Digital History

Printable Version

Żadna grupa nie odegrała bardziej kluczowej roli w kształtowaniu amerykańskich wartości niż purytanie z Nowej Anglii. Siedemnastowieczni purytanie przyczynili się do poczucia misji naszego kraju, jego etyki pracy i wrażliwości moralnej. Dziś osiem milionów Amerykanów może odszukać swoich przodków wśród piętnastu do dwudziestu tysięcy purytanów, którzy wyemigrowali do Nowej Anglii w latach 1629-1640.

Niewielu ludzi, jednakże, było tak często poddawanych karykaturze i kpinom. Dziennikarz H.L. Mencken zdefiniował purytanizm jako „prześladujący strach, że ktoś, gdzieś, może być szczęśliwy”. Szczególnie w latach dwudziestych XX wieku purytanie stali się symbolem wszystkich cech kulturowych, którymi gardzili „nowocześni” Amerykanie. Purytanie byli często odrzucani jako powłóczyście ubrani religijni gorliwcy, którzy byli wrogo nastawieni do sztuki i chętnie narzucali swoją sztywną „purytańską” moralność światu wokół nich.

Ten stereotypowy pogląd jest prawie całkowicie błędny. Wbrew powszechnemu mniemaniu, purytanie nie byli seksualnymi pruderystami. Chociaż zdecydowanie potępiali stosunki seksualne poza małżeństwem – nakładając grzywny, a nawet biczując tych, którzy cudzołożyli, popełniali cudzołóstwo lub sodomię, albo rodzili dzieci poza małżeństwem – przywiązywali dużą wagę do więzi małżeńskiej. Purytanie nie powstrzymywali się też od picia alkoholu; chociaż sprzeciwiali się pijaństwu, nie wierzyli, że alkohol jest grzeszny sam w sobie. Nie byli przeciwni artystycznemu pięknu; choć byli podejrzliwi wobec teatru i sztuk wizualnych, purytanie cenili poezję. Istotnie, John Milton (1603-1674), jeden z największych poetów angielskich, był purytaninem. Nawet skojarzenie purytanów z szarymi kolorami jest błędne. Szczególnie lubili oni kolory czerwony i niebieski.

Although the Puritans wanted to reform the world to conform to God’s law, they did not set up a church-run state. Nawet jeśli wierzyli, że głównym celem rządu jest karanie łamania praw Bożych, niewielu ludzi było tak oddanych jak purytanie idei rozdziału kościoła od państwa. Nie tylko odrzucali pomysł ustanowienia systemu sądów kościelnych, ale także zabraniali ministrom sprawowania urzędów publicznych.

Może najbardziej uderzająco, purytanie w Massachusetts przeprowadzali coroczne wybory i rozszerzyli prawo do głosowania i piastowania urzędów na wszystkich „wolnych strzelców”. Chociaż termin ten był pierwotnie ograniczony do członków kościoła, oznaczało to, że znacznie większa część dorosłej męskiej populacji mogła głosować w Massachusetts niż w samej Anglii (około 55 procent, w porównaniu do około 33 procent w Anglii).

John Winthrop (1606-1676) był zamożnym posiadaczem ziemskim, który służył jako gubernator Massachusetts Bay Colony przez większość jego wczesnej historii. W przeciwieństwie do Pielgrzymów, Winthrop i inni purytanie, którzy podróżowali do Massachusetts nie byli separatystami. Zamiast próbować uciec od korupcji złego świata, mieli nadzieję na ustanowienie w Nowej Anglii czystego kościoła, który byłby wzorem dla kościołów w England.

.