Siły japońskie na Alasce
Skoordynowany atak na amerykańską Flotę Pacyfiku na Midway, wraz z japońską okupacją Attu i Kiska w czerwcu 1942 roku oznaczał szczyt ekspansji militarnej Japonii na Pacyfiku. Japońscy dowódcy wojskowi błędnie sądzili, że nalot Doolittle’a z 18 kwietnia 1942 r. został przeprowadzony albo z Midway, albo z Aleutów. Poprzez zajęcie i założenie baz na Midway i Aleutach wierzyli, że uda im się zapobiec dalszym atakom i ustanowić kontrolę nad północnym i środkowym Pacyfikiem.
Pierwszy japoński desant miał miejsce 7 czerwca 1942 roku, kiedy to Trzecie Specjalne Siły Desantowe (550 japońskich marynarzy) szturmowały brzeg. W ciągu następnych kilku miesięcy przybyły dodatkowe jednostki i siły okupacyjne wzrosły ostatecznie do około 5 640 wojskowych i 1 170 cywilów. Pomimo tak dużych sił, nie wystarczyło to do zbudowania lotniska, dróg, kwater mieszkalnych i obrony, wszystko w tym samym czasie. Podczas czternastomiesięcznej okupacji Japończycy byli poddawani coraz większym amerykańskim atakom lotniczym i morskim. Dzień po lądowaniu, 8 czerwca 1942 r., amerykański samolot patrolowy wykrył w porcie Kiska statki wroga. Trzy dni później, dziesięć bombowców wyleciało z lotniska Umnak, by po raz pierwszy zaatakować Kiska. Od tej pory samoloty Jedenastej Armii Powietrznej bombardowały Kiska regularnie, pomimo zachmurzenia i mgły. Amerykańskie okręty podwodne i nawodne dodatkowo karały japońskie próby umocnienia i obrony Kiski. Już 5 lipca 1942 r. amerykańskie okręty podwodne storpedowały trzy japońskie niszczyciele u wejścia do portu Kiska, zatapiając jeden z nich i poważnie uszkadzając pozostałe.
Japonia wycofuje się z Alaski
Po upadku Attu 30 maja 1943 r. i wirtualnym odcięciu od Wysp Ojczystych Japończycy rozpoczęli planowanie „Operacji KE” mającej na celu ewakuację Kiski. W dniu 28 lipca 1943 roku, wczesnym popołudniem, pod osłoną mgły dwa krążowniki i sześć niszczycieli zarzuciły kotwicę w porcie Kiska. Garnizon był gotowy, zniszczywszy lub zastawiając pułapki na broń, sprzęt i zapasy. Jakby na zawołanie, mgła uniosła się w porcie i w ciągu zaledwie pięćdziesięciu minut 5 183 ludzi weszło na pokłady statków i ruszyło do domu. Gdy Japończycy wycofywali się z Kiski, ważne lotnisko było jeszcze nieukończone. Wycofanie to wprawiło Stany Zjednoczone w najwyższe zakłopotanie, gdy osiemnaście dni później ogromne siły alianckie liczące 34 000 ludzi zaatakowały bezludną wyspę. Wydarzenie to najlepiej podsumował generał dowodzący armią na Alasce, Simon B. Buckner, który powiedział: „Aby przyciągnąć maksymalną uwagę, trudno znaleźć coś bardziej skutecznego niż wielki, soczysty, kosztowny błąd.”
Attu, Kiska i duża część Adak są częścią Alaska Maritime National Wildlife Refuge, zarządzanego przez U.S. Fish and Wildlife Service od 1913 roku.
Dowiedz się więcej o II wojnie światowej na Alasce
II wojna światowa miała duży wpływ na Alaskę. W szczytowym momencie wojny na Alasce stacjonowało ponad 100 000 amerykańskich i kanadyjskich żołnierzy. W związku z tym infrastruktura Alaski bardzo się rozwinęła. Drogi, porty i lotniska zostały ulepszone lub zbudowane, aby ułatwić transport wojska i zaopatrzenia. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy z wpływu przymusowej ewakuacji rdzennej ludności z Wysp Aleuckich przez siły japońskie i amerykańskie.
Informacje dodatkowe
- Scars on the Tundra – Kiska Battlefield
- Wywiad ze starszym bosmanem Charlesem Housem – schwytany przez Japończyków na Kiska
- Lost Villages of the Eastern Aleutians – wojenna relokacja i internowanie amerykańskich cywilów
- Lost Villages of the Eastern Aleutians – War time relocation and internment of U.S. civilians. cywilów
- II wojna światowa na Aleutach – zdjęcia i anegdoty od miejscowych i weteranów
- Chłopiec z Attu – Sześcioletni Nick Golodoff dostał się do niewoli japońskiej
- Battle of Attu Lesson Plan
- Doświadczenia Josepha Sassera z II wojny światowej, w tym bitwa o Attu
- Pole bitwy o Attu i lotniska US Army i Navy na Attu
- Więcej National Historic Landmarks na Alasce