„Jeden z moich zębów staje się dłuższy niż inne. Nie krwawią i są czasami mniej czerwone niż inne, ale chcę wiedzieć, czy mogę zatrzymać lub wyleczyć recesję dziąseł i uratować te 3 zęby.
Chcę zrobić to, co muszę zrobić, aby je uratować. Czy jest to możliwe? Reszta moich dziąseł wygląda zdrowo. Dziękuję.”
– Pytanie od Jenny z Mango Hill w Brisbane
Higienistka stomatologiczna, Jessica Nethery odpowiada:
Pierwszą rzeczą, którą powinniśmy rozważyć jest to, dlaczego dziąsła się cofają, jeśli nie zajmiemy się tym, wtedy jest mała nadzieja na zatrzymanie recesji.
Istnieją dwie ogólne przyczyny recesji dziąseł:
- Infekcja (taka jak zapalenie dziąseł) lub choroba przyzębia: W tym przypadku dziąsła mogą mieć ciemniejszy czerwony, niebieski lub fioletowy kolor, mogą krwawić podczas szczotkowania – może się to różnić w zależności od osoby. Ale tak naprawdę jedynym sposobem, aby to stwierdzić, jest wykonanie przez dentystę pomiarów za pomocą sondy periodontologicznej oraz zdjęć rentgenowskich.
– -
Przyczyna anatomiczna zwana fenestracjami w kości: Pozycja zęba w kości szczęki może oznaczać, że na korzeniach niektórych zębów znajdują się obszary, które w ogóle nie mają pokrywającej je kości. Dziąsło przylega do korzenia zęba i jest odsłonięte. Czasami występuje to naturalnie, a czasami po ortodoncji, ponieważ zęby są przesuwane przez kość. Jest to częsty obszar cofania się dziąseł. Zazwyczaj jest to samoograniczające się, tzn. zwykle dziąsło będzie się cofać aż do momentu, gdy znajdzie się z powrotem na kości tworzącej
Istnieje dość duża zmienność w zależności od zęba i osoby, dlatego ważne jest, aby zobaczyć się z dentystą w celu zmierzenia dziąseł i sprawdzenia, czy nie ma recesji dziąseł. Obecnie uwielbiamy nasze nowe urządzenie rentgenowskie 3D, ponieważ daje nam ono znacznie lepszy wgląd w te problemy niż inne urządzenia rentgenowskie.
Jakie jest zatem leczenie cofających się dziąseł? Czy recesja dziąseł może być zatrzymana?
Traktując recesję dziąseł najpierw sprawdzimy, czy mamy do czynienia z chorobą dziąseł lub infekcją i zajmiemy się tym w pierwszej kolejności. Zwalczamy infekcję i zatrzymujemy recesję dziąseł. Oczywiście im wcześniej się to zrobi, tym większe są nasze szanse na uratowanie zębów.
Jeśli recesja dziąseł jest spowodowana przyczynami anatomicznymi, istnieją opcje regeneracji lub przeszczepu tkanki dziąsła. Dziąsło przyczepi się do zęba, ale nie z tak bezpiecznego mocowania jak oryginalny dziąsła. Będzie ono bardziej kruche i podatne na ponowne cofanie się.
W chwili obecnej wykonuje się wiele prac wokół różnych sposobów leczenia korzenia zęba, aby mocniej przytwierdzić dziąsło, ale nadal istnieje duża zmienność pomiędzy poszczególnymi przypadkami, nawet u tego samego dentysty wykonującego zabieg. Myślę, że sprowadza się to do tego, że dla pacjenta nie ma „kuloodpornego” sposobu na odzyskanie dziąsła.
Patrząc po zębach, gdzie dziąsło się cofnęło
Gdzie cofnięte dziąsło odsłoniło więcej zębów, obszary te są znacznie bardziej podatne na próchnicę, aż 8 razy bardziej podatne na ubytki. Ząb, który jest odsłonięty podczas cofania się dziąseł nie ma szkliwa – szkliwo na zębie składa się w 97% z minerałów, podczas gdy ząb, który jest odsłonięty ma tylko 40% minerałów. Oznacza to, że odsłonięty ząb jest bardziej miękki, wrażliwy i może zużywać się podczas szczotkowania o wiele łatwiej, jak również.
W starszych pacjentów, w szczególności, to jeden z podstawowych powodów, że mogą one stracić zęby. Często recesja dziąseł może łączyć się z lekami, które zmniejszają przepływ śliny (ślina chroni nasze zęby), co oznacza, że korzenie zębów mogą się rozkładać dość agresywnie.
Jeśli masz recesję dziąseł, polecam pastę do zębów o wysokiej zawartości fluoru i płukankę do ust z fluorem. Należy je nabyć bez recepty w lokalnym sklepie lub aptece.
Nie wszystkie zęby w uśmiechu są równe
Powszechne jest przekonanie, że wszystkie zęby w danej jamie ustnej są narażone na takie samo ryzyko, ale tak nie jest, jeśli masz kilka zębów z cofniętymi dziąsłami – te zęby należy traktować z dodatkową ostrożnością.
Zalecałbym bardziej regularne wizyty u dentysty lub higienistki w celu zastosowania fluoru na zęby o podwyższonym ryzyku i monitorowania tych zębów.
.