On September 28, 2014, Thomas Eric Duncan was admitted to the Texas Health Presbyterian Hospital in Dallas, Texas. Stał się on pierwszym potwierdzonym przypadkiem zakażenia wirusem Ebola, w którym objawy rozpoczęły się podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych. Po przebywaniu w stanie krytycznym przez cały okres hospitalizacji, Thomas Eric Duncan zmarł z powodu zakażenia wirusem Ebola w dniu 8 października 2014 r.
W dniu 10 października 2014 r., Nina Pham, 26-letnia pielęgniarka, stała się pierwszym pracownikiem służby zdrowia w Dallas, u którego zdiagnozowano wirus Ebola. W dniu 15 października 2014 r., Amber Vinson, 29-letnia pielęgniarka, stała się drugim pracownikiem służby zdrowia, u którego zdiagnozowano Ebolę. Według dr Toma Friedena, dyrektora Centers for Disease Control and Prevention (CDC), zarówno Pham, jak i Vinson miały „rozległy kontakt” z Duncanem w dniach 28-30 września, kiedy Duncan miał „rozległą produkcję płynów ustrojowych”, takich jak wymiociny i biegunka.
Pracując wokół Duncana, Nina Pham i Amber Vinson nosiły następujące środki ochrony osobistej (PPE): fartuch, rękawiczki, maskę i osłonę. Teoretycznie ten PPE powinien był zapewnić całkowitą ochronę przed zakażeniem wirusem Ebola. W dniu 13 października 2014 r. dr Frieden powiedział dziennikarzom, że w przypadku Phama doszło do „naruszenia protokołu”. Tego samego dnia, przed wystąpieniem objawów, pani Vinson wsiadła do samolotu Frontier Airlines lot 1143 z Cleveland do Dallas/Fort Worth.
Gdy przeszkolone pielęgniarki noszące odpowiednie PPE mogą zarazić się wirusem Ebola, rodzi to pytanie, tylko jak bardzo zaraźliwy jest ten wirus Ebola? National Public Radio wydestylowało to do matematycznego terminu zwanego R0 lub R-nought. R0, liczba reprodukcji, to liczba osób, które łapią chorobę od jednej chorej osoby, średnio, w epidemii.
Pomocne jest skontrastowanie odry z Ebolą. Odra, jeden z najbardziej zakaźnych wirusów znanych człowiekowi, jest przenoszona drogą powietrzną, gdy zakażona osoba oddycha, kaszle lub kicha; osoba zakażona odrą jest zakaźna zanim zachoruje. Z drugiej strony, wirus Ebola nie jest przenoszony drogą powietrzną. Przeniesienie wirusa Ebola wymaga bezpośredniego kontaktu (przez uszkodzoną skórę lub błony śluzowe) z krwią, wydzielinami, organami lub innymi płynami ustrojowymi osoby zakażonej lub poprzez bezpośredni kontakt z powierzchniami i materiałami (np. pościel, odzież), które zostały skażone tymi płynami. Te płyny ustrojowe nie stanowią zagrożenia w okresie przed wystąpieniem objawów u osoby zakażonej.
Odra jest więc dziewięć razy bardziej zaraźliwa niż Ebola (18 osób zakażonych vs. 2 osoby zakażone). Jednakże, R0 równe 2 nie jest niczym, co można lekceważyć. R0 równe 2 oznacza, że jedna osoba zaraża dwie osoby, które następnie zarażają cztery osoby, potem osiem, 16, 32 i tak dalej. CDC i jej partnerzy z sektora opieki zdrowotnej zakładają się, że mogą zapobiec temu wykładniczemu wzrostowi, podejmując następujące działania:
- Centrala CDC odradza podróże do zachodnioafrykańskich krajów będących punktem zapalnym Eboli, czyli Liberii, Gwinei i Sierra Leone.
- Podróżni z Liberii, Gwinei i Sierra Leone będą poddawani badaniom przesiewowym po przybyciu do Stanów Zjednoczonych na pięciu głównych lotniskach.
- Bliskie kontakty ofiar wirusa Ebola będą ściśle monitorowane; zostaną one poddane kwarantannie przy pierwszych objawach.
- CdC pracuje nad edukacją amerykańskich placówek opieki zdrowotnej w zakresie bezpiecznego postępowania z pacjentem z podejrzeniem choroby wirusowej Ebola.
W ciągu kilku godzin od potwierdzenia przypadku Eboli w jakimkolwiek szpitalu w Stanach Zjednoczonych CDC wyśle ekspercki zespół reagowania na wirus Ebola.
.