Alfred Wagner nazwał swoją teorię Dryfem Kontynentalnym, ale Tektonika Płyt jest jego teorią przerobioną i ulepszoną.
Teoria Wagnera została odrzucona, ponieważ naruszała zasadę uniformtaryzmu, aktualną linię czasową geologicznej formacji skamielin, nie miała wyjaśnienia siły, która mogłaby poruszyć rozległe kontynenty i zaprzeczała geosynklinowej teorii powstawania gór.
Naukowe odkrycia grzbietów śródatlantyckich i rozprzestrzeniania się dna morskiego, lustrzanych odwróceń magnetycznych, stref subdukcji i związanych z nimi stref wulkanicznych utrudniły odrzucenie teorii Alfreda Wagnera. Idea prądów konwekcyjnych została dodana do teorii Wagnera, aby zapewnić mechanizm dla ruchu kontynentów.
Rozkład czasowy zapisów geologicznych został zmieniony tak, by odpowiadał dowodom na rozprzestrzenianie się kontynentów. Zamiast szybkiego ruchu kontynentów zaproponowanego przez Wagnera, zaproponowano ruch bardzo powolny w ogromnych okresach czasu, aby zgodzić się z teorią uniformizmu.
Zrewidowana teoria tektoniki płyt okazała się lepszym wyjaśnieniem lokalizacji i przyczyn trzęsień ziemi i wulkanów.
Teoria ta wyjaśniła grzbiety śródatlantyckie i budowę gór.
Even so the ewolucyjny naukowiec jak Gaylord Simpson sprzeciwiać się the teoria przez the 1970s.
Alfred Wagner z jego teorią dryfu kontynentalnego był prekursorem nowoczesnej teorii tektoniki płyt.