Watching the unbelievably cute things babies do is something parents never get tired of. (To więcej niż nadrabia wybuchowe kupy i krzyki kolki). Sposób, w jaki wydymają wargi, kiedy śpią, gumiaste uśmiechy, pierwsze próby przewracania się i raczkowania – wszystko to jest całkowicie bezcenne. Ale dlaczego dzieci podnoszą nóżki do góry i próbują złapać te słodkie, małe paluszki? Możesz być zaskoczona, gdy dowiesz się, że ten krok milowy dziecka to coś więcej niż tylko moment godny Instagrama.
Pierwszy rok życia to niemal nieustanna podróż fizycznych i psychicznych kamieni milowych, a ruch nóg jest jednym z nich, wyjaśnia Courtney Jane Wusthoff, M.D., MS, dyrektor neurologii LPCH NeuroNICU w Stanford Division of Child Neurology w Palo Alto, CA. „Większość dzieci będzie trzymać nogi lub stopy w powietrzu co najmniej przez pewien czas, od samego urodzenia”, mówi Romper przez e-mail. „Zdrowy noworodek spoczywający na plecach będzie miał tendencję do przynoszenia rąk i nóg w kierunku ciała, z biodrami zgiętymi, aby przynieść nogi w kierunku brzucha.”
W miarę upływu tygodni mięśnie nóg dziecka stają się silniejsze, a ich ruchy nóg stają się gładsze, co pomaga przygotować je do przewracania się i siedzenia. „W wieku trzech miesięcy większość dzieci jest w stanie utrzymać część swojego ciężaru za pomocą nóżek, kiedy są podtrzymywane w pozycji stojącej na płaskiej powierzchni” – mówi dr Wusthoff. (Odradza ona używanie chodzików, które „nie pozwalają dzieciom utrzymać wystarczającej masy ciała, aby wzmocnić nogi w ten sam sposób.”)
Te ruchy nóg stają się bardziej kontrolowane w wieku od 4 do 6 miesięcy; rodzice mogą zauważyć, że ich dziecko zaczyna kopać, kiedy jest szczęśliwe lub podekscytowane. Następnym krokiem w rozwoju nóg jest zdolność do celowego kopania w zabawkę lub inny cel. Dr Wusthoff zauważa: „Pierwsze kilka razy może być przypadkowe, ale z czasem dziecko będzie coraz lepiej radziło sobie z celowym kopaniem w przedmioty.”
Jest to również czas, w którym większość dzieci zaczyna odkrywać swoje gibkie stopy i zbliżać palce do ust. Oprócz tego, że jest to widok, któremu nie można się oprzeć, rozwija to również zdolność niemowlęcia do koordynacji rączek i nóżek. Kiedy dziecko dotyka ustami swoich stóp, jest to również ważne doświadczenie sensoryczne, według Health & Parenting; uczy się ono zarówno tego, jak jego stopy czują się w ustach, jak i tego, jak czują się jego usta i język, kiedy bada usta pełne palców. Skąd ta fascynacja stopami? Często są one najbliższą rzeczą w zasięgu ręki, kiedy zabawki zostały odłożone, a włosy mamy nie są dostępne do wyrywania.
Czasami zabawa nogami trwa nawet podczas okresów odpoczynku lub w porze snu. „Niektóre dzieci wolą trzymać nóżki w powietrzu, a nawet spać z kolanami uniesionymi w kierunku ciała lub z kolanami w powietrzu” – dodaje dr Wusthoff. Jest to całkowicie normalne, nie wspominając o kolejnym śmiesznie uroczym nawyku, na który rodzice z sentymentem spoglądają, gdy ich dzieci są szczupłymi nastolatkami rozłożonymi i chrapiącymi na pomiętej pościeli z telefonami komórkowymi w pobliżu.
Cała ta praca opłaca się pod koniec pierwszego roku życia dziecka, kiedy zaczyna ono opierać swoją wagę na stopach, a następnie staje w pozycji pionowej, trzymając się stołu, rąk lub czegokolwiek w pobliżu. W końcu, oczywiście, pojawiają się te pierwsze kroki, które działają jak alarm dla rodziców, że nie mogą już nigdy w pełni zasnąć przez następne 18 lat.
Tak jak w przypadku innych kamieni milowych, rodzice powinni zwracać uwagę na ruchy nóg dziecka, aby wychwycić wszelkie wczesne oznaki problemów. „Jeśli dziecko nigdy nie podnosi nóg do góry, leżąc na plecach, rodzice powinni porozmawiać z lekarzem” – mówi dr Wusthoff. „Podobnie, jeśli dziecko kiedyś było w stanie robić coś konsekwentnie, ale potem przestaje to robić – np. kopać w przedmioty lub nosić ciężar na stojąco – jest to powód do rozmowy z lekarzem”. Amerykańska Akademia Pediatrii posiada pomocną stronę internetową na temat opóźnień w rozwoju fizycznym, która może pomóc rodzicom określić, czy umiejętności motoryczne ich dziecka są na właściwym poziomie.
Całe to podnoszenie nóg i kopanie może sprawić, że założenie dziecku ubranka lub zapięcie go w foteliku samochodowym będzie wyzwaniem, ale pocieszające jest to, że jest to ważny krok we właściwym kierunku, że tak powiem.
.