W miarę rozwoju ciąży pozycja dziecka staje się coraz ważniejszym czynnikiem. W około 30 tygodniu około 25% dzieci nie jest w pozycji „cefalicznej” (głową w dół). Jest to normalne, że dziecko obraca się główką w dół nawet do około 34 tygodnia. Więc nie martw się!
Jest to powód do niepokoju, jeśli dziecko nie jest zwrócone główką w dół w 36 tygodniu i później. Nie oznacza to jednak, że spontaniczny obrót nie nastąpi. W rzeczywistości czasami dziecko może się obrócić nawet tak późno jak początek porodu.
Dlaczego większość dzieci jest ułożona główką w dół?
Ułożenie dziecka pojedynczego jest związane z rozmiarem dziecka oraz rozmiarem i kształtem Twojej macicy.
We wczesnej ciąży jest dużo miejsca dla Twojego dziecka w macicy i nie ma powodu, aby dziecko było ułożone główką w dół. W miarę jak ciąża staje się bardziej zaawansowana, jest mniej miejsca na ruchy dziecka w macicy i dlatego dziecko chce przyjąć bardziej wygodną pozycję. Ponieważ obszar pośladków jest większy, wygodniejszą pozycją jest ta, w której pośladki znajdują się na szczycie („dno”) macicy, a główka jest skierowana w stronę miednicy.
Jeśli Twoja macica została nadmiernie rozciągnięta z powodu poprzednich ciąż, jeśli masz nadmiar płynu owodniowego („płyn”) w macicy lub Twoje dziecko jest wyjątkowo małe, wtedy Twoje dziecko może być dość ruchliwe w zaawansowanej ciąży. Określamy to jako „niestabilne leżenie”.
Jeśli masz nieprawidłowości w macicy takie jak włókniak wystający do jamy macicy lub masz nieprawidłowości w kształcie macicy, lub masz nietypowy kształt do swojej miednicy to Twoje dziecko może być pozbawione możliwości przyjęcia pozycji głową w dół. Jeśli masz bliźnięta często jedno z nich nie jest ułożone głową w dół, a czasami oba.
Co można z tym zrobić?
Nie ma powodów do obaw aż do bardziej zaawansowanej ciąży. Należy zastanowić się nad przyczynami, dlaczego Twoje dziecko nie jest w pozycji głową w dół. Podczas każdej wizyty będę Cię monitorować za pomocą badania ultrasonograficznego, abyśmy mogli monitorować pozycję Twojego dziecka.
Jeśli Twoje dziecko było w pozycji miednicowej i spontanicznie obróciło się głową w dół, jest to bardzo zachęcający znak. Zazwyczaj pozostaje ono wtedy głową w dół. Jeśli pod koniec ciąży Twoje dziecko pozostaje w pozycji leżącej, zazwyczaj jest ku temu dobry powód. Może zostać przeprowadzony zabieg („zewnętrzna wersja cefaliczna”), aby spróbować odwrócić dziecko główką w dół, ale tylko po dokładnym badaniu ultrasonograficznym i podaniu Ci leków na rozluźnienie macicy. Zewnętrzna wersja cefaliczna będzie wykonywana bardzo ostrożnie i przy ścisłym monitorowaniu na oddziale porodowym/oddziale porodowym Twojego dziecka i Ciebie podczas zabiegu. Dzieje się tak dlatego, że badania wykazały, iż procedura zewnętrznej wersji cefalicznej wiąże się z ryzykiem dla dobrostanu Twojego dziecka, ponieważ może ona spowodować wypadnięcie pępowiny, oddzielenie łożyska i przedwczesny poród. Uważa się również, że dzieci, które łatwo obracają się przy zastosowaniu procedury zewnętrznej wersji cefalicznej i tak by się obróciły, więc procedura ta nie jest konieczna.
Jeśli położenie jest niestabilne, a Ty zaczynasz rodzić lub odchodzą Ci wody płodowe, musisz natychmiast udać się na oddział porodowy/oddział porodowy, aby można było sprawdzić położenie i prezentację dziecka oraz wykluczyć wypadnięcie pępowiny. Czasami, przy niestabilnym położeniu, ostrożna indukcja stabilizująca jest bezpieczniejszą opcją niż czekanie na spontaniczny początek porodu.
Zobacz również mój film zatytułowany „Kiedy moje dziecko odwróci się główką w dół?”
.