Basic Anatomy
Kość ramienna jest długą kością w górnej części ramienia. Górna część kości jest częścią stawu barkowego, a dolna jest częścią stawu łokciowego. Kość ramienną otacza wiele mięśni: mięsień dwugłowy ramienia i mięsień ramienny z przodu oraz mięsień trójgłowy ramienia z tyłu. Istnieją również nerwy, tętnice i żyły idące w górę i w dół wzdłuż kości.
Niższy koniec kości ramiennej nazywany jest częścią dystalną, lub „dystalną kości ramiennej”. Dystalna kość ramienna ma chrząstkę na końcu, która jest częścią górnej części stawu łokciowego. Pozostałe kości wchodzące w skład dolnej części stawu łokciowego to kość łokciowa i kość promieniowa. Po wewnętrznej stronie dalszej części kości ramiennej i łokcia znajduje się duży nerw, zwany nerwem łokciowym. Jest to nerw, który powoduje ból i uczucie szpilek i igieł, gdy uderzasz w swoją „śmieszną kość.”
Złamana dalsza część kości ramiennej powoduje ból, obrzęk i zasinienie wokół łokcia. Możesz również mieć drętwienie i mrowienie w palcach (szczególnie w małym i serdecznym) z powodu urazu nerwu łokciowego (śmieszna kość). Czasami złamanie sięga aż do stawu łokciowego i przechodzi przez chrząstkę, która pokrywa dolną część dalszej części kości ramiennej. W innych przypadkach kość pęka wystarczająco daleko powyżej stawu łokciowego, aby złamanie nie przechodziło przez chrząstkę.
Mechanizm i epidemiologia
Złamania dalszej nasady kości ramiennej nie są bardzo częste. Złamanie kości ramiennej dystalnej może nastąpić po upadku (z roweru lub po prostu potknięciu się i upadku na ziemię), po bezpośrednim uderzeniu w ten obszar lub po większym urazie, takim jak wypadek samochodowy.
Wstępne leczenie
Gdy masz złamanie kości ramiennej dystalnej, będziesz mieć ból, obrzęk i zasinienie łokcia. Prawdopodobnie udasz się na pogotowie lub do ośrodka pomocy doraźnej w celu podjęcia leczenia. Lekarz zbada łokieć, aby sprawdzić, czy nerwy i naczynia krwionośne działają prawidłowo, oraz aby upewnić się, że nie ma otwartych ran. Następnie wykona zdjęcie rentgenowskie łokcia, aby sprawdzić, czy kość jest złamana.
Po potwierdzeniu przez lekarzy, że masz złamanie dalszej kości ramiennej, umieszczą łokieć w szynie gipsowej. Jeśli złamane kości nie znajdują się we właściwym miejscu, lekarze mogą być zmuszeni do „zmniejszenia złamania” (ustawienia kości we właściwym miejscu). W tym celu lekarze podadzą Ci leki, abyś poczuł się trochę senny i nie odczuwał tak silnego bólu. Będą oni manipulować kośćmi i delikatnie przesuwać je z powrotem na właściwe miejsce, a następnie umieszczą łokieć w szynie. Szyna utrzymuje kości we właściwym miejscu i powstrzymuje łokieć przed poruszaniem się, dzięki czemu nie odczuwasz tak silnego bólu.
Większość złamań dalszej części kości ramiennej wymaga operacji. Jeśli czujesz się dobrze w szynie, możesz zostać odesłany do domu z izby przyjęć i skierowany na wizytę u chirurga ortopedy. Kiedy zobaczysz się z chirurgiem ortopedą, porozmawia on z tobą o twoim złamaniu i o tym, jakiego leczenia będzie wymagało.
Jeśli twoje złamanie jest skomplikowane (na przykład, jeśli jest złamane w wielu miejscach, lub jeśli jest otwarta rana lub krwawienie), możesz zostać przyjęty do szpitala w celu szybszego przeprowadzenia operacji.
Leczenie ogólne
Jeśli twoje złamanie jest bardzo minimalne lub jeśli masz osteoporozę, twoje złamanie może być leczone bez operacji. W takim przypadku, będziesz leczony w szynie lub gipsie.
Jednakże większość złamań dalszej części kości ramiennej wymaga operacji. Operacja jest zazwyczaj wykonywana poprzez wykonanie cięcia z tyłu łokcia i znalezienie kości. Złamane kości są następnie umieszczane z powrotem we właściwym miejscu i są mocowane za pomocą metalowych płytek i śrub. Rana jest zamykana szwami lub zszywkami. Prawdopodobnie po operacji zostanie założona szyna.
Czasami, jeśli pacjent jest w podeszłym wieku, a kość jest tak mocno złamana, że nie da się jej naprawić, lepszym rozwiązaniem może być wymiana łokcia zamiast naprawy kości. Jest to opcja dla starszych pacjentów; młodsi pacjenci rzadko poddawani są zabiegowi wymiany kości łokciowej. Twój chirurg porozmawia z Tobą o ryzyku i korzyściach związanych z naprawą kości lub jej wymianą.
Opieka pooperacyjna
Po zabiegu operacyjnym pacjent prawdopodobnie będzie miał szynę założoną na łokieć na pewien czas, aby umożliwić zagojenie się rany. Chirurg przyjmie Pana/Panią na wizytę kontrolną 1-2 tygodnie po operacji.
W klinice szyna zostanie zdjęta i mogą zostać wykonane zdjęcia rentgenowskie łokcia. Szwy lub zszywki są zwykle zdejmowane około 2 tygodnie po operacji. Chirurg poinformuje Pana/Panią, kiedy można bezpiecznie zacząć poruszać łokciem i ile można podnosić ręką. Ogólnie rzecz biorąc, większość pacjentów otrzymuje instrukcje, aby rozpocząć poruszanie łokciem w czasie pierwszej wizyty pooperacyjnej. Powinien Pan/Pani również otrzymać instrukcje dotyczące ogólnego użytkowania ramienia. Na przykład, wkrótce po operacji, chirurg może powiedzieć, że można podnosić lekkie rzeczy, takie jak filiżanka kawy, ale nie można podnosić cięższych przedmiotów. Chirurg może również zalecić fizjoterapię, aby upewnić się, że poruszasz łokciem i że nie jest on sztywny.
Jeśli Twoje złamanie było leczone za pomocą metalowych płytek i śrub, możesz powrócić do swoich normalnych czynności po wygojeniu się kości. Ale jeśli byłeś leczony przy użyciu protezy łokcia, nie powinieneś podnosić więcej niż 5-10 funtów tą ręką do końca życia.
Długi okres
Większość pacjentów, którzy mają złamanie dalszej części kości ramiennej są w stanie wrócić do swoich zajęć po kilku miesiącach. Na początku możesz odczuwać pewien ból i osłabienie, ale z czasem to się poprawia.
Większość ludzi ma pewną sztywność w łokciu po wygojeniu się kości. Sztywność oznacza, że możesz nie być w stanie w pełni wyprostować lub zgiąć łokcia na wszystkie strony, tak jak w drugim łokciu, który nie został uszkodzony.
Możliwe jest również pewne drętwienie lub mrowienie w palcach przez kilka miesięcy po operacji, szczególnie w małym i serdecznym palcu. Istnieje również prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia stawów w łokciu, zarówno wkrótce po urazie, jak i wiele lat później.
Jeśli złamanie jest leczone z zastosowaniem protezy stawu łokciowego, zazwyczaj uzyskuje się łokieć, który będzie dobrze funkcjonował. Istnieje jednak ryzyko, że metalowe elementy mogą się poluzować lub „zużyć” w dłuższym okresie czasu. Jeśli do tego dojdzie, istnieje prawdopodobieństwo, że będzie Pan/Pani potrzebował/a kolejnej operacji.
.