Weź lupę i przyjrzyj się uważnie wydrukowanemu produktowi: natychmiast zauważysz, że to, co wydawało się ciągłym obrazem – na przykład to, co nasze oczy widzą patrząc na panoramę – w rzeczywistości składa się z wielu małych kropek. Efekt ten jest czasami widoczny gołym okiem, na przykład na zdjęciach prasowych.
Prawda jest taka, że możemy drukować tylko kropki. Te kropki, po wydrukowaniu na papierze o odpowiednim rozmiarze i częstotliwości, są postrzegane przez nasze oczy i przetwarzane przez nasz mózg w celu odtworzenia ciągłego obrazu. Tak więc nawet druk – podobnie jak kino – opiera się na złudzeniu optycznym.
Technologią, która umożliwia prawidłowe rozmieszczenie tych kropek, jest ekran półtonowy i dziś powiemy Ci o niej wszystko!
Jak ekrany półtonowe działają w druku
Technika, która po raz pierwszy umożliwiła drukowanie ciągłego obrazu przy użyciu małych kropek, została opracowana w połowie XIX wieku. Wiele osób pracowało nad rozwojem tej technologii, ale patent, który odniósł największy sukces komercyjny, został złożony przez Niemca Georga Meisenbacha w 1882 roku.
Aby wyjaśnić, jak działa technologia półtonów, zaczniemy od prostego przykładu: wyobraźmy sobie, że mamy drukarkę, która używa jednego koloru, czarnego, i chcemy uzyskać obraz, w którym czerń przechodzi w biel. Coś w tym stylu.
Drukarka może zrobić tylko dwie rzeczy: drukować w czarnym kolorze lub nie drukować wcale, innymi słowy pozostawić białą przestrzeń na papierze. Aby stworzyć cieniowanie, które widać na powyższym obrazku, musimy użyć technologii półtonów.
W miejscu, gdzie czarny ton jest najciemniejszy, czarne kropki są większe (lub częstsze, jak zobaczymy za chwilę), a w miarę przesuwania się w kierunku białego obszaru, kropki stają się coraz mniejsze.
To jest podstawowa zasada działania ekranów półtonowych, przedstawiona w bardzo prosty sposób. Ale w rzeczywistości, rzeczy są bardziej skomplikowane: istnieją różne rodzaje ekranów półtonowych, a ich wybór jest oparty na szeregu parametrów, takich jak rodzaj druku i używany papier.
Przyjrzyjrzyjmy się teraz dwóm głównym rodzajom przesiewania półtonowego: konwencjonalnemu przesiewaniu i przesiewaniu stochastycznemu.
Różne rodzaje ekranów półtonowych
Konwencjonalne przesiewanie jednokolorowe
W konwencjonalnym przesiewaniu, kropki zawsze pozostają w tej samej odległości od siebie, różniąc się jedynie amplitudą, innymi słowy, wielkością.
Im większa kropka, tym ciemniejszy ton, a im mniejsza kropka, tym jaśniejszy ton. I pamiętaj, że wielkość kropek jest rzędu mikronów, co oznacza, że gołym okiem widać tylko zmianę odcienia.
Screening stochastyczny
W screeningu stochastycznym zmienia się nie amplituda, lecz częstotliwość występowania kropek: tam, gdzie kropki występują częściej, ton jest ciemniejszy, a tam, gdzie kropki występują rzadziej, ton jest jaśniejszy.
Stochastic oznacza „przypadkowy”: kropki są rozmieszczone z większą częstotliwością i bez ustalonego wzoru, co skutkuje cieniowaniem, które jest bardziej naturalne i wyższej jakości.
Kolor i wzory mory
Widzieliśmy jak ekrany półtonowe są używane w druku czarno-białym. Ale co się dzieje, gdy używamy koloru? Jak wiesz, zazwyczaj drukujemy w 4 kolorach (cyjan, magenta, żółty i czarny), które odtwarzają pożądany ton. Ale te cztery kolory nie są mieszane ze sobą, jak na przykład w malarstwie: zamiast tego, seria kropek w tych czterech kolorach jest drukowana obok siebie. Ponownie, ekrany zmieniają amplitudę lub gęstość kropek, sprawiając, że cztery kolory nakładają się na siebie.
Jeśli cztery ekrany nie nakładają się prawidłowo, może to stworzyć coś, co jest znane jako wzór mory: wzór interferencyjny, który powoduje niepożądany defekt wizualny.
Aby zapobiec temu problemowi, cztery kolorowe ekrany są obracane pod różnymi kątami lub ich częstotliwość jest zmienna.
Więc w ten sposób pozornie prosta technika jest używana do drukowania odcieni i kolorów, pozwalając nam tworzyć wszystkie obrazy, jakie tylko chcemy! Kto by pomyślał?