Joseph Smith

Joseph Smith był założycielem i pierwszym prezydentem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. On i pięciu jego współpracowników formalnie zorganizowało Kościół w Fayette, w stanie Nowy Jork, 6 kwietnia 1830 roku. Przewodniczył Kościołowi do 27 czerwca 1844 r., kiedy to został zamęczony. Pod jego przywództwem liczba członków Kościoła wzrosła z sześciu do ponad 26 000.

W połowie XIX wieku burmistrz Bostonu oraz znany w kraju pisarz i publicysta Josiah Quincy napisał: „W pewnym przyszłym czasie można będzie zadać pytanie: Jaki wielki Amerykanin zrobił więcej dla kształtowania umysłów i przeznaczenia swoich rodaków niż jakikolwiek inny człowiek na tym kontynencie? Choć niektórym może się to wydawać absurdalne, nie jest nieprawdopodobne, że odpowiedzią na to pytanie będzie Józef Smith, prorok mormoński!”

Joseph Smith Jr. urodził się 23 grudnia 1805 roku w Sharon, w stanie Vermont, jako syn Józefa i Lucy Mack Smith. Urodził się w ubogiej rodzinie rolniczej, był piątym dzieckiem z jedenaściorga, z których dziewięcioro przeżyło dzieciństwo. Ponieważ jego rodzina nie mogła sobie pozwolić na luksus publicznej edukacji, Józef otrzymał tylko trzy lata formalnej nauki. Wraz z braćmi i siostrami uczył się głównie w domu z rodzinnej Biblii.

Przyjaciel Józefa, Parley Pratt, opisał go jako wysokiego na ponad 6 stóp (183 centymetry), „dobrze zbudowanego, silnego i aktywnego; o jasnej cerze, jasnych włosach, niebieskich oczach, z niewielkim zarostem”. Z „naturalnie wesołym” usposobieniem, Józef lubił bawić się z dziećmi lub siłować się i „ciągnąć kije” w zawodach siłowych. Pewien Święty w Dniach Ostatnich, który odwiedził Józefa w Kirtland w stanie Ohio, napisał: „Nie wyglądał dokładnie tak, jak spodziewałem się zobaczyć proroka Bożego. Jednak […] Był przyjaznym, wesołym, miłym, sympatycznym człowiekiem. Nie mogłem go nie polubić.”

Jako 7-letnie dziecko Józef zaraził się tyfusem plamistym podczas lokalnej epidemii. Chociaż wyzdrowiał w ciągu dwóch tygodni, bolesna infekcja zadomowiła się w kości nogi Józefa. Kiedy próby usunięcia zakażenia nie powiodły się, lekarz nalegał na amputację nogi. Matka Józefa przekonała lekarza do jeszcze jednej operacji, a ten wyciął zainfekowaną kość bez znieczulenia i odpowiedniej opieki medycznej. Józef, który nie chciał być przywiązany do łóżka ani pić alkoholu dla uśmierzenia bólu, znosił operację w ramionach swojego ojca. Chociaż przez trzy lata chodził o kulach i przez resztę życia lekko utykał, Józef został uzdrowiony.

Joseph Smith poślubił Emmę Hale 18 stycznia 1827 roku. W ciągu 17 lat małżeństwa byli rodzicami 11 dzieci, z których dwoje zostało adoptowanych. Pierwsza trójka dzieci Józefa i Emmy zmarła w ciągu kilku godzin po urodzeniu. W 1831 roku adoptowali bliźnięta, z których jedno, chłopiec, zmarło przed ukończeniem pierwszych urodzin. W ciągu następnych 12 lat Emma urodziła jeszcze sześciu synów, z których czterech przeżyło niemowlęctwo – najmłodszy urodził się pięć miesięcy po śmierci Josepha.

Zamieszkały w stanie Nowy Jork, gdzie mieszkał w 1820 roku, 14-letni Joseph przeczytał fragment Nowego Testamentu i poszedł do lasu, aby się pomodlić. Józef zapisuje, że ukazał mu się Bóg i Jezus Chrystus. „Ujrzałem słup światła dokładnie nad moją głową” – napisał – „powyżej jasności słońca, który opadał stopniowo, aż spadł na mnie”. Wewnątrz tej światłości zobaczył dwie postacie – jedna z nich wypowiedziała imię Józefa, wskazała na drugą i powiedziała: „To jest Mój Syn umiłowany. Słuchajcie Go!”. Członkowie Kościoła określają to doświadczenie jako „Pierwszą Wizję”. Na zawsze zmieniło ono Józefa Smitha i stało się centralnym punktem wiary Świętych w Dniach Ostatnich. Rozpoczęło dzieło przywrócenia Kościoła Jezusa Chrystusa na ziemi.

Joseph Smith jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swojego tłumaczenia Księgi Mormona: Inny Testament Jezusa Chrystusa. Członkowie Kościoła wierzą, że Józef został zaprowadzony na wzgórze niedaleko Palmyry w stanie Nowy Jork, gdzie otrzymał starożytny zapis od anioła znanego jako Moroni. Zapis ten, wyryty na złotych płytach, zawierał historię ludu, który żył na kontynencie amerykańskim w czasach Chrystusa. Józef przetłumaczył płyty w około 3 miesiące, a Księga Mormona została po raz pierwszy opublikowana w Nowym Jorku przez E. B. Grandina w 1830 roku.

Chociaż Józef urodził się jako rolnik, pracował jako redaktor, przedsiębiorca i biznesmen. W latach, w których przewodził młodemu Kościołowi, Józef zorganizował międzynarodowy program misyjny i założył to, co dziś jest jedną z największych organizacji kobiecych na świecie. Nadzorował budowę trzech miast i kierował budową dwóch świątyń – a wszystko to w obliczu intensywnych prześladowań ze strony miejscowego motłochu, który ostatecznie wypędził członków Kościoła ze wszystkich trzech miast, w których Józef się osiedlił.

Ponieważ prawa religijne i obywatelskie Świętych jako obywateli amerykańskich zostały im odmówione pomimo licznych i wielokrotnych apeli do rządu federalnego, przywódcy Kościoła ogłosili kandydaturę Józefa Smitha na prezydenta Stanów Zjednoczonych w styczniu 1844 roku. Do maja Józef został oficjalnie nominowany przez konwencję w Nauvoo, w stanie Illinois. Jego platforma polityczna wzywała do interwencji rządu na rzecz praw religijnych i obywatelskich w obliczu prześladowań. Jak na ironię, Józef i jego brat zostali zabici przez tłum w czerwcu tego samego roku, co uniemożliwiło Józefowi ubieganie się o urząd polityczny.

Józef i jego starszy brat Hyrum zostali zastrzeleni 27 czerwca 1844 roku przez tłum liczący od 150 do 200 osób. Zostali uwięzieni w więzieniu w Illinois pod fałszywym zarzutem zamieszek i zdrady po tym, jak oddali się w ręce prawa. Józef miał 38 lat, Hyrum – 44. 28 czerwca ciała Józefa i Hyruma zostały przygotowane i ułożone tak, aby mogło je obejrzeć około 10 000 żałobników, a następnego dnia pochowano je potajemnie, aby uniknąć dalszych ataków lub profanacji przez tłumy.

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich liczy dziś ponad 14 milionów osób. Święci w Dniach Ostatnich czczą Józefa Smitha jako proroka, tak jak czczą proroków biblijnych, takich jak Mojżesz i Izajasz.

.