek oraz zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej.
-Podczas leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów i łuszczycy zaleca się monitorowanie następujących parametrów: hematologia co najmniej raz w miesiącu, czynność nerek i wątroby co 1 do 2 miesięcy. Częstsze monitorowanie jest zazwyczaj wskazane podczas leczenia przeciwnowotworowego.
Podczas początkowego dawkowania, podczas zmiany dawki lub w okresach zwiększonego ryzyka zwiększenia stężenia MTX we krwi (np. odwodnienie), może być wskazane częstsze monitorowanie.
-Przemijające nieprawidłowości w wynikach badań czynności wątroby są obserwowane często po podaniu leku i zazwyczaj nie są powodem do modyfikacji leczenia. Utrzymujące się nieprawidłowości w wynikach badań czynności wątroby i (lub) zmniejszenie stężenia albumin w surowicy mogą być wskaźnikami poważnego działania toksycznego na wątrobę i wymagają oceny.
– Nie ustalono związku między nieprawidłowymi wynikami badań czynności wątroby a zwłóknieniem lub marskością wątroby u pacjentów z łuszczycą. Utrzymujące się nieprawidłowości w wynikach badań czynnościowych wątroby mogą poprzedzać wystąpienie zwłóknienia lub marskości wątroby w populacji chorych na reumatoidalne zapalenie stawów.
-Badania czynnościowe płuc mogą być przydatne w przypadku podejrzenia choroby płuc wywołanej przez MTX, zwłaszcza jeśli dostępne są pomiary wyjściowe.

Często zadawane pytania

• Czy powoduje przyrost masy ciała?
• Jak długo trwa działanie leku?
• Dlaczego powinienem przyjmować kwas foliowy z metotreksatem?
• Jak długo metotreksat pozostaje w organizmie?
• Jakie są różne marki metotreksatu?

…