Cefalosporyny są pogrupowane razem w oparciu o rodzaj bakterii, przeciwko którym są najbardziej skuteczne. Grupy te są określane jako generacje. Istnieje pięć generacji cefalosporyn.
Aby zrozumieć różnice między generacjami, ważne jest zrozumienie różnicy między bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi.
Jednym z głównych rozróżnień między nimi jest struktura ich ściany komórkowej:
- Bakterie Gram-dodatnie mają grubsze błony, które są łatwiejsze do przeniknięcia. Pomyśl o ich ścianie komórkowej jak gruby, luźno tkany sweter.
- Bakterie Gram-ujemne mają cieńsze błony, które są trudniejsze do przeniknięcia, co czyni je bardziej odpornymi na niektóre antybiotyki. Pomyśl o ich ścianie jak o kawałku delikatnego łańcucha.
Cefalosporyny pierwszej generacji
Cefalosporyny pierwszej generacji są bardzo skuteczne przeciwko bakteriom Gram-dodatnim. Ale są tylko w pewnym stopniu skuteczne wobec bakterii Gram-ujemnych.
Cefalosporyny pierwszej generacji mogą być stosowane w leczeniu:
- zakażenia skóry i tkanek miękkich
- zapalenia gardła
- zakażenia ucha
- zapalenia płuc
Niektóre cefalosporyny pierwszej generacji są stosowane jako antybiotyki profilaktyczne w przypadku operacji obejmujących klatkę piersiową, brzuch lub miednicę.
Przykłady cefalosporyn pierwszej generacji obejmują:
- cefaleksynę (Keflex)
- cefadroksyl (Duricef)
- cefradynę (Velosef)
podsumowanie
Cefalosporyny pierwszej generacji są bardziej skuteczne przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, chociaż działają również przeciwko niektórym bakteriom Gram-ujemnym.
Cefalosporyny drugiej generacji
Cefalosporyny drugiej generacji również zwalczają niektóre rodzaje bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Są one jednak mniej skuteczne wobec niektórych bakterii Gram-dodatnich niż cefalosporyny pierwszej generacji.
Są one często stosowane w leczeniu zakażeń układu oddechowego, takich jak zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc.
Inne zakażenia czasami leczone cefalosporynami drugiej generacji obejmują:
- zakażenia ucha
- zakażenia zatok
- UTIs
- gonorrhea
- meningitis
- sepsa
Przykłady cefalosporyn drugiej generacji obejmują:
- cefaklor (Ceclor)
- cefuroksym (Ceftin)
- cefprozil (Cefzil)
Podsumowanie
Cefalosporyny drugiej generacji zwalczają zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne. Są one jednak nieco mniej skuteczne wobec bakterii Gram-dodatnich w porównaniu z cefalosporynami pierwszej generacji
Cefalosporyny trzeciej generacji
Cefalosporyny trzeciej generacji są bardziej skuteczne wobec bakterii Gram-ujemnych w porównaniu zarówno z cefalosporynami pierwszej, jak i drugiej generacji. Są one również bardziej aktywne wobec bakterii, które mogą być oporne na poprzednie generacje cefalosporyn.
Trzecia generacja ma również tendencję do bycia mniej aktywną niż poprzednie generacje wobec bakterii Gram-dodatnich, w tym gatunków Streptococcus i Staphylococcus.
Jedna cefalosporyna trzeciej generacji, ceftazydym (Fortaz), jest często stosowana w leczeniu zakażeń wywołanych przez pseudomonas, w tym zapalenia mieszków włosowych w gorącej kąpieli.
Cefalosporyny trzeciej generacji mogą być również stosowane w leczeniu:
- zakażenia skóry i tkanek miękkich
- zapalenia płuc
- UTIs
- gonorrhea
- menigitis
- choroby z Lyme
- sepsy
Kilka przykładów cefalosporyn trzeciej generacji obejmuje:
- cefiksym (Suprax)
- ceftibuten (Cedax)
- cefpodoksym (Vantin)
Podsumowanie
Cefalosporyny trzeciej generacji są skuteczne przeciwko wielu bakteriom Gram-ujemnym i bakteriom, które nie zareagowały na cefalosporyny pierwszej lub drugiej generacji.
Cefalosporyny czwartej generacji
Cefepim (Maxipime) jest jedyną cefalosporyną czwartej generacji, która jest dostępna w Stanach Zjednoczonych. Chociaż jest skuteczna wobec różnych bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, jest zwykle zarezerwowana dla cięższych zakażeń.
Cefepim może być stosowany w leczeniu następujących rodzajów zakażeń:
- zakażenia skóry i tkanek miękkich
- zapalenie płuc
- infekcje dróg oddechowych
- zakażenia jamy brzusznej
- zapalenie opon mózgowych
- sepsa
Cefepime może być podawany dożylnie lub we wstrzyknięciu domięśniowym. Może być również podawany osobom z niską liczbą białych krwinek, co może zwiększać ryzyko rozwoju ciężkiego zakażenia.
Podsumowanie
Cefalosporyny czwartej generacji działają zarówno przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, jak i Gram-ujemnym. Są one zazwyczaj stosowane w cięższych zakażeniach lub u osób z osłabionym układem odpornościowym.
Cefalosporyny piątej generacji
Można usłyszeć cefalosporyny piątej generacji określane jako cefalosporyny zaawansowanej generacji. W Stanach Zjednoczonych dostępna jest jedna cefalosporyna piątej generacji, ceftarolina (Teflaro).
Ta cefalosporyna może być stosowana w leczeniu bakterii, w tym opornego Staphylococcus aureus (MRSA) i Streptococcus species, które są oporne na antybiotyki penicylinowe.
W pozostałych przypadkach działanie ceftaroliny jest podobne do działania cefalosporyn trzeciej generacji, chociaż nie jest ona skuteczna wobec Pseudomonas aeruginosa.
Podsumowanie
Ceftarolina jest jedyną cefalosporyną piątej generacji dostępną w Stanach Zjednoczonych. Jest ona często stosowana w leczeniu zakażeń, w tym zakażeń MRSA, które są oporne na inne antybiotyki.
.