Christian Goldbach, (ur. 18 marca 1690, Królewiec, Prusy – zm. 20 listopada 1764, Moskwa, Rosja), matematyk rosyjski, którego wkład w teorię liczb obejmuje domysł Goldbacha.
W 1725 Goldbach został profesorem matematyki i historykiem Akademii Cesarskiej w Petersburgu. Trzy lata później udał się do Moskwy jako opiekun cara Piotra II, a od 1742 r. służył jako pracownik rosyjskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
Goldbach po raz pierwszy zaproponował przypuszczenie, które nosi jego imię, w liście do szwajcarskiego matematyka Leonharda Eulera w 1742 roku. Twierdził, że „każda liczba większa niż 2 jest sumą trzech liczb pierwszych”. Ponieważ matematycy w czasach Goldbacha uważali 1 za liczbę pierwszą (liczby pierwsze są obecnie definiowane jako te dodatnie liczby całkowite większe od 1, które są podzielne tylko przez 1 i same siebie), przypuszczenie Goldbacha jest zwykle przekształcane we współczesnych terminach jako: Każda parzysta liczba naturalna większa od 2 jest równa sumie dwóch liczb pierwszych.
Pierwszy przełom w wysiłkach zmierzających do udowodnienia przypuszczenia Goldbacha nastąpił w 1930 roku, kiedy radziecki matematyk Lew Genrikhovich Shnirelman udowodnił, że każda liczba naturalna może być wyrażona jako suma nie więcej niż 20 liczb pierwszych. W 1937 roku radziecki matematyk Iwan Matwiejewicz Winogradow udowodnił, że każdą „dostatecznie dużą” (nie podając dokładnie jak dużą) nieparzystą liczbę naturalną można wyrazić jako sumę nie więcej niż trzech liczb pierwszych. Ostatnie udoskonalenie przyszło w 1973 roku, kiedy chiński matematyk Chen Jing Run udowodnił, że każda wystarczająco duża parzysta liczba naturalna jest sumą liczby pierwszej i iloczynu co najwyżej dwóch liczb pierwszych.
Goldbach wniósł również znaczący wkład w teorię krzywych, nieskończonych szeregów i całkowania równań różniczkowych.
.