Dzieci i przezwiska

Myśleliśmy z mężem, że wszystko mamy już ustalone: Nadając imię naszej córce, uhonorowaliśmy obie jej babcie – ojcowską i macierzyńską – stąd Katarzyna Irena. Ale chcieliśmy też nadać jej własne imię, coś krótkiego, eleganckiego, odpornego na drwiny. Wtedy przyszedł nam do głowy pomysł: akronim. K od Katherine, I od Irene – Ki. Idealne, prawda? Więc jak to się stało, że to nasze idealnie nazwane dziecko zostało nazwane wszystkim od Ick do Pumpkin Head?

Faktem jest, że imię na akcie urodzenia dziecka mówi więcej o rodzicach i genealogii niż o dziecku, mówi Will van den Hoonaard, profesor socjologii na Uniwersytecie w Nowym Brunszwiku. „Możemy zdecydować się na nazwanie naszego dziecka po wujku So-and-So, ale jak tylko ten mały ośmiofuntowiec się urodzi, nabywa cechy lub zachowania, które motywują ludzi do nazwania go bardziej potocznym imieniem”. Ten pęd do zmiany imienia jest czymś, czego ludzie doświadczali w całej historii – na dobre i na złe. Pamiętasz Krwawą Mary? Prawdopodobnie jej mamusia nie wyobrażała sobie, że jej kochana córeczka przejdzie do historii z takim epitetem. Z drugiej strony, prawdopodobnie nie narzekałbyś, gdybyś był rodzicem chłopaka o pseudonimie Air Jordan lub The Great One. Ale nie wszystkie przezwiska upamiętniają zdolność do zatopienia piłki, klepnięcia krążka lub zorganizowania rządów terroru.

Do lat czterdziestych mniej więcej, imiona nadawane anglojęzycznym mieszkańcom Ameryki Północnej nie różniły się zbytnio. Dla małych chłopców John, William, Robert i James byli odwiecznymi faworytami; dla dziewczynek Mary, Margaret, Elizabeth i Anna. Nie było niczym niezwykłym, że imiona te przechodziły z pokolenia na pokolenie” – mówi Cleveland Kent Evans, profesor psychologii na Uniwersytecie Bellevue w Nebrasce i autor książki „The Great Big Book of Baby Names”. Tak więc wiele rodzin miało, na przykład, kilku Robertsów. Stąd hipokorystyczne (wymyślne słowo dla skróconej formy danego imienia) jak Bess dla Elizabeth, lub Billy dla William. Inne rodziny dostosowały nadane imiona do opisów, takich jak Młoda Maria lub Jakub Starszy.

Choć niektóre przezwiska oddają hołd nadanemu dziecku imieniu, inne rozpoznają szczególną cechę fizyczną lub charakterologiczną, jak Firecracker dla dziecka z rudymi włosami lub Eveready dla dziecka z bezgraniczną energią. Mama z Edmonton, Sharon Hebert, ma trzyletniego syna Williama, który otrzymał przezwisko Squint od sposobu, w jaki zgniatał twarz rano, gdy zapalało się światło w sypialni. „Mój mąż to wymyślił” – mówi Hebert. „Jest urocze i inne. Nie ma szans, że zawołasz je w zatłoczonym pokoju i wszystkie dzieci odwrócą się, żeby zobaczyć, czy je wołasz.” To samo odnosi się do Erin Dooks. Jej 10-letni syn, Nicholas, odebrał przezwisko Toady, kiedy jako dziecko próbował nauczyć się chodzić i wyciągał nogi pod siebie jak ropucha. „Po prostu tak jakoś się utrwaliło” – mówi mama z Clarksburga (Ont.). Toady nie jest jedynym przydomkiem Nicholasa. Jego ciotka nazywa go Snicklefritz, co jest zabawną grą słów od jego imienia. Drużyna baseballowa nazywa go również Dooker.

Nie jest niczym niezwykłym, że jedna osoba może mieć kilka przezwisk, mówi van den Hoonaard. Pieszczotliwe imię, którego używasz dla swojego dziecka w chwilach czułości, jest, na przykład, prawdopodobnie znacznie inne niż to, którego używa trener piłki nożnej, aby zachęcić dziecko podczas gry. (Spójrz prawdzie w oczy: „Go, honeybun, go!” po prostu się nie liczy.)

„Czasami przezwiska odzwierciedlają mały wycinek historii rodziny” – mówi van den Hoonaard. Tak właśnie jest w przypadku mamy Jana Shannika z Stony Creek w Ont. Kiedy jej syn, Justin, uczył się mówić, miał problemy z wymówieniem imienia swojej siostry. „Zaczął nazywać Meghan Eggie” – mówi Shannik. To było dziesięć lat temu. „Kochaliśmy to imię wtedy i nadal go używamy.”

Co jakiś czas, pseudonim wydaje się materializować z powietrza. Lisa Dart, mama trzech chłopców z Pickering, Ont., mówi, że jej najstarszy syn, Christopher, był nazywany Crunchy od kiedy był niemowlęciem. „Mój mąż to zapoczątkował, ale nie jestem pewna dlaczego”. Kiedy pojawił się średni syn Michael (teraz siedem), został nazwany Munchy. „Więc teraz mamy Crunch i Munch”, mówi Dart. „Coś w rodzaju przekąsek.”

Zniewagi i żarty

Tak jak przezwiska mogą być używane czule, tak samo mogą być używane do zranienia. Istnieją zabawy z imionami, jak Phony Tony zamiast Anthony, lub Olive Pit zamiast Olivia. Istnieją wypaczone wersje nazwisk, jak Pee Boy zamiast Pearson. I kto mógłby zapomnieć Fatty, Four Eyes, Pizza Face, Metal Mouth i wszystkie inne słowne proce i strzały whizzing wokół tam?

Czasami jest oczywiste, że dzieci używają tych nazw jako sposób cięcia innych dzieci w dół do wielkości lub pokazując im, że nie są lubiane, mówi Evans. Ale intencje nie zawsze są tak jasne. „Przezwisko może brzmieć pejoratywnie, ale jeśli znasz jego historię, okazuje się, że jest oznaką sympatii ze strony osób, które go używają”. Może być na przykład tak, że przyjaciele twojego syna nie nazywają go Bug Breath, aby insynuować, że ma halitozę, ale raczej aby opowiedzieć zabawny epizod, kiedy przypadkowo połknął robaka. Używane w ten sposób, mówi van den Hoonaard, przezwiska działają jak swego rodzaju klej społeczny, wiążąc członków grupy bliżej siebie.

Żarty na bok, kiedy już raz przylgnie do nas przezwisko takie jak Snot Girl czy Dorkasaurus, może być trudno się z nim rozstać. Kiedy tak się stanie, van den Hoonaard uważa, że musimy przypominać dzieciom, że ta sytuacja nie jest trwała. „Będą inne czasy, okoliczności i miejsca, kiedy prawdopodobnie otrzymają przezwisko, które uzna ich godne podziwu cechy”. Weźmy pod uwagę aktorkę Lucy Lawless: Jako dziecko, niektórzy ludzie nazywali ją Unco, ponieważ uważali, że była nieskoordynowanym klutzem. W dorosłym życiu zyskała inne przezwisko, kiedy zagrała rolę Xeny, Wojowniczej Księżniczki, która zdecydowanie nie jest nieskoordynowana. Teraz to jest to, co nazywasz poetyckiej sprawiedliwości!

Słowo pseudonim był pierwotnie eke nazwę, co oznacza „również nazwę.” Z biegiem czasu, n z an poszedł wędrówki i słowo stało się neke nazwę, która ostatecznie została uszkodzona do nowoczesnego nickname.

Chińskie rodziny często dają noworodków pseudonimy jako ochronę przed złymi duchami. Te imiona są często skromne z natury – jak Piesek, Świnka, Trawa lub nawet Brud – więc żaden szanujący się zły duch nie byłby zainteresowany opętaniem dziecka, które je posiada.

Ludzie z Wybrzeża Salish mają długą tradycję nadawania niemowlętom przezwisk, których używają przez całe dzieciństwo. Kiedy dzieci osiągają pełnoletność, otrzymują dziedziczne imię, które łączy je z historią ich rodziny i podąża za nimi w dorosłość. Ale przezwisko z dzieciństwa nie jest całkowicie stracone: może być nadal używane czule przez bliską rodzinę lub przyjaciół.

Aby zapoznać się z najpopularniejszymi imionami od 1880 roku, opracowanymi przez US Social Security Administration, sprawdź ssa.gov.

Co powinieneś zrobić, jeśli twoje dziecko wróci ze szkoły narzekając na złośliwe przezwisko? Zacznij od rozmowy (ale nie od przesłuchania!). „Dowiedz się, gdzie i kiedy doszło do incydentu, jaką rolę mogło odegrać w nim Twoje dziecko, a następnie wspólnie rozwiążcie problem” – sugeruje David Millen, dyrektor wykonawczy organizacji Child and Youth Friendly Ottawa oraz Ottawskiej Koalicji Przeciwko Przemocy.

W zależności od wieku dziecka, jego temperamentu i sytuacji, możesz zalecić mu zignorowanie przezwiska, powiedzenie, jak się czuje, lub użycie humoru. Jeśli jednak wyzwiska powtarzają się i są wyraźną próbą prześladowania Twojego dziecka przez jedną osobę lub grupę osób, czas umówić się na rozmowę z nauczycielem lub dyrektorem Twojego dziecka. „Wyzwiska, obelgi i obelgi skutkują bliznami wewnątrz dziecka”, mówi Millen. „Jeśli w kółko mówi ci się, że jesteś kimś złym, po pewnym czasie zaczynasz w to wierzyć.”

Nie zapomnij dać dobrego przykładu swoim własnym dzieciom, mówi Millen. Oznacza to ograniczenie impulsu do etykietowania polityków, denerwujących sąsiadów lub tej kobiety, która odcięła cię w ruchu ulicznym. „Jeśli dzieci usłyszą, jak to robisz i zobaczą, że cię to śmieszy, pomyślą, że używanie tego samego rodzaju obraźliwego języka w szkole lub w domu jest dla nich w porządku.”